Ναύτης έγραψε: ↑11 Σεπ 2022, 12:44
Εντάξει, έχει δίκιο ο Otto.
Καμιά μεγάλη δύναμη στον κόσμο δεν θα δεχόταν να εγκατασταθούν στο μαλακό της υπογάστριο στρατιωτικές βάσεις της αντίπαλης μεγάλης δύναμης. Και η Ρωσία είναι πλέον (ξανά) μια μεγάλη δύναμη.
Και να μην κοροϊδευόμαστε, ΝΑΤΟ=ΗΠΑ.
Εδώ έχουμε τα εξής θέματα:
1. ΥΠΑΡΧΟΥΝ νατοϊκές βάσεις κοντά στην Ρωσία (ίσως όμως εκεί να μην είναι το "μαλακό της υπογάστριο", αλλά κάτι σκληρότερο). Αυτές βρίσκονται στην Εσθονία, την Λεττονία και την Λιθουανία. Το προσωπικό που υπηρετεί σε αυτές είναι περί τις 5.000. ΟΙ βάσεις αυτές δημιουργήθηκαν μετά το 2016, εποχή που η Ρωσία υποτίθεται ότι είχε ανακτήσει το status τής μεγάλης δύναμης.
2. Η ζημία που έχει υποστεί η Ρωσία από την ύπαρξη αυτών των βάσεων είναι μηδέν, εκτός και αν υπάρχει κάτι που δεν το ξέρουμε. Διαφυγόντα κέρδη, όπως π.χ. αδυναμία ρωσικού bullying στις χώρες αυτές, δεν θα πρέπει να περιληφθεί στις ζημίες τής Ρωσίας.
3. Δεν φαίνεται να απειλείται η Ρωσία από την ύπαρξη αυτών των 5.000 ανδρών, περισσότερο απ'όσο η Τουρκία από την ύπαρξη τής βάσης τής Αλεξανδρούπολης. Είναι αλήθεια όμως, ότι σε περίπτωση ρωσικής εισβολής σε κάποια από αυτές τις χώρες, η ύπαρξη τής βάσης θέτει ένα πρόβλημα, ανάλογο με εκείνο που έχει η Τουρκία με την βάση τής Αλεξανδρούπολης.
4. Δεν υπάρχουν πυρηνικά όπλα σε αυτές τις βάσεις. Αρα η υπόθεση ότι θα εγκατασταθούν στην Ουκρανία και επομένως και η σύγκριση με την Κούβα είναι έωλη. Αντιθέτως, εκείνος που έχει πυρηνικά στα μούτρα τής δυτικής συμμαχίας είναι η Ρωσία, στο Καλίνινγκραντ, σε μικρή απόσταση από Βαρσοβία και Βερολίνο.
5. Το 1962 δεν υπήρχε περίπτωση να πληγούν οι ΗΠΑ από μακρινή απόσταση. Αρα, η ύπαρξη πυραύλων στην Κούβα ήταν πολύ μεγαλύτερης σημασίας απ'όσο είναι σήμερα η ύπαρξή τους σε κάποια γειτονική χώρα οποιουδήποτε.
Ναύτης έγραψε: ↑11 Σεπ 2022, 12:44
Η διαφορά με την κρίση των πυραύλων στη Κούβα είναι πως τότε η πολιτική δεν είχε ακόμη πλήρως ιδιωτικοποιηθεί.