Εισαι εντελως λαθος, και δεν μπορω να καταλαβω γιατι συνεχως μπερδευεστε με αυτο. Οταν λεω ΄απειρο' και 'χρονος' ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΜΠΑΝ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ 'ΣΥΜΠΑΝ' ΤΟΥ ΘΕΟΥ (οποιο και οπως να ειναι αυτο).Αχθος Αρουρης έγραψε: ↑10 Νοέμ 2022, 23:36Καλησπερα,axilmar έγραψε: ↑10 Νοέμ 2022, 15:42Εαν και δεν χρειαζεται να αποδειξει καποιος κατι οταν δεν πιστευει, δλδ το βαρος της αποδειξης πεφτει σε αυτον που λεει οτι υπαρχει κατι, και οχι σε αυτον που λεει οτι δεν υπαρχει κατι, εν τουτοις εχω μια ωραια αποδειξη:
1. ο θεος ειναι το ον το οποιο δεν εχει φτιαχτει απο καποιο αλλο ον, υπηρχε παντα και εχει φτιαξει οτι υπαρχει (πλην του εαυτου του βεβαια).
2. λογω του (1), ο θεος εφτιαξε το συμπαν, μεσα στο οποιο κατοικουμε εμεις.
3. λογω του (1) και (2), το χρονικο διαστημα πριν απο την δημιουργια του συμπαντος ειναι απειρο, αφου ο θεος υπηρχε απο παντα.
4. λογω του (3), το συμπαν δεν μπορει να φτιαχτει ποτε, γιατι πριν την δημιουργια του πρεπει να περασει απειρος χρονος.
5. το (2) και το (4) ειναι αντιθετα: το (2) μας λεει οτι ο θεος εφτιαξε το συμπαν, το (4) μας λεει οτι ο θεος δεν μπορει να εχει φτιαξει το συμπαν. Αρα, οδηγουμαστε σε ατοπο, και αρα οι αρχικη υποθεση μας (1) ειναι ψευδης.
Παμε λοιπον στο (1), την αρχικη μας υποθεση, να την εξετασουμε εαν ειναι ψευδης. Το (1) αναλυεται στα εξης:
Α. ο θεος ειναι το ον το οποιο δεν εχει φτιαχτει απο καποιο αλλο ον.
Β. υπηρχε παντα.
Γ. εχει φτιαξει οτι υπαρχει.
Εαν το (Α) ειναι ψευδες, τοτε υπαρχει αλλος θεος (αλλη δυναμη) που εχει φτιαξει τον θεο. Αρα παμε στο (1) για τον αλλο θεο.
Εαν το (Β) ειναι ψευδες, τοτε υπαρχει αλλος θεος (αλλη δυναμη) που εχει φτιαξει το θεο. Αρα παμε ξανα στο (1) για τον αλλο θεο.
Εαν το (Γ) ειναι ψευδες, τοτε υπαρχει αλλος θεος (αλλη δυναμη) που εχει φτιαξει μερικα πραγματα (δεν ξερουμε ποια). Αρα παμε ξανα στο (1) για τον αλλο θεο.
Και στις 3 παραπανω περιπτωσεις, καταληγουμε σε εναν ατερμονο κυκλο υπαρξης απειρων θεων, αφου η υπαρξη ενος θεου καταληγει στην υπαρξη αλλου θεου.
Μπορουν ομως να υπαρχουν απειροι θεοι;
Οχι, δεν μπορουν να υπαρχουν, γιατι απλουστατα εαν υπηρχαν απειροι θεοι, δεν θα υπηρχαμε εμεις: ο καθε θεος θα εφτιαχνε εναν αλλο θεο, και οχι ενα συμπαν στο οποιο θα σταματουσε η δημιουργια των θεων. Εφοσον λοιπον εμεις υπαρχουμε, και δεν ειμαστε θεοι, τοτε δεν υπαρχουν απειροι θεοι πανω απο εμας.
Αρα, μονο ενα μπορει να ειναι το συμπερασμα, οτι δεν υπαρχουν θεοι ή θεος.
Η πιο συνηθισμενες απαντησεις στο παραπανω ειναι:Προκυπτουν τα εξης ερωτηματα:ο χρονος δεν ειναι ιδιος για τον θεο.
α) που το ξερετε;
β) εαν δεν ειναι ιδιος, πως ειναι; δεν ισχυει η σχεση αιτιας και αποτελεσματος για τον θεο;Δεν ξερω εαν υπαρχει χωρος, χρονος ομως υπαρχει, γιατι υπαρχει η στιγμη της δημιουργιας. Αλλωστε η παραπανω αποδειξη υπαρξης του θεου δεν εχει σαν απαιτηση την εννοια του χωρου.δεν υπαρχει χωροχρονος για τον θεο.
Οι προκειμενες ειναι τυπικα ορθες,
αλλα οχι και ουσιαστικα.
Θα πρεπει να αναθεωρησεις δυο προκειμενες,
για να συμφωνουν με την διδασκαλια που
επιχειρεις να αναιρεσεις.
Την προκειμενη 3
Η δημιουργια δεν εγινε εν χρονω αλλα συν χρονω.
Πριν την δημιουργια δεν υπηρχε ο χρονος,
δηλ. ουτε πριν, ουτε τωρα, ουτε μετα υπηρχαν,
αλλα αμα τη δημιουργια και χρονου διαδοχη.
Την προκειμενη 4
Πριν την δημιουργια δεν υπηρχε τιποτα,
ουτε το απειρο, το οποιο μπορει να δηλωσει
χρονο. Προ της δημιουργιας, μονο για
απολυτο μηδεν μπορουμε να μιλησομε
δηλ. ουκ ον.
ευχαριστω !!
Δλδ πριν ακομα δημιουργηθει το συμπαν μας απο τον θεο, ο θεος πηρε αποφαση να το δημιουργησει. Η αποφαση αυτη, και 100% στιγμιαια να ηταν σε σχεση με την δημιουργια, δλδ ακομα και εαν ο χρονος μεταξυ της αποφασης της δημιουργιας και της πραξης της δημιουργιας να ηταν 0, η αποφαση προηγειτο της δημιουργιας. Οποτε μιλαμε πλεον για 'συμπαν' του θεου, οχι για συμπαν των ανθρωπων!