Ποιες είναι οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις;

[Αρίστος]

Ανιστόρητες σαχλαμάρες ...

Μέχρι την εποχή του Κωνσταντίνου (αρχές 4ου αι.μ.Χ.) όλα μαζί τα δεκάδες ρεύματα του Χριστιανισμού (γιατί τους πρώτους αιώνες ο Χριστιανισμός ΔΕΝ ήταν ένας, αλλά πολλοί) δεν ξεπερνούσαν το 10% της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Moνο που απο το Διοκλητιανο και μετα τους Αυτοκρατορες τους ενδιεφερε η Ανατολη και στα μεγαλα αστικα κεντρα της Ανατολης οπως στην Αλεξανδρεια και στην Αντιοχεια, πλειοψηφια ηταν οι Χριστιανοι, πιχι το μεγαλυτερο αγκαθι στις αντιχριστιανικες μεταρρυθμισεις του Ιουλιανου απεβηκε η Αντιοχεια. Και μην ξεχνας οτι ο Κωνσταντινος εντυπωσιαστηκε οταν συνειδητοποιησε πως η πλειοψηφια των στρατιωτων του ηταν Χριστιανοι, αυτο πιθανοτατα ηταν η κρισιμη παραμετρος που τον επεισε να αλλαξει την πρακτικη της Ρωμης εναντιον τους.

Εσυ μπορει να νομιζεις οτι τους ανατολικους αυτοκρατορες τους επιασε καποια αγαπη για το Χριστιανισμο, οχι βεβαια, οταν ειδικα ο Κωνσταντινος πιχι ηταν και αρχιερεας του Μιθρα, απλα εβαλαν κατω τα δεδομενα και ειδαν οτι στις μεγαλες πολεις της Ανατολης οι Χριστιανοι κυριαρχουν, συνεπως το συμφερον τους ηταν να πανε μαζι τους. Γι' αυτο λεμε οτι ηταν μια θρησκεια που επιβληθηκε απο τη βαση.

.

[Green Dragon]

Δεν το έχεις φιλοσοφήσει αρκετά τότε γιατί αν έχεις πειστεί 100% ότι δεν υπάρχει κάποιου είδους συνέχεια τότε δεν έχει σημασία αν απολαμβάνεις το κρουασάν ή όχι. Βασικά ότι και να κάνεις ή να μην κάνεις είναι ακριβώς το ίδιο, δηλαδή τίποτα.

Μα πώς είναι τίποτα; Αφού την στιγμή που το καταβροχθίζω το απολαμβάνω. Δηλαδή θα γίνει πιο νόστιμο το κρουασάν αν θεωρήσω ότι όταν πεθάνω θα συνεχίσω να ζω ως πνεύμα ή μήπως θα γίνει άνοστο αν είμαι κατ' ουσίαν βέβαιος ότι ο θάνατος είναι το τέλος; Βασικά το δεύτερο μπορώ να σου το απαντήσω αμέσως: νοστιμότατο ήταν, η προοπτική απουσίας μέλλουσας ζωής δεν με επηρέασε καθόλου.

Από την στιγμή που θα χαθεί η εμπειρία χάνει οποιοδήποτε νόημα έχει. Σα να σου πω σου χαρίζω ένα παλάτι για μια μέρα, για σκέψου πόσο άδειο είναι αυτό! Όχι εντελώς άδειο γιατί υπάρχει η προσδοκία ότι θα σου μείνει η εμπειρία της μιας μέρας σε παλάτι αλλά αν θεωρήσεις ότι και η εμπειρία θα χαθεί τότε φτάνουμε στο απόλυτο μηδέν.

Το νόημα της ζωής είναι η συνέχεια, αν δεν υπάρχει συνέχεια η ζωή δεν έχει νόημα ούτε αξία. Πρακτικά πρόκειται για φάρσα.

Δηλαδή αν βεβαιωθείς ότι με τον θάνατο τελειώνουν όλα, θα πάψει να σ' αρέσει το σεξ;

Ναι, προφανώς. Κάποιος που βρίσκεται όμως ένα κλικ πριν συνειδητοποιήσει την κενότητα μπορεί να συνεχίσει να το απολαμβάνει ή μάλλον να το κυνηγά ακόμα πιο πολύ και με εντονότερο σκεπτικό 'ο σκοπός αγιάζει τα μέσα'. Βασικά αν φτάσεις στο τελικό επίπεδο συνειδητοποίησης μόνο η αυτοκτονία βγάζει νόημα.

Επίσης όλες οι πράξεις είναι ισοδύναμες και συγκεκριμένα μηδενικές, ακόμα και να ρίξεις πυρηνικά και σκοτώσεις δισεκατομμύρια είναι μια ουδέτερη πράξη, μην σου πω και καλή που τους βγάζεις από την ματαιότητα της ύπαρξης.

Από την άποψη του σύμπαντος, ναι, είναι μηδενική και ουδέτερη, από την άποψη την δική μου δεν είναι, γιατί δεν μ' αρέσει σαν ιδέα και δεν αρέσει και σε κανέναν άλλον ψυχικά υγιή άνθρωπο κι αυτό είναι αρκετό.

Ενδεχομένως διατηρείς μιαν ελπίδα ότι μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους συνέχεια χωρίς να το καταλαβαίνεις. Δες και το προηγούμενο σχόλιο - μπορεί να πατήσεις το κουμπί για να σπάσεις πλάκα.

[axilmar]

Κι εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει και ότι για όλα τα ερωτηματικά υπάρχουν απαντήσεις που απλώς δεν γνωρίζουμε αλλά το θέμα είναι ότι οι άνθρωποι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, έχουν ανάγκη το μεταφυσικό στοιχείο ακόμη και στο αμιγώς πολιτικό πεδίο.

Στην τελική, οι περισσότερες θρησκείες έχουν βασικά κοινά στοιχεία και οι διαφορές τους παίζουν στις πολιτισμικές διαφορές που έχουν διαμορφωθεί ιστορικώς στην κάθε περιοχή.

Σωστα, αλλα μεχρι ποτε η ανθρωποτητα θα βασιζεται σε ψεμματα; πρεπει να γινει κατι αλλο, γιατι εν τελει ο ανθρωπος τεινει να γεμιζει τα κενα των γνωσεων του με ανυπαρκτες "αληθειες"...

Μέχρι το τέλος του ανθρώπινου κόσμου. Γιατί η ανάγκη για "ψέμματα" δηλαδή το οτιδήποτε ωραιοποιούμε/θεοποιούμε γιατί καλύπτει τα θέλω μας στη χ φάση, δεν πρόκειται να σταματήσει να είναι ποτέ ανθρώπινη ανάγκη.

Μπορει και οχι. Θα δουμε. Εξελισσεται ο ανθρωπος...

[Antares]

To θέμα της δικαιοσύνης πως λύνεται; Στην ανθρώπινη, το θύμα δεν έχει φωνή (είτε πρόκειται για θύμα εγκλήματος, πολέμου). Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια δικαιοσύνη όπου το θύμα θα έχει φωνή;
Στην αρχαία Ελλάδα ο Ερμής ήταν ο θεός της δικαιοσύνης μετά θάνατον νομίζω. Εξ ου και ερμητικός.

[ΓΑΛΗ]

To θέμα της δικαιοσύνης πως λύνεται; Στην ανθρώπινη, το θύμα δεν έχει φωνή (είτε πρόκειται για θύμα εγκλήματος, πολέμου). Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια δικαιοσύνη όπου το θύμα θα έχει φωνή;
Στην αρχαία Ελλάδα ο Ερμής ήταν ο θεός της δικαιοσύνης μετά θάνατον νομίζω. Εξ ου και ερμητικός.

Ο Ερμής ήταν πολυσύνθετος θεός. Ήταν προστάτης των κλεφτών, των εμπόρων, των αθλητών, της μαγείας, των ελιγμών κλπ αλλά πιο γνωστός ως ψυχοπομπός, που οδηγούσε τις ψυχές στον Άδη. Θεός της δικαιοσύνης πάντως δεν ήταν.

[ik_90]

Νομίζω ότι είστε ένα βήμα πίσω, γιατί ζούμε σε μια χώρα που το κυρίαρχο δόγμα είναι η ορθοδοξία. Σε άλλες δυτικές χώρες η θρησκεία έχει προχωρήσει και μπορεί να υπάρχουν πιστοί που πηγαίνουν στην εκκλησία και να μην πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή, χωρίς αυτό να αποτελεί κάποιου είδους αντίφαση, γιατί έτσι κι αλλιώς είναι αντιφατικός ο χριστιανισμός, πράγμα που διάφορα παρακλάδια του έχουν αποδεχτεί.

Δεν έχεις άδικο (όσον αφορά στις δυτικές χώρες), εδώ υπάρχουν εκκλησίες που χρίζουν γυναίκες ιέρειες. Επίσης έχεις δίκιο σχετικά με τις αντιφάσεις του Χριστιανισμού. Εκεί, όμως, που διαφωνώ, είναι σε περιπτώσεις όπως η μεταθανάτια ζωή. Υπάρχουν κάποιες σταθερές ανάμεσα στα βασικά δόγματα (Ορθοδοξία, Καθολικισμός, Προτεσταντισμός), οι οποίες πηγάζουν από πατέρες όπως ο Αυγουστίνος και άλλοι. Ανάμεσα σε αυτές είναι η ανάσταση, ότι ο Χριστός είναι υιός του Θεού κ.λπ... Κάποια παρακλάδια τους σίγουρα έχουν διαφοροποιήσεις, αλλά, αν δεν πιστεύεις και σε αυτά τα πολύ βασικά, είσαι -ας το πούμε- Χριστιανός με πολύ προσωπικό τρόπο.

Για να γίνω λίγο πιο σαφής, ο χριστιανισμός θεωρεί ότι ο άνθρωπος συνεχίζει να υπάρχει ως πνεύμα, αλλά μόνο ο άνθρωπος απ' όλην την πλάση. Αυτό μπορεί να έστεκε ακόμα μέχρι την εποχή του Δαρβίνου, αλλά οποιοσδήποτε αποδέχεται την εξέλιξη θα πρέπει να βλέπει την μεγάλη αντίφαση. Δεν γίνεται τα υπόλοιπα θηλαστικά, ας πούμε, να μην έχουν μετά θάνατον ζωή αλλά να έχουμε εμείς. Εγγενώς λοιπόν, όποια στάση κι αν πάρει κάποιος θα είναι αντιφατική σε σχέση είτε με το δόγμα είτε με την λογική. Με το με δόγμα είναι αντιφατική η αντίληψη ότι είτε ο θάνατος είναι τελειωτικός για όλα τα όντα είτε μόνο ένα στάδιο (για όλα τα όντα), με την δε λογική είναι αντιφατικό το δόγμα ότι μόνο για τον άνθρωπο υπάρχει ζωή μετά.

Εδώ έρχεται αυτό που έχω αναφέρει πολλές φορές. Το χειρότερο που μπορεί να κάνει μια θρησκεία (η όποια θρησκεία) είναι να συμβαδίσει με τη λογική και να μπει σε σύγκρουση με την επιστήμη. Ο Χριστιανισμός το έκανε για πολλά χρόνια και στο τέλος ζημιώθηκε, με την έννοια ότι έχασε πολλούς πιστούς, ή αυτοί έγιναν πολύ χλιαροί τη πίστει... Τελευταία το γύρισαν και άρχισαν να διαχωρίζουν τη θρησκεία με την επιστήμη και πολύ καλά κάνουν. Είναι αυτό που έχω αναφέρει πολλάκις στο παρόν θέμα... τα θέματα της πίστης είναι υπερβατικά και δεν πρέπει να επιχειρούνται λογικής εξήγησης. Είτε πιστεύεις είτε όχι.

Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και γιατί ο Χριστιανισμός πιστεύει ότι ο άνθρωπος μόνο θα πάει είτε στην κόλαση είτε στον Παράδεισο και όχι τα ζώα. Η ψυχή είναι μια υπερβατική έννοια, αιώνια και υπάρχει μόνο στον άνθρωπο γιατί αυτός μόνο δημιουργήθηκε κατ' εικόνα και ομοίωση και δεν είναι το σώμα του ανθρώπου αλλά η ψυχή που μπορεί να ομοιάσει στον δημιουργό, να φτάσει, δηλαδή, στη θέωση.

Ο Ερμής ήταν πολυσύνθετος θεός. Ήταν προστάτης των κλεφτών, των εμπόρων, των αθλητών, της μαγείας, των ελιγμών κλπ αλλά πιο γνωστός ως ψυχοπομπός, που οδηγούσε τις ψυχές στον Άδη. Θεός της δικαιοσύνης πάντως δεν ήταν.

και ταυτίστηκε με τον Θωθ, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος. Από εκεί δημιουργήθηκε και ο Ερμητισμός.

[ΓΑΛΗ]

Ο Ερμής ήταν πολυσύνθετος θεός. Ήταν προστάτης των κλεφτών, των εμπόρων, των αθλητών, της μαγείας, των ελιγμών κλπ αλλά πιο γνωστός ως ψυχοπομπός, που οδηγούσε τις ψυχές στον Άδη. Θεός της δικαιοσύνης πάντως δεν ήταν.

και ταυτίστηκε με τον Θωθ, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος. Από εκεί δημιουργήθηκε και ο Ερμητισμός.

Ακριβώς.

Μία ακόμη ένδειξη της σύνδεσης που υπάρχει μεταξύ όλων των θρησκειών του αρχαίου κόσμου και της όποιας συνέχειας τους μέχρι σήμερα.

Οπότε, τα πάντα είναι θέμα Ερμηνείας.

[ΓΑΛΗ]

Και κάπου εδώ, θέλω να θέσω κι εγώ κάποια ερωτήματα στο νηματοθέτη.

Πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται την θρησκευτική πεποίθηση;

Με τον ίδιο τρόπο που αντιλαμβάνεται και τις πολιτικές πεποιθήσεις;

Αν ναι, ποια ακριβώς είναι η διαφορά της χ ή ψ ιδεολογίας;

Και ποια είναι τα επιστημονικά δεδομένα που αποδεικνύουν με απτά και όχι ιδεοληπτικά στοιχεία ότι οι πολιτικές ιδεολογίες δεν κινούνται στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο με τις θρησκευτικές;

[Isildur]

Κι όσο για την αντίφαση που λες, αφορά άτομα που σκέφτονται με βάση τη λογική και όχι την πίστη. Οπότε, για τους πιστούς, καμμία απολύτως αντίφαση δεν υπάρχει. Από εδώ, από εκεί, κάτι βρίσκουν να μπαλώσουν, κάτι να ερμηνεύσουν (ή παρερμηνεύσουν) και τελικά τα φέρνουν στα μέτρα τους. Πάντα, αυτό...

Αυτό εννοώ ότι έχουν προχωρήσει, χωρίς να βάζω πρόσημο στα βήματα. Ότι για πολλές συνιστώσες του χριστιανισμού, αυτό που μετράει είναι η πνευματικότητα και η γενικότερη ιδέα και το δόγμα συνυφαίνεται με την λογική.

Σου είπα, διαφωνώ. Και αυτό που περιγράφεις δεν σημαίνει ότι προχωρήσαν, βάζεις-δεν βάζεις πρόσημα. Μπορεί να έχεις μια θεωρία στο μυαλό σου, και καλά κάνεις για την πάρτη σου ίσως, αλλά αυτό που περιγράφεις ούτε είναι "βήματα μπροστά/πίσω" ούτε και μπορώ να φανταστώ ότι ισχύει για "πολλές συνιστώσες" όπως λες, επειδή ίσως έτυχε να γνωρίσεις κάποιους που ερμηνεύανε την θρησκεία τους όπως τους βόλευε, αλλά ήθελαν να συνεχίσουν να τους αποκαλούν Χριστιανούς.

Τα πράματα είναι απλά. Χριστιανισμός = ζω μια ζωή σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες (που έθεσε ο ίδιος ο Χριστός και οι άμεσοι συνεχιστές του), με σκοπό να κληρονομήσω την αιώνια ζωή. Όποιος δεν πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή, απλά δεν είναι Χριστιανός. Σε όποιο δόγμα και αν ανήκει. Πες τον όπως θες, αλλά Χριστιανό δεν μπορείς να τον πεις. Η ΜΘΖ για τον Χριστιανισμό (και τον Μουσουλμανισμό) δεν είναι ούτε παρενέργεια ούτε κάποιο μπόνους, που μπορεί να υπάρχει αλλά μπορεί και όχι, και άμα μας κάτσει όλα καλά, άμα δεν... ε, και τι έγινε τώρα; Είναι το μοναδικό και απόλυτο μπόνους που κυνηγάνε όλοι οι πιστοί σ' αυτές τις θρησκείες, κανένα άλλο.

[hellegennes]

Δεν το έχεις φιλοσοφήσει αρκετά τότε γιατί αν έχεις πειστεί 100% ότι δεν υπάρχει κάποιου είδους συνέχεια τότε δεν έχει σημασία αν απολαμβάνεις το κρουασάν ή όχι. Βασικά ότι και να κάνεις ή να μην κάνεις είναι ακριβώς το ίδιο, δηλαδή τίποτα.

Μα πώς είναι τίποτα; Αφού την στιγμή που το καταβροχθίζω το απολαμβάνω. Δηλαδή θα γίνει πιο νόστιμο το κρουασάν αν θεωρήσω ότι όταν πεθάνω θα συνεχίσω να ζω ως πνεύμα ή μήπως θα γίνει άνοστο αν είμαι κατ' ουσίαν βέβαιος ότι ο θάνατος είναι το τέλος; Βασικά το δεύτερο μπορώ να σου το απαντήσω αμέσως: νοστιμότατο ήταν, η προοπτική απουσίας μέλλουσας ζωής δεν με επηρέασε καθόλου.

Από την στιγμή που θα χαθεί η εμπειρία χάνει οποιοδήποτε νόημα έχει. Σα να σου πω σου χαρίζω ένα παλάτι για μια μέρα, για σκέψου πόσο άδειο είναι αυτό! Όχι εντελώς άδειο γιατί υπάρχει η προσδοκία ότι θα σου μείνει η εμπειρία της μιας μέρας σε παλάτι αλλά αν θεωρήσεις ότι και η εμπειρία θα χαθεί τότε φτάνουμε στο απόλυτο μηδέν.

Το νόημα της ζωής είναι η συνέχεια, αν δεν υπάρχει συνέχεια η ζωή δεν έχει νόημα ούτε αξία. Πρακτικά πρόκειται για φάρσα.

Δηλαδή αν βεβαιωθείς ότι με τον θάνατο τελειώνουν όλα, θα πάψει να σ' αρέσει το σεξ;

Ναι, προφανώς. Κάποιος που βρίσκεται όμως ένα κλικ πριν συνειδητοποιήσει την κενότητα μπορεί να συνεχίσει να το απολαμβάνει ή μάλλον να το κυνηγά ακόμα πιο πολύ και με εντονότερο σκεπτικό 'ο σκοπός αγιάζει τα μέσα'. Βασικά αν φτάσεις στο τελικό επίπεδο συνειδητοποίησης μόνο η αυτοκτονία βγάζει νόημα.

Επίσης όλες οι πράξεις είναι ισοδύναμες και συγκεκριμένα μηδενικές, ακόμα και να ρίξεις πυρηνικά και σκοτώσεις δισεκατομμύρια είναι μια ουδέτερη πράξη, μην σου πω και καλή που τους βγάζεις από την ματαιότητα της ύπαρξης.

Από την άποψη του σύμπαντος, ναι, είναι μηδενική και ουδέτερη, από την άποψη την δική μου δεν είναι, γιατί δεν μ' αρέσει σαν ιδέα και δεν αρέσει και σε κανέναν άλλον ψυχικά υγιή άνθρωπο κι αυτό είναι αρκετό.

Ενδεχομένως διατηρείς μιαν ελπίδα ότι μπορεί να υπάρχει κάποιου είδους συνέχεια χωρίς να το καταλαβαίνεις. Δες και το προηγούμενο σχόλιο - μπορεί να πατήσεις το κουμπί για να σπάσεις πλάκα.

Μα δεν θα σπάσω πλάκα. Συνεχίζω να είμαι άνθρωπος και ως άνθρωπος έχω συναισθήματα. Τα συναισθήματα δεν τα ορίζω εγώ, τα ορίζει η βιολογία μου. Δεν θα γελούσα με τον θάνατο δισεκατομμυρίων ανθρώπων, δεν βγάζει κανένα νόημα αυτό.

Οι εμπειρίες μου υπάρχουν όσο υπάρχω. Όταν πάψω να υπάρχω δεν θα νιώθω τίποτα για να έχει σημασία αν υπάρχουν οι εμπειρίες μου. Είναι τόσο απλό.

[hellegennes]

Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και γιατί ο Χριστιανισμός πιστεύει ότι ο άνθρωπος μόνο θα πάει είτε στην κόλαση είτε στον Παράδεισο και όχι τα ζώα. Η ψυχή είναι μια υπερβατική έννοια, αιώνια και υπάρχει μόνο στον άνθρωπο γιατί αυτός μόνο δημιουργήθηκε κατ' εικόνα και ομοίωση και δεν είναι το σώμα του ανθρώπου αλλά η ψυχή που μπορεί να ομοιάσει στον δημιουργό, να φτάσει, δηλαδή, στη θέωση.

Αυτή είναι μια πολύ ακριβής και ωραία εικόνα. Δυστυχώς γι' αυτήν την εικόνα, δεν είναι καθόλου ακριβές τι είναι άνθρωπος κατά την βιολογία. Αν τα ζώα δεν έχουν ψυχή, θα πρέπει να υπήρξε ξεχωριστή δημιουργία του ανθρώπου ως έμψυχο ον, ωστόσο η βιολογία μάς λέει ότι ο άνθρωπος προέκυψε σταδιακά από προγενέστερα θηλαστικά. Δεν υπήρξε διακριτή στιγμή που να πούμε "να, αυτό είναι άνθρωπος και ο γονιός του είναι κάτι άλλο". Πρώτα απ' όλα αυτό θα σημαίνει ότι ο γονιός του πρώτου ανθρώπου δεν ήταν κι αυτός άνθρωπος, πράγμα οξύμωρο και λογικά και βιολογικά. Ούτε θεολογικά βγάζει νόημα να είπε ο Θεός "να, από 'δώ και μπρος θα έχετε ψυχή και να πα' να γαμηθούν οι γονείς και οι παππούδες σας.

Η μόνη οδός που απομένει είναι να αρνηθείς ότι μπορείς να παντρέψεις την λογική με την θεολογία και να αποδεχτείς το δόγμα ως έχει, χωρίς σκέψη, χωρίς συζήτηση, χωρίς ανάλυση, πράγμα που, παρεμπιπτόντως, έρχεται σε αντίθεση με ό,τι προσπαθούσε να κάνει η θεολογία τους προηγούμενους αιώνες.

[ΓΑΛΗ]

Τα πράματα είναι απλά. Χριστιανισμός = ζω μια ζωή σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες (που έθεσε ο ίδιος ο Χριστός και οι άμεσοι συνεχιστές του), με σκοπό να κληρονομήσω την αιώνια ζωή. Όποιος δεν πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή, απλά δεν είναι Χριστιανός. Σε όποιο δόγμα και αν ανήκει. Πες τον όπως θες, αλλά Χριστιανό δεν μπορείς να τον πεις. Η ΜΘΖ για τον Χριστιανισμό (και τον Μουσουλμανισμό) δεν είναι ούτε παρενέργεια ούτε κάποιο μπόνους, που μπορεί να υπάρχει αλλά μπορεί και όχι, και άμα μας κάτσει όλα καλά, άμα δεν... ε, και τι έγινε τώρα; Είναι το μοναδικό και απόλυτο μπόνους που κυνηγάνε όλοι οι πιστοί σ' αυτές τις θρησκείες, κανένα άλλο.

Ξέρεις έστω και μια θρησκεία, που να μην είναι κυρίαρχο στοιχείο η μεταθανάτια ζωή σε ...σουίτα;

Ποια ακριβώς είναι η διαφορά συμβολισμών μεταξύ Παραδείσου, Ηλύσιων Πεδίων, Βαλχάλας στο δυτικό πλαίσιο;

Πέρα από τις όποιες επιρροές έχουν δεχθεί από τις άλλες θρησκείες.

[hellegennes]

Τα πράματα είναι απλά. Χριστιανισμός = ζω μια ζωή σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες (που έθεσε ο ίδιος ο Χριστός και οι άμεσοι συνεχιστές του), με σκοπό να κληρονομήσω την αιώνια ζωή. Όποιος δεν πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή, απλά δεν είναι Χριστιανός. Σε όποιο δόγμα και αν ανήκει. Πες τον όπως θες, αλλά Χριστιανό δεν μπορείς να τον πεις. Η ΜΘΖ για τον Χριστιανισμό (και τον Μουσουλμανισμό) δεν είναι ούτε παρενέργεια ούτε κάποιο μπόνους, που μπορεί να υπάρχει αλλά μπορεί και όχι, και άμα μας κάτσει όλα καλά, άμα δεν... ε, και τι έγινε τώρα; Είναι το μοναδικό και απόλυτο μπόνους που κυνηγάνε όλοι οι πιστοί σ' αυτές τις θρησκείες, κανένα άλλο.

Μα εσύ το βλέπεις έτσι. Σε πληροφορώ ότι μια χαρά χριστιανό θεωρεί τον εαυτό του αυτός που ανήκει σ' αυτό το παρακλάδι που στην ζωή των πιστών πρυτανεύει η λογική και εξετάζουν την θρησκεία υπό καθαρά αλληγορικό πρίσμα. Ζωή χριστιανού ζουν, εκκλησιάζονται, μεταλαμβάνουν, προσεύχονται, τηρούν κανόνες, προσπαθούν να ζουν την ζωή τους με τις αρχές που πρεσβεύει ο χριστιανισμός.

Επίσης όταν λέω ότι προχώρησαν, εννοώ πολλά πράγματα που δεν μπορώ να τα συμπυκνώσω σε 3-4 γραμμές, είναι τεράστια συζήτηση. Η κύρια απόσχιση είναι φυσικά οι προτεστάντες, που έχουν μια τελείως διαφορετική κουλτούρα και οπτική του χριστιανισμού, αλλά υπάρχουν πολλά παρακλάδια και έχουν διαφοροποιηθεί και ως προς το τυπικό και ως προς την θεολογία τους.

[Isildur]

Τα πράματα είναι απλά. Χριστιανισμός = ζω μια ζωή σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες (που έθεσε ο ίδιος ο Χριστός και οι άμεσοι συνεχιστές του), με σκοπό να κληρονομήσω την αιώνια ζωή. Όποιος δεν πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή, απλά δεν είναι Χριστιανός. Σε όποιο δόγμα και αν ανήκει. Πες τον όπως θες, αλλά Χριστιανό δεν μπορείς να τον πεις. Η ΜΘΖ για τον Χριστιανισμό (και τον Μουσουλμανισμό) δεν είναι ούτε παρενέργεια ούτε κάποιο μπόνους, που μπορεί να υπάρχει αλλά μπορεί και όχι, και άμα μας κάτσει όλα καλά, άμα δεν... ε, και τι έγινε τώρα; Είναι το μοναδικό και απόλυτο μπόνους που κυνηγάνε όλοι οι πιστοί σ' αυτές τις θρησκείες, κανένα άλλο.

Ξέρεις έστω και μια θρησκεία, που να μην είναι κυρίαρχο στοιχείο η μεταθανάτια ζωή σε ...σουίτα;

Ποια ακριβώς είναι η διαφορά συμβολισμών μεταξύ Παραδείσου, Ηλύσιων Πεδίων, Βαλχάλας στο δυτικό πλαίσιο;

Πέρα από τις όποιες επιρροές έχουν δεχθεί από τις άλλες θρησκείες.

Κοίτα, κατ' αρχάς δεν ξέρω όλες τις θεωρίες όλων των θρησκειών για να σου απαντήσω. Φαντάζομαι όμως ότι αν όχι σε όλες, στην συντριπτική πλειοψηφία των θρησκειών παγκοσμίως, η ΜΘΖ θα είναι όχι απλά υπαρκτό και αναπόσπαστο κομμάτι των διδαχών τους, αλλά και το βασικότερο σημείο αυτών.

Το θέμα όμως δεν είναι αυτό που συζητάμε με τον Χέλη. Αναφέρθηκα στους Χριστιανούς εκεί μπολντάρισες, επειδή είπε ότι κάπου εκεί στο εξωτερικό (αχ αυτό το "εξωτερικό" τι χωνευτήρι είναι και πόσες θεωρίες χωράει...) υπάρχουν Χριστιανοί που έχουν... "προχωρήσει" και δεν πιστεύουν στην ΜΘΖ. Ε, αυτό είναι ο ορισμός του οξύμωρου κατ' εμέ. Να θες να σε αποκαλούν Χριστιανό (και όχι μόνο, αναφέρθηκα και σε άλλους) και να μην πιστεύεις στη συνέχεια μετά τον θάνατο. Απλά δεν γίνεται.

[ΓΑΛΗ]

Τα πράματα είναι απλά. Χριστιανισμός = ζω μια ζωή σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες (που έθεσε ο ίδιος ο Χριστός και οι άμεσοι συνεχιστές του), με σκοπό να κληρονομήσω την αιώνια ζωή. Όποιος δεν πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή, απλά δεν είναι Χριστιανός. Σε όποιο δόγμα και αν ανήκει. Πες τον όπως θες, αλλά Χριστιανό δεν μπορείς να τον πεις. Η ΜΘΖ για τον Χριστιανισμό (και τον Μουσουλμανισμό) δεν είναι ούτε παρενέργεια ούτε κάποιο μπόνους, που μπορεί να υπάρχει αλλά μπορεί και όχι, και άμα μας κάτσει όλα καλά, άμα δεν... ε, και τι έγινε τώρα; Είναι το μοναδικό και απόλυτο μπόνους που κυνηγάνε όλοι οι πιστοί σ' αυτές τις θρησκείες, κανένα άλλο.

Ξέρεις έστω και μια θρησκεία, που να μην είναι κυρίαρχο στοιχείο η μεταθανάτια ζωή σε ...σουίτα;

Ποια ακριβώς είναι η διαφορά συμβολισμών μεταξύ Παραδείσου, Ηλύσιων Πεδίων, Βαλχάλας στο δυτικό πλαίσιο;

Πέρα από τις όποιες επιρροές έχουν δεχθεί από τις άλλες θρησκείες.

Κοίτα, κατ' αρχάς δεν ξέρω όλες τις θεωρίες όλων των θρησκειών για να σου απαντήσω. Φαντάζομαι όμως ότι αν όχι σε όλες, στην συντριπτική πλειοψηφία των θρησκειών παγκοσμίως, η ΜΘΖ θα είναι όχι απλά υπαρκτό και αναπόσπαστο κομμάτι των διδαχών τους, αλλά και το βασικότερο σημείο αυτών.

Το θέμα όμως δεν είναι αυτό που συζητάμε με τον Χέλη. Αναφέρθηκα στους Χριστιανούς εκεί μπολντάρισες, επειδή είπε ότι κάπου εκεί στο εξωτερικό (αχ αυτό το "εξωτερικό" τι χωνευτήρι είναι και πόσες θεωρίες χωράει...) υπάρχουν Χριστιανοί που έχουν... "προχωρήσει" και δεν πιστεύουν στην ΜΘΖ. Ε, αυτό είναι ο ορισμός του οξύμωρου κατ' εμέ. Να θες να σε αποκαλούν Χριστιανό (και όχι μόνο, αναφέρθηκα και σε άλλους) και να μην πιστεύεις στη συνέχεια μετά τον θάνατο. Απλά δεν γίνεται.

Ποιος απαίτησε να τον αποκαλούν Χριστιανό;