Οι πίνακες του Αδόλφου Χίτλερ

[ST48410]

Υποθετω και η τουαλετα θα ειναι σε ενα μουσειο.

Ναι

οκ, αυτα λοιπόν λιγο με παραξενευει να τα λεμε σοβαρή τεχνη, αφου σήμερα δεν είναι τεχνη.

Δεν είναι τέχνη ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ. Δεν παύει να είναι τέχνη.

Με τον ίδιο τρόπο που κι αυτά δεν είναι τέχνη ΑΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ:

[hellegennes]

Έχω ακούσει κι άλλες μαλακίες που έχει γράψει. Εντούτοις, θυμήσου ότι σχεδόν το σύνολο των καλλιτεχνών είναι γνωστοί από ένα ή δύο έργα τους, ελάχιστοι μένουν γνωστοί στο ευρύ κοινό για κάτι παραπάνω. Αν αυτό το έργο τύχει να είναι μαλακία, πρόβλημά του. Για κάποιον λόγο συνέβη να εντυπωθεί στην συλλογική μνήμη για την μαλακία που έκανε.

Νομίζω απλά ότι αυτό το έργο κάνει μεγάλο γκελ σε τέτοια βιντεάκια και συζητήσεις υποτίθεται κριτικής στην σύγχρονη τέχνη.

Εδώ ας πούμε δεν θα είχαν τόσο πολλά να του προσάψουν. Θα έπρεπε να ξέρουν και δύο, τρία πράγματα. Δεν είναι καλό για "δημοσιογράφους"

Ναι, αλλά είναι εξίσου εξυπνάδα, όπως κι αν προσπαθήσεις να το πουλήσεις. Ίσως έχει πλάκα να το κάνεις μια και μοναδική φορά, αλλά μιλάμε για ολόκληρο ρεύμα τέτοιας μαλακίας, τύπου "η γάτα μου περπατάει στο πιάνο". Δεν είναι καν 2 λεπτά, είναι ολόκληρο έργο.

Αμφιβάλω, γενικά μιλώντας. Αν ζητήσω να παρατεθούν (όχι μόνο από εσένα) 10 συνθέτες σύγχρονης μουσικής του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, θα δεις ότι οι περισσότεροι δεν θα ανήκουν στο χώρο της σοβαρής μουσικής. Δοκίμασέ το σε φίλους, γνωστούς σου, ό,τι θέλεις. Δεν είναι δηλαδή ότι τους ζορίζει ο Ξενάκης αλλά τρελαίνονται για Χρήστου ή Απέργη ξερωγώ. Όλα αυτά τα θεωρούν ανοησίες.

Είναι ανοησίες. Βασικά η ανοησία είναι ότι βαφτίζεται "λόγια μουσική" η ανοησία και όλα τα υπόλοιπα μουσικά ρεύματα βαφτίζονται "λαϊκά".

Να δούμε τι εννοείς με το ψυχαγωγία. Αγωγή της ψυχής ή αυτό που εννοούν οι περισσότεροι σήμερα: διασκέδαση;

Και πάντως όχι. Δεν ήταν όλη η παραγωγή της τέχνης φτιαγμένη μόνο με έναν στόχο. Πολλοί και διάφοροι κατά περίπτωση.

Ψυχαγωγία και διασκέδαση είναι συνώνυμες λέξεις. Ας πούμε πως παραδοσιακά με τον όρο ψυχαγωγία εννοούμε κάτι που πέρα από την διασκέδαση μπορεί να σε κάνει να προβληματιστείς, να σκεφτείς και να δεις άλλες οπτικές της κοινωνίας και του κόσμου. Αλλά η ψυχαγωγία πάντα εμπεριέχει την διασκέδαση, οτιδήποτε δεν έχει μέσα διασκέδαση δεν είναι ψυχαγωγία και οτιδήποτε δεν έχει ψυχαγωγία δεν είναι τέχνη.

[enaon]

Υποθετω και η τουαλετα θα ειναι σε ενα μουσειο.

Ναι

οκ, αυτα λοιπόν λιγο με παραξενευει να τα λεμε σοβαρή τεχνη, αφου σήμερα δεν είναι τεχνη.

Δεν είναι τέχνη ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ. Δεν παύει να είναι τέχνη.

Με τον ίδιο τρόπο που κι αυτά δεν είναι τέχνη ΑΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ:

ωραια, καπου φτασαμε

ολα αυτα που εβαλες απο κατω, ειναι τεχνη νομιζω για τους απλους ανθρώπους, την ανθρωπότητα, αν τα δουνε σε ενα σπιτι, καπου, οκ ειναι ολα, δεν θα ειναι σαν να βλεπουν μια τουαλετα. Δεν μας αφορά αν ειναι σβαρή, τεχνη ειναι. Η τουαλετα δεν ειναι τεχνη. Μπορει να βοηθησε την τεχνη, σοβαρα, αλλα δεν ειναι τεχνη, αυτο νομιζω ειναι το πρόβλημα μας.

[ST48410]

Το σημαντικό είναι γιατί να χρειάζεται να κάνεις δήλωση ότι "τέχνη μπορεί να είναι και ένας καμπινές" παρουσιάζοντας έναν καμπινέ και όχι απλώς δηλώνοντάς το με λόγια. Αν το περιεχόμενο του έργου είναι καθαρά μόνο η δήλωση, μπορεί να γίνει και με λόγια. Ας έβγαινε να το πει στο ραδιόφωνο.

ποιο ραδιόφωνο το 1917; Σε ποιον να το πει; Το να βάλεις κάτι σε έναν εκθεσιακό χώρο, σοκάρει και επιδρά αλλιώς.

SpoilerShow

Εδώ υπάρχει κόσμος στο φόρουμ που βλέπει εφιάλτες με τη κολλημένη μπανάνα

Η πρόκληση είναι ένα από τα στοιχεία που υπάρχουν στην τέχνη. Αν μείνεις μόνο και πάντα σε αυτό ίσως δεν πας μακρυά. Αλλά ο Duchamp δεν είναι καλλιτέχνης χωρίς έργο.

[Sid Vicious]

Μόνο για το φόρουμ, ως καλλιτέχνης θα ανεβάσω κάποια από τα φημισμένα γλυπτά μου

[hellegennes]

οκ, αυτα λοιπόν λιγο με παραξενευει να τα λεμε σοβαρή τεχνη, αφου σήμερα δεν είναι τεχνη.

Δεν είναι τέχνη ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ. Δεν παύει να είναι τέχνη.

Με τον ίδιο τρόπο που κι αυτά δεν είναι τέχνη ΑΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ:

SpoilerShow

Δηλαδή αν κάποιος ζωγραφίζει σήμερα τέτοιου τύπου έργα δεν κάνει τέχνη. Και τι κάνει; Πώς θα περιγράψεις έναν σύγχρονο νατουραλιστικό πίνακα; Ως τι;

[Sid Vicious]

[Γάταρος]

Ευχαριστώ για τις άλλες παραθέσεις του Χίτλερ που έκανες. Ο υποψιασμένος χρήστης θα έπρεπε να προσέξει ότι ο Χίτλερ έλεγε τα ίδια πράγματα πριν και να σκεφτεί ότι ίσως δεν είναι έτσι αλλά αυτή μπορεί και να είναι μια συνήθης αντίδραση στην τέχνη που δεν κατανοούμε ή δεν μας αρέσει

Αν έχεις το βιβλίο και υπάρχει κάποια σχετική αναφορά στη μουσική του Βάγκνερ παρακαλώ να την παραθέσεις.

Δεν θυμάμαι κάποια αναφορά στη μουσική του Βάγκνερ. Η παρακάτω είναι η μόνη αναφορά που βρήκα στο όνομα του Βάγκνερ.

"Επειδή όσο μεγαλύτερα είναι τα έργα ενός ανθρώπου για το μέλλον, τόσο πιο δύσκολο είναι να τα καταλάβει το παρόν, τόσο πιο δύσκολος είναι και ο αγώνας και τόσο πιο σπάνια η επιτυχία. Εάν, όμως, ευδοκιμήσει μία φορά στους αιώνες, τότε μπορεί ίσως τις τελευταίες του μέρες να ζωστεί από μια αχνή αχτίδα της επερχόμενης δόξας. Φυσικά, αυτοί οι μεγάλοι είναι μόνο οι μαραθωνοδρόμοι της ιστορίας· το δάφνινο στεφάνι του σήμερα, αγγίζει τους κροτάφους του ήρωα μόνο όταν πεθαίνει.
Σ’ αυτούς πρέπει να υπολογίζονται και οι μεγάλοι μαχητές αυτού του κόσμου, οι οποίοι, αν και δεν κατανοούνται από το παρόν, εντούτοις είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τη σύγκρουση για τις ιδέες και τα ιδανικά τους. Είναι εκείνοι που κάποια μέρα θα είναι πιο κοντά στις καρδιές του λαού· τότε φαίνεται σχεδόν σαν να αισθάνεται ο καθένας το καθήκον, να επανορθώσει αναδρομικά τις αμαρτίες που κάποτε διέπραξε το παρόν κατά των μεγάλων. Η ζωή τους και το έργο τους ακολουθείται με συγκινητικό ευγνώμονα θαυμασμό και είναι σε θέση, ειδικά τις μέρες της θλίψης, να ανυψώσουν τις συντετριμμένες καρδιές και τις απελπισμένες ψυχές. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται όχι μόνο οι αληθινά μεγάλοι πολιτικοί, αλλά και όλοι οι άλλοι μεγάλοι μεταρρυθμιστές. Δίπλα στον Φρειδερίκο τον Μέγα στέκεται ο Μαρτίνος Λούθηρος και ο Ρίχαρντ Βάγκνερ."

Ο Χίτλερ θεωρούσε ότι η αρχιτεκτονική και η μουσική είναι οι βασίλισσες των τεχνών.

[hellegennes]

Το σημαντικό είναι γιατί να χρειάζεται να κάνεις δήλωση ότι "τέχνη μπορεί να είναι και ένας καμπινές" παρουσιάζοντας έναν καμπινέ και όχι απλώς δηλώνοντάς το με λόγια. Αν το περιεχόμενο του έργου είναι καθαρά μόνο η δήλωση, μπορεί να γίνει και με λόγια. Ας έβγαινε να το πει στο ραδιόφωνο.

ποιο ραδιόφωνο το 1917; Σε ποιον να το πει; Το να βάλεις κάτι σε έναν εκθεσιακό χώρο, σοκάρει και επιδρά αλλιώς.

Ε, ας τα έλεγε στους NY Times. Καταφανώς για το σοκ βάλιου το έκανε, θα ήταν το ίδιο αν έχεζε στην μέση του δρόμου. Και;

Ορίστε ένα σοβαρό έργο που έχει σοκ βάλιου αλλά βασικά έχει περιεχόμενο:

[ST48410]

ωραια, καπου φτασαμε

ολα αυτα που εβαλες απο κατω, ειναι τεχνη νομιζω για τους απλους ανθρώπους, την ανθρωπότητα, αν τα δουνε σε ενα σπιτι, καπου, οκ ειναι ολα, δεν θα ειναι σαν να βλεπουν μια τουαλετα. Δεν μας αφορά αν ειναι σβαρή, τεχνη ειναι. Η τουαλετα δεν ειναι τεχνη. Μπορει να βοηθησε την τεχνη, σοβαρα, αλλα δεν ειναι τεχνη, αυτο νομιζω ειναι το πρόβλημα μας.

Καταλαβαίνω τι λες αλλά η αιτία είναι λίγο διαφορετική. Ο μέσος άνθρωπος των τελευταίων 100 χρόνων έρχεται πολύ λίγο σε επαφή με την σύγχρονη σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία ενώ έχει πολύ μεγάλη επαφή με τα αριστουργήματα του παρελθόντος αλλά και με την ελαφρά/δημοφιλή δημιουργία η οποία είναι επίσης βασισμένη στη γλώσσα του παρελθόντος.

Παλιά αν επρόκειτο να έρθει σε επαφή με τη σοβαρή τέχνη, αυτή θα ήταν κυρίως της εποχής του, πλην των έργων που θα έβλεπε/άκουγε στην εκκλησία.

[enaon]

ωραια, καπου φτασαμε

ολα αυτα που εβαλες απο κατω, ειναι τεχνη νομιζω για τους απλους ανθρώπους, την ανθρωπότητα, αν τα δουνε σε ενα σπιτι, καπου, οκ ειναι ολα, δεν θα ειναι σαν να βλεπουν μια τουαλετα. Δεν μας αφορά αν ειναι σβαρή, τεχνη ειναι. Η τουαλετα δεν ειναι τεχνη. Μπορει να βοηθησε την τεχνη, σοβαρα, αλλα δεν ειναι τεχνη, αυτο νομιζω ειναι το πρόβλημα μας.

Καταλαβαίνω τι λες αλλά η αιτία είναι λίγο διαφορετική. Ο μέσος άνθρωπος των τελευταίων 100 χρόνων έρχεται πολύ λίγο σε επαφή με την σύγχρονη σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία ενώ έχει πολύ μεγάλη επαφή με τα αριστουργήματα του παρελθόντος αλλά και με την ελαφρά/δημοφιλή δημιουργία η οποία είναι επίσης βασισμένη στη γλώσσα του παρελθόντος.

Παλιά αν επρόκειτο να έρθει σε επαφή με τη σοβαρή τέχνη, αυτή θα ήταν κυρίως της εποχής του, πλην των έργων που θα έβλεπε/άκουγε στην εκκλησία.

την ειπαμε αυτην την εξήγηση χθές νομιζω, την δέχομαι μια χαρά. Ειναι θεμα επαφής με το αντικέιμενο που μας κανει να μην βλεπουμε τεχνη ομως στην περίπτωση της τουαλέτας, σιγουρα;

[ST48410]

Δηλαδή αν κάποιος ζωγραφίζει σήμερα τέτοιου τύπου έργα δεν κάνει τέχνη. Και τι κάνει; Πώς θα περιγράψεις έναν σύγχρονο νατουραλιστικό πίνακα; Ως τι;

Συνήθως ελαφρά/δημοφιλή τέχνη. Όλα αυτά που βλέπεις με το κιλό στις συνοικιακές "γκαλερί" και τα βάζουν στα σαλόνια τους, νεκρές φύσεις, τοπία κλπ. Επίσης αυτοί που βλέπεις να ζωγραφίζουν στο δρόμο το πορτραίτο σου σε τουριστικές περιοχές.

Έλα ρε συ τώρα. Αυτά τα έχουμε πει μερικές δεκάδες φορές. Είναι δυνατόν να τα μπερδεύεις ακόμα;

Σου είχα φέρει ως παράδειγμα και ποίημα κάποτε στο ύφος του Σολωμού αν θυμάμαι καλά. Οποιοσδήποτε εδώ μπορεί να χρησιμοποιήσει το ύφος και τον ρυθμό του Ύμνου εις την Ελευθερίαν και να κάνει ένα παρόμοιο ποίημα με άλλες λέξεις. Τι κάνει; Ποίηση στα πλαίσια της σοβαρής καλλιτεχνικής δημιουργίας; Κάτι που θα υπέγραφε και δημοσίευε; Αυτά δεν είναι πια ούτε για τα ημερολόγια.

[Sid Vicious]

Ευχαριστώ για τις άλλες παραθέσεις του Χίτλερ που έκανες. Ο υποψιασμένος χρήστης θα έπρεπε να προσέξει ότι ο Χίτλερ έλεγε τα ίδια πράγματα πριν και να σκεφτεί ότι ίσως δεν είναι έτσι αλλά αυτή μπορεί και να είναι μια συνήθης αντίδραση στην τέχνη που δεν κατανοούμε ή δεν μας αρέσει

Αν έχεις το βιβλίο και υπάρχει κάποια σχετική αναφορά στη μουσική του Βάγκνερ παρακαλώ να την παραθέσεις.

Δεν θυμάμαι κάποια αναφορά στη μουσική του Βάγκνερ. Η παρακάτω είναι η μόνη αναφορά που βρήκα στο όνομα του Βάγκνερ.

"Επειδή όσο μεγαλύτερα είναι τα έργα ενός ανθρώπου για το μέλλον, τόσο πιο δύσκολο είναι να τα καταλάβει το παρόν, τόσο πιο δύσκολος είναι και ο αγώνας και τόσο πιο σπάνια η επιτυχία. Εάν, όμως, ευδοκιμήσει μία φορά στους αιώνες, τότε μπορεί ίσως τις τελευταίες του μέρες να ζωστεί από μια αχνή αχτίδα της επερχόμενης δόξας. Φυσικά, αυτοί οι μεγάλοι είναι μόνο οι μαραθωνοδρόμοι της ιστορίας· το δάφνινο στεφάνι του σήμερα, αγγίζει τους κροτάφους του ήρωα μόνο όταν πεθαίνει.
Σ’ αυτούς πρέπει να υπολογίζονται και οι μεγάλοι μαχητές αυτού του κόσμου, οι οποίοι, αν και δεν κατανοούνται από το παρόν, εντούτοις είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τη σύγκρουση για τις ιδέες και τα ιδανικά τους. Είναι εκείνοι που κάποια μέρα θα είναι πιο κοντά στις καρδιές του λαού· τότε φαίνεται σχεδόν σαν να αισθάνεται ο καθένας το καθήκον, να επανορθώσει αναδρομικά τις αμαρτίες που κάποτε διέπραξε το παρόν κατά των μεγάλων. Η ζωή τους και το έργο τους ακολουθείται με συγκινητικό ευγνώμονα θαυμασμό και είναι σε θέση, ειδικά τις μέρες της θλίψης, να ανυψώσουν τις συντετριμμένες καρδιές και τις απελπισμένες ψυχές. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται όχι μόνο οι αληθινά μεγάλοι πολιτικοί, αλλά και όλοι οι άλλοι μεγάλοι μεταρρυθμιστές. Δίπλα στον Φρειδερίκο τον Μέγα στέκεται ο Μαρτίνος Λούθηρος και ο Ρίχαρντ Βάγκνερ."

Ο Χίτλερ θεωρούσε ότι η αρχιτεκτονική και η μουσική είναι οι βασίλισσες των τεχνών.

Ένα ωραίο έργο, το Βάγκνερ
Η μουσική των θεών και τα βαγκνερικά μυστήρια, έχει συγγράψει ο πρώην αντιδήμαρχος Αθηναίων Φώτης Παπαθανασίου

[Γάταρος]

Παρακάτω από το βιβλίο του "Ο Αγών μου" η αναφορά του στο γεγονός ότι δεν πέρασε στην ακαδημία ζωγραφικής.

"Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της ταλαιπωρίας της μητέρας μου, είχα πάει στη Βιέννη για να πάρω μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις στην Ακαδημία. Εξοπλισμένος με ένα παχύ πακέτο σχεδίων, είχα ξεκινήσει εκείνη την εποχή, πεπεισμένος ότι θα μπορούσα εύκολα να περάσω τις εξετάσεις. Στο πρακτικό γυμνάσιο ήμουν μακράν ο καλύτερος σχεδιαστής στη τάξη μου, από τότε η ικανότητά μου είχε αναπτυχθεί εξαιρετικά, γι’ αυτό η δική μου ικανοποίηση με περηφάνια και ευτυχία με έκανε να ελπίζω για το καλύτερο.

Μερικές φορές υπήρχε μόνο μία θολότητα: το ζωγραφικό μου ταλέντο φαινόταν να ξεπερνιέται από αυτό για το σχέδιο, ειδικά σε όλους σχεδόν τους τομείς της αρχιτεκτονικής. Αλλά και το ενδιαφέρον μου για την αρχιτεκτονική μεγάλωνε όλο και περισσότερο. Αυτό επιταχύνθηκε από τότε, που δεν ήμουν ακόμη 16 ετών, όταν για πρώτη φορά είχα τη δυνατότητα να πάω στη Βιέννη για μια επίσκεψη δύο εβδομάδων. Πήγα εκεί πέρα, για να μελετήσω τη πινακοθήκη του μουσείου Χοφ, αλλά είχα μάτια μόνο για το ίδιο το μουσείο. Περνούσα τη μέρα από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ από το ένα αξιοθέατο στο άλλο, αλλά ήταν πάντα μόνο τα κτίρια που με γοήτευαν κυρίως. Θα μπορούσα να στέκομαι μπροστά στην όπερα για ώρες, να θαυμάζω το Κοινοβούλιο για ώρες· ολόκληρη η Ρίνγκστρασσε μου φαινόταν σαν μια μαγεία από τις Χίλιες και μία νύχτες.

Τώρα λοιπόν ήμουν στην όμορφη πόλη για δεύτερη φορά και περίμενα με διακαή ανυπομονησία, αλλά και περήφανη σιγουριά για το αποτέλεσμα των εισαγωγικών μου εξετάσεων. Ήμουν τόσο σίγουρος για την επιτυχία, που η απόρριψη που μου είχε ανακοινωθεί με χτύπησε σαν κεραυνός εν αιθρία. Και όμως έτσι ήταν. Όταν παρουσιάστηκα στον Πρύτανη και ζήτησα να μου εξηγήσει τους λόγους για την μη αποδοχή μου στη Γενική Σχολή Ζωγραφικής της Ακαδημίας, ο κύριος με διαβεβαίωσε, ότι από τα σκίτσα, που είχα φέρει μαζί μου, προέκυπτε αναμφίβολα η ακαταλληλότητά μου σαν ζωγράφος, αλλά έδειχναν εμφανώς την ικανότητά μου στον τομέα της αρχιτεκτονικής· δεν θα ήταν ποτέ στις επιλογές μου η Σχολή Ζωγραφικής, αλλά μόνο η Αρχιτεκτονική Σχολή της Ακαδημίας. Αρχικά αυτό δεν μπορούσα να το καταλάβω, αφού μέχρι τώρα ούτε είχα παρακολουθήσει ποτέ ένα σχολείο κατασκευών ούτε είχα κάνει κανένα μάθημα αρχιτεκτονικής.

Φεύγοντας απ’ το Χάνσεν Παλάς στην πλατεία Σίλερ, διαφώνησα με τον εαυτό μου. Επειδή αυτά που είχα ακούσει για τις ικανότητές μου, τώρα μου φάνηκαν σαν μια αστραπή η οποία αποκάλυπτε καθαρά μια διχογνωμία από την οποία υπέφερα εδώ και πολύ καιρό, χωρίς μέχρι τώρα να μπορώ να δώσω στον εαυτό μου μια σαφή εικόνα του γιατί και για ποιο λόγο.
Τώρα, μέσα σε λίγες μέρες ήξερα επίσης, ότι μια ημέρα θα έπρεπε να γίνω αρχιτέκτονας."

[ST48410]

Ευχαριστώ για τις άλλες παραθέσεις του Χίτλερ που έκανες. Ο υποψιασμένος χρήστης θα έπρεπε να προσέξει ότι ο Χίτλερ έλεγε τα ίδια πράγματα πριν και να σκεφτεί ότι ίσως δεν είναι έτσι αλλά αυτή μπορεί και να είναι μια συνήθης αντίδραση στην τέχνη που δεν κατανοούμε ή δεν μας αρέσει

Αν έχεις το βιβλίο και υπάρχει κάποια σχετική αναφορά στη μουσική του Βάγκνερ παρακαλώ να την παραθέσεις.

Δεν θυμάμαι κάποια αναφορά στη μουσική του Βάγκνερ. Η παρακάτω είναι η μόνη αναφορά που βρήκα στο όνομα του Βάγκνερ.

"Επειδή όσο μεγαλύτερα είναι τα έργα ενός ανθρώπου για το μέλλον, τόσο πιο δύσκολο είναι να τα καταλάβει το παρόν, τόσο πιο δύσκολος είναι και ο αγώνας και τόσο πιο σπάνια η επιτυχία. Εάν, όμως, ευδοκιμήσει μία φορά στους αιώνες, τότε μπορεί ίσως τις τελευταίες του μέρες να ζωστεί από μια αχνή αχτίδα της επερχόμενης δόξας. Φυσικά, αυτοί οι μεγάλοι είναι μόνο οι μαραθωνοδρόμοι της ιστορίας· το δάφνινο στεφάνι του σήμερα, αγγίζει τους κροτάφους του ήρωα μόνο όταν πεθαίνει.
Σ’ αυτούς πρέπει να υπολογίζονται και οι μεγάλοι μαχητές αυτού του κόσμου, οι οποίοι, αν και δεν κατανοούνται από το παρόν, εντούτοις είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τη σύγκρουση για τις ιδέες και τα ιδανικά τους. Είναι εκείνοι που κάποια μέρα θα είναι πιο κοντά στις καρδιές του λαού· τότε φαίνεται σχεδόν σαν να αισθάνεται ο καθένας το καθήκον, να επανορθώσει αναδρομικά τις αμαρτίες που κάποτε διέπραξε το παρόν κατά των μεγάλων. Η ζωή τους και το έργο τους ακολουθείται με συγκινητικό ευγνώμονα θαυμασμό και είναι σε θέση, ειδικά τις μέρες της θλίψης, να ανυψώσουν τις συντετριμμένες καρδιές και τις απελπισμένες ψυχές. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται όχι μόνο οι αληθινά μεγάλοι πολιτικοί, αλλά και όλοι οι άλλοι μεγάλοι μεταρρυθμιστές. Δίπλα στον Φρειδερίκο τον Μέγα στέκεται ο Μαρτίνος Λούθηρος και ο Ρίχαρντ Βάγκνερ."

Ο Χίτλερ θεωρούσε ότι η αρχιτεκτονική και η μουσική είναι οι βασίλισσες των τεχνών.

Ευχαριστώ