Πόσο έχει ξεφύγει η κατάσταση; πόσο;

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Είναι ή ωμή αλήθεια
Ζούμε σε καπιταλισμό σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς...

όλοι σε κάτι πρέπει να προσαρμοζόμαστε. στην ΕΣΣΔ έπρεπε να προσαρμόζονται στον κεντρικό σχεδιασμό, στην φεουδαρχία έπρεπε να προσαρμόζονται στις επιθυμίες του φεουδάρχη, στην αρχαιότητα στις επιθυμίες του αφέντη κι εμείς στην ελεύθερη αγορά

Of topic
Ο κεντρικός σχεδιασμός και η ελεύθερη αγορά είναι κοινωνικές σχέσεις δηλαδή σχέσεις παραγωγής.

το ίδιο και οι φεουδαλικές σχέσεις εξάρτησης

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Πλέον οι μεγάλοι μονοπωλιακός ομιλοι ρηαλ εστεητ κάνουν επενδύσεις σε ακίνητα όχι για να τα πάρει κάποιος να μείνει αλλά για να τα πουλήσουν σε 2-10 χρόνια επομένως υπάρχει ένα χρηματιστηριο ανάμεσα σε αυτούς τους ομίλους που οι μικροί παίχτες με 5-50 ακίνητα είναι απλά μια στεφανη και νοικιάζουν στις οικογένειες ακόλουθο τα τους νόμους του χρηματηστηριου που ορίζουν οι μονοπωλιακός όμιλοι του ρηαλ εστεητ. Οπότε μάγκες εκεί είναι η ρίζα του προβλήματος.

μικροί παίχτες με 50 ακίνητα;

[Otto Weininger]

Θα φύγουν όλοι από τη χώρα, ο άλλος μιλάει για "brain gain" και δεν υπάρχει σπίτι να νοικιάσεις
η λούτσα που θα έρθει τα επόμενα χρόνια θα κάνει το 2012 να φαντάζει παιδική χαρά
ίσως να αργήσει λίγο, αλλά θα έρθει

Θα φύγουν και αυτοί που έχουν λεφτά. Πρέπει να είσαι τελείως ηλίθιος (ή να θες χρυσή βίζα) αν μπορείς να πάρεις σπίτι σε άλλη ευρωπαϊκή πόλη και πας να πάρεις στην Αθήνα.

Γιατί; Τι έχει να ζηλέψει;

[Σέλευκας]

Πλέον οι μεγάλοι μονοπωλιακός ομιλοι ρηαλ εστεητ κάνουν επενδύσεις σε ακίνητα όχι για να τα πάρει κάποιος να μείνει αλλά για να τα πουλήσουν σε 2-10 χρόνια επομένως υπάρχει ένα χρηματιστηριο ανάμεσα σε αυτούς τους ομίλους που οι μικροί παίχτες με 5-50 ακίνητα είναι απλά μια στεφανη και νοικιάζουν στις οικογένειες ακόλουθο τα τους νόμους του χρηματηστηριου που ορίζουν οι μονοπωλιακός όμιλοι του ρηαλ εστεητ. Οπότε μάγκες εκεί είναι η ρίζα του προβλήματος.

στην ΑΘήνα μπορεί αλλά υπάρχουν τουριστικές πόλεις (και μη) στις οποίες για πελατειακούς λόγους εγκατέστησαν πανεπιστήμια και εκεί οι τιμές δεν ορίζονται έτσι.

Προφανώς μπορεί στη μια περιοχή ή στην άλλη να υπάρχουν διαφοροποιησεις όμως εδώ αναφέρω την κεντρική τάση.

ε αν απο χαρτάκια στις κολώνες έχουν γίνει βιομηχανίες τι περιμένεις. Τον μικροειδιοκτήτη τον γαμήσαν το ράμα για να πληρώσουν το δημόσιο τις τράπεζες και τα κόμματα, φάτε τα τώρα.

[Awesomatic]

Θα φύγουν όλοι από τη χώρα, ο άλλος μιλάει για "brain gain" και δεν υπάρχει σπίτι να νοικιάσεις
η λούτσα που θα έρθει τα επόμενα χρόνια θα κάνει το 2012 να φαντάζει παιδική χαρά
ίσως να αργήσει λίγο, αλλά θα έρθει

Θα φύγουν και αυτοί που έχουν λεφτά. Πρέπει να είσαι τελείως ηλίθιος (ή να θες χρυσή βίζα) αν μπορείς να πάρεις σπίτι σε άλλη ευρωπαϊκή πόλη και πας να πάρεις στην Αθήνα.

Γιατί; Τι έχει να ζηλέψει;

Σοβαρά τώρα; Ούτε για πλάκα δεν θα μπω στη διαδικασία να το συζητήσω. Ειδικά για οικογένεια.

Και για να είμαστε ειλικρινείς εδώ, αυτό ακριβώς είναι το δικό μου πλάνο. Βάζω κάτι στην άκρη με αιματηρές οικονομίες για να φύγω έξω να κάνω οικογένεια σε κάποια μικρή πόλη της δυτικής Ευρώπης ώστε αν κάποια στιγμή αποφασίσω να κάνω παιδιά να μεγαλώσουν με ασφάλεια και ευκαιρίες. Αν με κάποιο τρόπο βρισκόταν σπίτι εδώ πάλι δε θα έμενα, θα το πουλούσα για να πάρω άλλο εκεί που σκοπεύω να πάω.

[Scouser]

Δεν χρειάζεται, έχω δικό μου σπίτι και είμαι πολύ ικανοποιημένος με αυτό. Αν δεν είχα και η εναλλακτική ήταν ενοίκιο 800 ευρώ, εννοείται είχα φύγει καρφωτος για τράπεζα.

μια χαρά τότε
Απλά έχε υπόψιν οτι ένα σπίτι που σήμερα στην ελλάδα νοικιάζεται 800€ έχει τιμή πώλησης από 250.000€ και πάνω

Ρε τυπε, πολύ το κουράζουμε. Αν δεν εχεις σπίτι, θα πάρεις κάτι στα κυβικά σου, με το σκεπτικό να μη δίνεις στο νοίκι αυτό που θα μπορούσες να δώσεις για δόση δανείου και για να σου μείνει στο τελος και το σπίτι. Εγώ λέω ότι με δόση 700-800 κατοσταρικα το μήνα και σταθερό επιτόκιο για 30 έτη, βρίσκεις
εξαιρετικο σπίτι για οικογένεια, αν ψαχτείς. Το ζήτημα όπως σωστά ειπώθηκε είναι να έχεις ένα αρχικό κεφάλαιο για να σου δώσει η τράπεζα το δάνειο. Εκεί θα πρέπει να βοηθήσει λίγο και η οικογένεια, ΟΚ.

[Imperium]

Το ζήτημα όπως σωστά ειπώθηκε είναι να έχεις ένα αρχικό κεφάλαιο για να σου δώσει η τράπεζα το δάνειο. Εκεί θα πρέπει να βοηθήσει λίγο και η οικογένεια, ΟΚ.

Ετσι γίνεται πια στη Δύση. Το λεγόμενο housing ladder, το θέμα είναι κάπως να φτάσεις στο πρώτο σκαλί.

Όσο για το "πόσο έχει ξεφύγει η κατάσταση", you ain't seen nothing yet, baby, you ain't seen nothing yet.

Δεν αποκλείω δύο οικογένειες σε 90αρι προσεχώς, ιδίως αν κάνουν κανα αστείο με λοκνταου ξανα τον χειμώνα. Αυτόν ή κάποιον επόμενο.

[Green Dragon]

Το θέμα με τα ενοίκια, όντως έχει ξεφύγει σε απαράδεκτο βαθμό.

Έτσι γίνεται άμα καλωσορίζεις μαύρο χρήμα από το εξωτερικό.

αυτο
χρυση βιζα

Αυτή η μαλακία έληξε τέλος Ιουλίου και ειδικά για Αθήνα δεν ανανεώθηκε. Το κατάλαβαν πόσο μεγάλη μαλακία ήταν αν και νομίζω ότι περισσότερο επηρεάζει την αξία αγοράς και όχι τα ενοίκια (σπίτι 100 τετραγωνικά στα Βριλήσσια λίγο πιο ακριβό από αντίστοιχο παλιότερο στους Αμπελόκηπους, λολ).

[Imperium]

Δυστυχώς όμως ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω.

[Dr Socrates]

Φίλος μου με δύο παιδιά ψάχνει σπίτι στη περιοχή του Παγκρατίου για να νοικιάσει. Βρίσκει σπίτια ~75 τμ το λιγότερο στα 650 ευρώ. Η πιο σύνηθης τιμή ενοικίου που βρίσκει είναι περίπου 800 ευρώ. Δεν υπάρχει τίποτα πιο χαμηλά. Μιλάμε για Παγκράτι, όχι για Γλυφάδα. Τι γίνεται ρε μάγκες; Τι στρέβλωση είναι αυτή; Αύξηση των ενοικίων την στιγμή που δεν υπάρχει αύξηση των μισθών; πώς θα τα βγάλει πέρα μια οικογένεια τεσσάρων ανθρώπων αν πρέπει να πληρώνει στην καλύτερη 650 ευρώ το μήνα μόνο για το ενοίκιο; Ο άνθρωπος έχει απογοητευτεί πλήρως. Έχει αρχίσει να εξετάζει το ενδεχόμενο της μετανάστευσης. Να δω ποιος θα μείνει στη χώρα να δουλέψει στο τέλος.

H εγκλωβισμένη «γενιά των ενοικιαστών»

Αναδημοσιεύουμε αυτό το πολύ καλό ρεπορτάζ της Καθημερινής, που θίγει ένα φαινόμενο καίριο για τους μεταμνημονιακούς αναπτυξιακούς προσανατολισμούς που έχει πάρει η Ελλάδα. Η ανάδυση της «γενιάς των ενοικιαστών», η υποχώρηση της ιδιοκατοίκησης, η απορρόφηση ενός ολοένα και μεγαλύτερου μεριδίου του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών από την στέγαση (και εσχάτως, την ενέργεια) αποτελούν δείκτες υποχώρησης της μεσαίας τάξης, και πληβειοποίησης των κατώτερων. Οι δείκτες αυτοί χτυπούν καμπανάκι: Η ανοδική κοινωνική κινητικότητα έχει σταματήσει στην Ελλάδα, και το παρασιτικό μοντέλο ανάπτυξης που υιοθετείται δεν είναι κοινωνικά συμπεριληπτικό και συγκρούεται με την μικρομεσαία πραγματικότητα της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκτόξευση του κόστους στέγασης, έχει αποτύπωμα και στο δημογραφικό ζήτημα, καθώς τα νέα ζευγάρια ιδίως καθηλώνονται σε μικρά διαμερίσματα, που καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη την απόκτηση του πρώτου ή του δεύτερου παιδιού. Οι δήμαρχοι, ωστόσο, των μεγάλων ελληνικών πόλεων, καθώς και η κεντρική εξουσία προτιμούν να πανηγυρίζουν καθώς στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη μεγάλα χαρτοφυλάκια μετασκευάζουν τα άδεια κτήρια σε τουριστικά καταλύματα ή φοιτητικού τύπου κοιτώνες βραχυχρόνιας μίσθωσης ή ΜΚΟ οργανώνουν την εγκατάσταση των νεοεισερχόμενων πληθυσμών αυξάνοντας επίτηδες τις τιμές των ενοικίων για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των ιδιοκτητών κατοικιών

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/241931


Η στεγαστική κρίση, το δημογραφικό και η απαιτούμενη αποκέντρωση 11 Απριλίου 2023
Του Γιώργου Ρακκά

Το στεγαστικό ζήτημα είναι ένα από τα πιο καίρια κοινωνικά ζητήματα των ημερών μας. Μάλιστα, συμπυκνώνει εντός του αρκετούς από τους μετασχηματισμούς που έλαβαν χώρα στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια: από τις δραστικές αλλαγές στις χρήσεις γης που έλαβαν χώρα στα κέντρα των μεγάλων πόλεων (ιδίως Αθήνα & Θεσσαλονίκη) με την τουριστικοποίηση, τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης, τις «χρυσές βίζες», ή τα προγράμματα εγκατάστασης μεταναστών με επιδοτούμενο ενοίκιο, μέχρι την καθίζηση της δεκαετίας των μνημονίων, την πτώση της ιδιοκατοίκησης, την συμπίεση των εισοδημάτων, και την παλαίωση του στεγαστικού αποθέματος λόγω κάμψης των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων.

Τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται είναι εξόχως αποκαρδιωτικά. Σύμφωνα με στατιστικές που ανακοίνωσε η Eurostat για το 2020, στην Ελλάδα 1 στους 3 (το 33%) δαπανά άνω του 40% του διαθέσιμου εισοδήματός του για την στέγη –ποσοστό που αναδεικνύει την χώρα μας αρνητική πρωταθλήτρια στην ΕΕ (ακολουθούν Βουλγαρία [14,4%] και Δανία [14,1%]).

Ο αρνητικός αντίκτυπος του στεγαστικού ζητήματος διασταυρώνεται με πολλά και καίρια ζητήματα βιωσιμότητας της ελληνικής κοινωνίας: Από τις νέες γενιές που δυσκολεύονται πλέον να νοικιάσουν το δικό τους σπίτι –πόσο μάλλον να το αγοράσουν· μέχρι τις οικογένειες, που το ακριβό κόστος της κατοικίας σαφώς τους αποτρέπει από το να κάνουν ακόμα ένα παιδί –ιδίως το 2ο που τόσο πολύ καίει το δημογραφικό ζήτημα της χώρας, καθώς εκείνο είναι που εξασφαλίζει ότι ο πληθυσμός θα πάψει να μειώνεται.


Ο κορεσμός των μεγάλων αστικών κέντρων

Υπάρχει, και ένα ευρύτερο ζήτημα: Η αύξηση στις τιμές των κατοικιών, αποτελεί αντανάκλαση μιας γενικής ανόδου του κόστους διαβίωσης στο κέντρο των μεγάλων πόλεων –κυρίως Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ακόμα και Πάτρα– καθώς αυτά έχουν αλλάξει πλέον χρήσεις: Υπερτουρισμός και βραχυχρόνια μίσθωση, συνοικίες όπου κατακλύζονται από την εστίαση και την διασκέδαση, πύργοι γραφείων, και πολυκαταστήματα δημιουργούν ένα περιβάλλον ριζικά διαφορετικό από το γνώριμο αστικό περιβάλλον του προηγούμενου αιώνα· το τοπίο κατάρρευσης του κοινωνικού ιστού συμπληρώνεται από τα γκέτο της μαζικής μετανάστευσης καθώς και την γενική άνοδο της εγκληματικότητας. Μιλάμε πλέον για αστικά κέντρα εν πολλοίς εχθρικά για την διαβίωση των μεσαίων και χαμηλότερων τάξεων –οπωσδήποτε εκείνων που θέλουν να δημιουργήσουν οικογένεια.

Συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ: Οι μεσαίες και χαμηλότερες τάξεις τις εγκαταλείπουν, αντίθετα, κατακλύζονται από τις δημιουργικές λεγόμενες τάξεις των υψηλών εισοδημάτων –που ως επί το πλείστον απαρτίζονται από έναν νέο τύπο μποέμ, ‘μονοπρόσωπου νοικοκυριού’. Γύρω τους πυκνώνουν και οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί που απασχολούνται στις υπηρεσίες που τα στρώματα αυτά καταναλώνουν –εστίαση, ψυχαγωγία, καθαριότητα κοκ.

Στις ΗΠΑ το κλίμα αυτό, έχει οδηγήσει σε ένα φαινόμενο εξόδου από τα εμβληματικά αστικά κέντρα του παρελθόντος. Αυτά χάνουν τον πληθυσμιακό τους δυναμισμό, ενώ νέες μικρομεσαίες πόλεις αναδεικνύονται στον χάρτη των ευκαιριών και της οικονομικής ανόδου. Εσχάτως το φαινόμενο αυτό αφορά και στις επενδύσεις τόσο στην παραγωγή όσο και στον τριτογενή τομέα. Είναι απλώς πιο φτηνό και για τις επιχειρήσεις ακόμα, να στραφούν στις ανερχόμενες Νότιες Πολιτείες, ή τα μεσοδυτικά, από την πανάκριβη από την άποψη του real estate, των υποδομών Νέα Υόρκη, ή την Καλιφόρνια, που επιπροσθέτως μαστίζεται και από πλείστα όσα προβλήματα εγκληματικότητας, περιβαλλοντικά κ.ο.κ.

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/249999

[Green Dragon]

Θα φύγουν και αυτοί που έχουν λεφτά. Πρέπει να είσαι τελείως ηλίθιος (ή να θες χρυσή βίζα) αν μπορείς να πάρεις σπίτι σε άλλη ευρωπαϊκή πόλη και πας να πάρεις στην Αθήνα.

Γιατί; Τι έχει να ζηλέψει;

Σοβαρά τώρα; Ούτε για πλάκα δεν θα μπω στη διαδικασία να το συζητήσω. Ειδικά για οικογένεια.

Και για να είμαστε ειλικρινείς εδώ, αυτό ακριβώς είναι το δικό μου πλάνο. Βάζω κάτι στην άκρη με αιματηρές οικονομίες για να φύγω έξω να κάνω οικογένεια σε κάποια μικρή πόλη της δυτικής Ευρώπης ώστε αν κάποια στιγμή αποφασίσω να κάνω παιδιά να μεγαλώσουν με ασφάλεια και ευκαιρίες. Αν με κάποιο τρόπο βρισκόταν σπίτι εδώ πάλι δε θα έμενα, θα το πουλούσα για να πάρω άλλο εκεί που σκοπεύω να πάω.

Η δυτική Ευρώπη έχει γεμίσει λαθροκατσαπλιάδες βρωμερούς μουσουλμάνους ένεκα παγκοσμιοποίησης, μόνο ασφάλεια δεν έχεις να περιμένεις εκεί στο μέλλον γιατί δεν βλέπω φως. Μοναδική ελπίδα η ανατολική Ευρώπη που κρατά τα μπόσικα.

[Eθνικοκοινωνιστης]

δοξα τον θεο δεν γινατε Βορειος Κορεα δλδ

[Eθνικοκοινωνιστης]

Δυστυχώς όμως ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω.

απλα τα θυματα του καπιταλισμου ειναι υπερχιλιοσταπλασια απο ναζισμου και κομμουνισμου μαζι

[Eθνικοκοινωνιστης]

Φίλος μου με δύο παιδιά ψάχνει σπίτι στη περιοχή του Παγκρατίου για να νοικιάσει. Βρίσκει σπίτια ~75 τμ το λιγότερο στα 650 ευρώ. Η πιο σύνηθης τιμή ενοικίου που βρίσκει είναι περίπου 800 ευρώ. Δεν υπάρχει τίποτα πιο χαμηλά. Μιλάμε για Παγκράτι, όχι για Γλυφάδα. Τι γίνεται ρε μάγκες; Τι στρέβλωση είναι αυτή; Αύξηση των ενοικίων την στιγμή που δεν υπάρχει αύξηση των μισθών; πώς θα τα βγάλει πέρα μια οικογένεια τεσσάρων ανθρώπων αν πρέπει να πληρώνει στην καλύτερη 650 ευρώ το μήνα μόνο για το ενοίκιο; Ο άνθρωπος έχει απογοητευτεί πλήρως. Έχει αρχίσει να εξετάζει το ενδεχόμενο της μετανάστευσης. Να δω ποιος θα μείνει στη χώρα να δουλέψει στο τέλος.

Που ειναι ενας Daje οταν χρειαζεται;
Ο τζαμπας μας πεθανε ελληνιαρηδες αν ο φιλος σου ηταν γυναικα και ΜΟΥΝΑΡΑ ΜΕ ΣΤΗΤΑ ΣΦΙΧΤΑ ΚΑΙ ΣΤΡΟΓΓΥΛΑ ΟΠΙΣΘΙΑ θα προσφερε
σεξ στον σπιτονοικοκυρη με ανταλλαγμα την διαμονη ακριβως οπως γινεται στο Τσαβονησι.

[Eθνικοκοινωνιστης]

680 ευρω

Άρα η αγορά συμφέρει πολύ περισσότερο από το νοικι.

κλεισε τον υπολογιστή και τρέχα στην τράπεζα