Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από Casp » 04 Σεπ 2023, 18:27
Αχ παιδια γινονται τοοοσα πολλα που δεν προλαβαινω να γραψω…
Πρωτο, δεχτηκα δουλεια data analyst Δευτερα Παρασκευη με ωραρια 9-5, δεν πιστευα καν πως θα με επαιρναν επειδη ζητουσε να ξερω SQL & python και εγω ξερω μονο matlab, fortran, C++ και R. Μου εκανε κατι ερωτησεις για να δει πώς σκεφτομαι και του απαντουσα τα μισα απ’ οτι ηθελε και τα υπολοιπα με βοηθεια δικη του. Επαθα σοκ που με πηρε τηλ. Το συμβολαιο λεει πως ανα πασα στιγμη μπορουν να με διωξουν χωρις προειδοποιηση και οτι για ενα χρονο αφοτου φυγω δεν θα ξαναμπορω να δουλεψω σαν data analyst.
Τις γλωσσες δεν τις ξερω αλλα μου ειπε υπαρχει βασικο training και courses απο το πανεπιστημιο (επειδη η δουλεια ειναι για online university) με 10 ευρω για να μαθαινεις νεα πραγματα και πιο advanced. Μου αρεσει η δουλεια που ειμαι τωρα, αλλα ξερω πως αν δεν ρισκαρω, θα το μετανιωνω μια ζωη που δεν αρπαξα αυτη την ευκαιρια…
Προχθες το βραδυ ηρθε εδω η λατρεια και του ειχα πακεταρισμενα τα πραγματα του για να χωρισω. Το πηρα οντως αποφαση. Μια αδελφικη μου φιλη μου εβαλε deadline, επειδη με το που του μιλησε και καλα ηταν σιγουρη, απο την φωνη του, πως ειναι gay. Και μου ειπε πως ειμαι ανωμαλη που κοιμαμαι μαζι του ακομα και οτι αν δεν χωρισω θα το πει στην μανα μου και θα τον κανει ρεζιλι παντου, ακομα και στη δουλεια του. Σκεφτειτε πώς ενιωσα εγω. Ημουνα χαλια και δεν ηξερα τι να κανω, εφτασα σε αδιεξοδο. Για να μην τα πολυλογω, επειδη εγιναν παρα πολλα, θα ελεγα ψεματα αλλα ΔΕΝ αντεξα. Ειπα να του πω τα πραγματα ως εχουν. Σαββατο βραδυ του ειπα απλα οτι εχω deadline, εγινε ΕΞΩ ΦΡΕΝΩΝ, ηθελε να παει να την βρει, ετρεμε απο τα νευρα του. Τον κλειδωσα σπιτι και του πηρα τα κλειδια γιατι ηθελε να φυγει και ηξερα πως ειτε θα παει να τρακαρει, ειτε θα τις χτυπαει τις πορτες… Εκεινο το βραδυ δεν ειδε πακεταρισμενα τα πραγματα του. Ξυπνησε στις 6 το πρωι, τα ειδε και μου αφησε σημειωμα οτι φευγει, οτι ενιωσε οτι τον πεταω εξω με τον χειροτερο τροπο, και να δωσω χαιρετισματα στην φιλη μου… σηκωθηκα στις 07:30 που εφευγε, ειδα το σημειωμα, δεν τον προλαβα. Πηγε καθησε σε καφετερια και του ειπα να περασει για να του πω ολη την αληθεια. Του τα ειπα, τον εβαλα να υποσχεθει οτι δεν θα κανει κατι, γελασε οταν τα ακουσε ολα αυτα, τα βρηκαμε, μου ειπε παλι πως αν κανει κατι η φιλη μου ή οι δικοι μου θα παει αστυνομια, και αυτη την στιγμη, λογω του οτι θα ειναι με αδεια και εγω θα αλλαξω δουλεια, ψαχνουμε εισητηρια για να παμε διημερο εξωτερικο το επομενο ΣΚ. Γελαστε ελευθερα…
Και χθες κατσαμε σπιτι και μιλουσαμε για κανα 5ωρο για να λυσουμε ολα και κατα τις 6 πηγαμε εκδρομη και γυρισαμε πισω 1 τα ξημερωματα.
Αυτα τα ωραια απο μεναααα….
Αν μοιάζει με την αίσθηση του "είμαι σπίτι" τότε να μείνεις. Όλοι έχουν ένα σπίτι, μωρό μου. Και αυτά τα σπίτια, αξίζουν πάντα τον κόπο ακόμη και αν κάποια στιγμή γκρεμιστούν.