Μια στιγμή γιατί πάει αλλού η συζήτηση.
Ρατσισμός είναι να θεωρείς ότι ο άλλος είναι υποδεέστερός σου λόγω φυλής και καθαρά λόγω φυλής.
Αν δεν τον θέλεις στην χώρα σου, αν τον χρεώνεις εχθρό γιατί έχει βλέψεις εναντίον σου, έχετε αντικρουόμενα συμφέροντα κλπ, δεν είναι ρατσισμός.
Τώρα στην δικτατορία. Δεν μπορώ να εκφέρω προσωπική άποψη, αλλά από αυτά που έχω ακούσει και όχι μόνον μέσα στο σπίτι μου, δέχομαι ότι ήταν πάρα πολύ αυστηρά.
Αν μεγάλωνα σε κοινωνία που αν έβαζα πχ σκουλαρίκι στη μύτη ή αν κάποιος άντρας είχε μακριά μαλλιά, μπορούσε ο κάθε άγνωστος περαστικός να μας ρίξει σφαλιάρα και να μην βρούμε το δίκιο μας, θα θύμωνα πάρα πολύ.
Βλέπουμε όμως τι έγινε συνολικά. Αν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις ήταν σωστές, ίσως να κρίναμε διαφορετικά σήμερα.
Εκ των υστέρων όμως φάνηκε ότι έπρεπε να αλλάξει εντελώς το status της χώρας για να πάρουν την εξουσία financial hitmen και προδότες. Επειδή, όταν άρχισε η συζήτηση για τυχόν κοιτάσματα πετρελαίου και υδρογονανθράκων, είδαμε και μελέτες με χάρτες που πήγαιναν 40-50 χρόνια πίσω, θα είχε ενδιαφέρον να διερευνήσουμε αν πλησίασαν και τον Παπαδόπουλο να δώσει κοψοχρονιά ό,τι τυχόν κοιτάσματα έχουμε, τι τους απάντησε και μετά ξαφνικά ο ένα προδότης μετά τον άλλον εμφανίζονταν στη βουλή.
Το έχω ξαναπεί, σκεφτόμαστε με προοπτική δημοσίου (τι θα φάμε σήμερα, πού θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι) όταν κάποιοι άλλοι σκέφτονται με προοπτική ελεύθερης αγοράς (τι θα συμβεί σε τρεις δεκαετίες και τι θα κάνουμε από τώρα).
Καπελωθήκαμε (οι Έλληνες εννοώ) ένα Πολυτεχνείο λίγο πριν γίνουν εκλογές μετά από επτά χρόνια και αν αυτό δεν ήταν αρκετό, καπελωθήκαμε και την εισβολή στην Κύπρο.
Η εισβολή ίσως να γινόταν ούτως ή άλλως για άλλους λόγους, αλλά όταν ακούς στρατιωτικούς που ήταν εκεί να σου λένε ότι ήταν μέσα σε ελληνικό υποβρύχιο με κατεύθυνση προς την Κύπρο και την πέφτει αμερικανικό υποβρύχιο από δίπλα και στέλνει μήνυμα κάντε πίσω αλλιώς σας ρίχνουμε....
Ή όταν οι Βρετανοί ανακοινώνουν ότι θα καταρρίπτουν αεροπλάνο οποιασδήποτε χώρας πετάξει πάνω από την Κύπρο και μετά έριχναν στα ελληνικά μαχητικά, αλλά άφηναν τα τουρκικά να κάνουν τη δουλειά τους ... ε δεν μπορείς να ρίξεις το φταίξιμο στους δικτάτορες.
Και στην οικονομική πολιτική δεν υπάρχει κάποια κατηγορία. Το να λέμε ένας στη Κάτω Ραχούλα έκλεψε ένα ταμείο, δεν είναι οικονομική πολιτική του κράτους. Και δεν συγκρίνεται με αυτόν που έβγαλε το μισό σχέδιο Μάρσαλ μέσα σε βαλίτσες στο εξωτερικό ούτε το άδειασμα ταμείων επί μεταπολίτευσης. Μερικοί πάντα θα κλέψουν. Το θέμα είναι τι θα κάνεις για να περιορίσεις το φαινόμενο και τι τους κάνεις όταν τους πιάσεις.
Nandros έγραψε: ↑22 Απρ 2018, 13:54
Juno έγραψε: ↑22 Απρ 2018, 13:11
Ανάλυσέ το λίγο αυτό. Τι είδους capital controls είχαμε, για ποιον λόγο, πόσον καιρό, αν είχαν αντίκτυπο στην καθημερινότητά μας. Γιατί, χωρίς επίσημα οικονομικά στοιχεία, ξέρω ότι οι γονείς μου αγόρασαν διαμερίσματα ένα
η κάθε πλευρά(politically correct για sjw, μην πω ένα ο καθένας) πριν παντρευτούν, ταξιδάκι στο εξωτερικό έκαναν, η μητέρα μου έφερε πίσω μία ντουλάπα ρούχα από εκεί άρα δεν καταλαβαίνω τι είδους capital controls ήταν αυτά.
Από την λήξη του πολέμου μέχρι και το ευρώ υπήρχε πάντα περιορισμός στην εξαγωγή συναλλάγματος, μαζί με υπερφορολογία εισαγομένων προϊόντων, που θεωρούνταν είδη πολυτελείας.
Θυμίζω το σκάνδαλο της Ράλλαινας με τα Λακόστ, που τα δήλωνε και πλήρωνε φόρο για Τ-Σερτς!
Ε αυτό ήταν δεκαετίες πριν, δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν.