Νετο Γκουερινο έγραψε: ↑25 Ιαν 2024, 16:41
Ρε φίλε, έτσι για να μαθαίνεις κιόλας κάτι μπας και ξεστραβωθεις
Ο Βέντρις ξέρεις πως κατάλαβε ότι η γραμμική β ήταν ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και στην συνέχεια ελληνική;
Από το επίθημα τε(τηρ) που διάβασε σε λέξεις όπως μήτηρ πατήρ κτλ
Ο Βέντρις αποκρυπτογράφησε την Γραμμική Β ως εξής.
Γύρω στο 1938-1939, ένας Αμερικανός αρχαιολόγος, ανασκάπτει την Πύλο, βρίσκει πολλές πινακίδες Γραμμικής Β ,
τις φωτογραφίζει με κάθε λεπτομέρεια, ξανασκεπάζει την ανασκαφή λόγω πολέμου φοβούμενος μην συληθεί από Γερμανούς.
Δημοσιεύει αυτές τις φωτογραφίες σε περιοδικό με όλες τις πινακίδες.
Το περιοδικό το αγοράζει ο Βέντρις που μέχρι τότε είχε στην διάθεσή του πινακίδες μόνο απ την Κρήτη.
Συγκρίνει και παρατηρεί το εξής εκπληκτικό, μια σειρά από λέξεις σε πινακίδες, επαναλαμβάνονται πολλές φορές στις
κρητικές πινακίδες αλλά απουσιάζουν παντελώς απ τις πινακίδες της Πύλου. Συμβαίνει και το αντίστροφο,
πολλές λέξεις επαναλαμβάνονται στην Πύλο και είναι ανύπαρκτες στην Κρήτη.
Έκανε την υπόθεση πως αυτές οι πινακίδες αναφέρονται σε τοπωνύμια.
Άρχισε να δοκιμάζει τις λέξεις Κνωσός Φαιστός κλπ.
Σε μια πινακίδα, δοκίμασε την λέξη Αμισός και αν αντικαθιστούσε τα γραμμικά σύμβολα σε άλλες λέξεις, έβγαινε κάποιο νόημα
και το νόημα είχε ελληνική ερμηνεία. Τότε πείστηκε πως πρόκειται για ελληνικά, ως τότε και αυτός υποστήριζε πως επρόκειτο
για άλλη άγνωστη γλώσσα.
Αυτή η πινακίδα με την λέξη Αμισός που "έσπασε" πρώτη την σιωπή της, βρίσκεται σήμερα σε περίοπτη θέση στο Εθνικό μουσείο.
O Βέντρις, ασήμαντος ακόμη τότε, πηγαίνει σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του BBC όπου μια φίλη και συγγενής του δημοσιογράφος
τον είχε καλεσμένο, εκεί ο Βέντρις αναφέρθηκε σττην ανακάλυψή του. Συμπτωματικά, εκείνη την εκπομπή, την ακούει ο Τσάντγουικ,
που ήταν φιλόλογος καθηγητής πανεπιστημίου (και ο Τσαντγουικ ήταν εκπαιδδευμένος στο στρατό να σπάει κώδικες, όχι ο Βέντρις) .
Αμέσως αναζητά να συναντηθεί με τον Βέντρις και τον πείθει να συνεργαστούν και ως φιλόλογος να κάνει την ολοκλήρωση της επιστημονικής εργασίας.
Τα υπόλοιπα, ιστορία.
Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες! Όχι μονάχα οι ζωντανοί — κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε ,σε μιαν αράδα σκοτεινή.
Αυτό μας λέγει ο Peter George Van Soesbergen;