Αναμνήσεις από την καθημερινή ζωή στη Χούντα

[Kostis]

Να μας πεί ο Γιαννόπουλος τις συνθήκες για τους ομοφυλόφιλος στη Χούντα

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Ελβετός Τραπεζίτης
Βαλε και λιγο ξυλο κανα μπουντρουμι γιατι του χαλασες της φαντασιωση

Πίστεψε με, τοχειροτερο που είχα ακούσει εκείνα τα χρόνια ήταν σχόλια και γελια για τις ομιλίες του Παπαδόπουλου για την αρχαιζουσα γλωσσα στις ομιλιες του.

[Sid Vicious]

Ήτανε πολύ βαρετή ζωή. Τίποτα ενδιαφέρον δε γινότανε ποτέ. Ξυπνούσα, έκλαιγα, μου έδιναν να φάω (πάντα το ίδιο, γάλα, καμμία εναλλαγή). Μετά πόναγε η κοιλιά μου και έκλαιγα ξανά. Έκανα κακάκια και κοιμόμουν πάλι. Μετά ξύπναγα, έκλαιγα και φτου και από την αρχή η ίδια ρουτίνα.
Τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια.

Με τη μεταπολίτευση αμέσως η ζωή άρχισε να γίνεται καλύτερη. Άρχισαν να μου δίνουν να φάω άλλα πράγματα. Μου έδωσαν χρωματιστά αντικείμενα να κουνάω. Γύρισα από την πλατούλα στην κοιλίτσα, έμαθα να κάθομαι, να στέκομαι να κάνω αβαβα. Τεράστια βελτίωση στην ποιότητα ζωής.

Ακριβώς τις ίδιες αναμνήσεις!

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Το πιο τρομερό που είχε γίνει εκείνη την εποχή (1972) ήταν η δολοφονία από τον Κοεμτζη 3 ατομων στο μπουζουκτζιδικο που βρισκόταν στην πρωτη παράλληλο της οδού Χανίων (εκει ηταν το παραρτημα του Κα' Γυμνασίου που εκανε μαθημα η Α και Β ταξη) στην Κυψέλη.

Είχαμε γελάσει επειδή η Υπογυμνασιαρχης είχε τρομοκρατηθεί και δεν είχε έρθει στο σχολείο για 2 ημέρες, μέχρι που ανακοινώθηκε ότι είχε συλληφθεί ο δράστης, κάποιος ονόματι Κοεμτζης.


Πολλές δεκαετίες αργότερα είδα τον Κοεμτζη στην Πλάκα , οπου ειχε αποφυλακισθει και πουλαγε CD στο δρομο, και του ειπα την ιστορια με την υποδιευθυντρια.

[brb και tyt]

και η Ντόϊτσε Βέλλε παίζει πλέον χωρίς προφυλάξεις.
20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας

Έβαζαν μερικές φορές στο σπίτι και τους έλεγαν ''κλείστε το μη βρούμε κανένα μπελά''.

[Tarkovsky]

Πίστεψε με, τοχειροτερο που είχα ακούσει εκείνα τα χρόνια ήταν σχόλια και γελια για τις ομιλίες του Παπαδόπουλου για την αρχαιζουσα γλωσσα στις ομιλιες του.

Γω ήμανε μπέμπης και δεν θυμάμαι τίποτε από την καθημερινή ζωή. Η πρώτη μου επαφή με Χούντα πρέπει να ήταν το 1975 και με τον εξής συνδυασμό παράξενων φράσεων του πατέρα:
πιτζάμες
σταγονίδια
γαμώ τη μάνα τους, πάλι.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Μια αλλη ιστορια της εποχής εχει σχεση με τον κρητικο που εκαψε την γυναικα του και τα δυο παιδια του για να εκδικηθεί την πεθερά του.

Αληθινή ιστορία δολοφονικης τρέλας και σχιζοφρένειας.

Ήθελε να κάψει την πεθερά του και το σχέδιο πήγε στραβά και στην φωτιά που έβαλε στο σπίτι κάηκαν η σύζυγος και τα δύο παιδιά.

Το συνέλαβαν δίκασαν και τουφεκισαν το 1972.

Ήταν η τελευταία εκτέλεση ποινικού με τουφεκισμο στην ελλαδα.

https://www.iefimerida.gr/news/129269/η ... -να-πατήσε

https://www.iefimerida.gr/news/129269/η ... -να-πατήσε

https://www.google.gr/url?sa=t&source=w ... E3Z1zg3GR7

Η "υπόθεση Λυμπερη" ειχε συγκλονισει.

Ο Τζέιμς Πάρις είχε το στούντιο του στην γωνία Σκύρου και Κρεσνας στην Κυψέλη, στην περιοχή της Σχολής Ευελπίδων.

Γύρισε την υπόθεση σε ταινία.

Μερικα απο τα γυρίσματα τα εκανε ακριβως μπροστα απο το πατρικό, που εμένα τοτε, στην Κυψελη. Το σπιτι φαινεται σε μερικες σκηνες.

[Sid Vicious]

Εγώ αυτό που θυμάμαι είναι ότι έκανα κοπάνα στην πρώτη δημοτικού γιατί μία δασκάλα μας ρήμαζε στο ξύλο.

Αυτό δεν άλλαξε με την μεταπολίτευση, γινόταν και μέχρι αρχές 80ς, πολιτισμικό σοκ είχα πάθει

[Ελβετός Τραπεζίτης]

και η Ντόϊτσε Βέλλε παίζει πλέον χωρίς προφυλάξεις.
20 Ιουλίου 1974. Το τέλος της παιδικής (μου) ηλικίας

Έβαζαν μερικές φορές στο σπίτι και τους έλεγαν ''κλείστε το μη βρούμε κανένα μπελά''.

Και εμείς ακούγαμε το ελληνικό πρόγραμμα της Ντ.Β. , αλλά μετά το 1973.

Εκείνη την εποχή ήταν διαδεδομένοι οι "πειρατικοι" Ραδιοσταθμοί. Υπήρχαν δεκάδες ερασιτεχνικοι τέτοιοι σταθμοί στην Αθήνα μπορούσες να ακούσεις ότι μουσική επιθυμούσες.

Σε κάποια φάση όταν ήμουν 15 ξέρω γω, είχα βρει σχέδια και συνδεσμολογια και ηθελα να φτιαξω τον δικο μου σταθμο. Ειχα βρει ενα γνωστο μου φοιτητη στα ΚΑΤΕΕ Ηλεκτρολογίας και του ζήτησα να βρει τις λυχνίες που χρειαζόμουν

Τι χρόνια και εκείνα....

[Kostis]

Από μικροί στην παρανομία οι φιλελεδες.
Αρχικά με πειρατικούς σταθμούς και μετά στη μίζα και τη λαμογια.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Από μικροί στην παρανομία οι φιλελεδες.
Αρχικά με πειρατικούς σταθμούς και μετά στη μίζα και τη λαμογια.

Πες μας Πρόσκοπε για την ενάρετη ζωη σου, έχω τεράστιο ενδιαφέρον να μάθω τις περιπέτειες σου.

[Kostis]

Από μικροί στην παρανομία οι φιλελεδες.
Αρχικά με πειρατικούς σταθμούς και μετά στη μίζα και τη λαμογια.

Πες μας Πρόσκοπε για την ενάρετη ζωη σου, έχω τεράστιο ενδιαφέρον να μάθω τις περιπέτειες σου.

Δεν απαντάω σε Ελβετούς τραβεστί.... συγνώμη τραπεζίτες

[Μηχανικός]

Θυμάμαι που το καλοκαίρι έκανε ζεστη. Αφήναμε πόρτες και παράθυρα ανοικτά να κάνει ρεύμα να δροσιστουμε

Και δεν κινδύνευες να μπουν κλέφτες.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Από μικροί στην παρανομία οι φιλελεδες.
Αρχικά με πειρατικούς σταθμούς και μετά στη μίζα και τη λαμογια.

Πες μας Πρόσκοπε για την ενάρετη ζωη σου, έχω τεράστιο ενδιαφέρον να μάθω τις περιπέτειες σου.

Δεν απαντάω σε Ελβετούς τραβεστί.... συγνώμη τραπεζίτες

Έλα μπουμπουνάκο, πες κάτι από την ζωη σου.

[Nostalgia]

Eπι επταετιας οι παραγκες των προσφυγικων στο Περιστερι, οπου καθε χρονο στις βροχες γεμιζαν λασπη, εγιναν εργατικες κατοικιες και με επιδοτηση ενοικιου παρακαλω. Χουντα, οχι αστεια....