θα πεθάνουμε [ένα δροσερό καλοκαιρινό θέμα με μπόλικο κέφι]

[micmic]

δεν φοβάμαι τον πόνο, μα την απόγνωση που θα αισθανθώ τη στιγμή
που θα το συνειδητοποιήσω ότι φεύγω

αυτό με την επιστροφή στο τίποτα, είναι ακόμη πιο αγχωτικό και θλιβερό

στο μεταξύ έχεις ζήσει φίλε μου, κι έχεις αγαπήσει ένα σωρό πράγματα,
εγώ δε θέλω να αποχωριστώ καμία από τις αγάπες μου, την αγαπάω την ζωή,
έστω κι αυτή τη μίζερη ζωή που κάνω με τις μικροσυγκινήσεις της

έχεις δίκιο για την παρατηρήση της φύσης, είναι κάπως ανακουφιστικό

η ενασχόληση με το παρελθόν και η ανησυχία για το μέλλον είναι οι βασικοί
λόγοι της κατάθλιψης και των νευρώσεων...

και ναι, πράγματι κάποιοι άνθρωποι και οι επιλογές τους αποτελούν έμπνευση
και μπορείς να πάρεις κουράγιο και να ελπίζεις, μα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος
για το αν φοβούνται τον θάνατο, γιατί πολλοί ξεκινούν συνεχώς πράγματα και
φροντίζουν να μένουν πάντα απασχολημένοι ακριβώς επειδή αισθάνονται πως οι
δραστηριότητές τους λειτουργούν ως αντιπερισπασμός, ότι όσο είναι αεικίνητοι
ξεφεύγουν από τον θάνατο

το κίνητρο βέβαια ίσως έχει μικρή σημασία στη συγκεκριμένη περίπτωση

εσύ ηρεμείς με όλες αυτές τις σκέψεις;

Ειδικά η επαφή με την φύση με ηρεμεί πάρα πολύ, ναι. Εννοείται φυσικά ότι κανείς λογικός άνθρωπος δεν θέλει να πεθάνει και η σκέψη του φέρνει κάποια θλίψη, αλλά πάντως προς το παρόν βλέπω τη ζωή ως ένα γεγονός που ενώ έχει αναπόφευκτη λήξη, αυτή όμως δεν έχει επίδραση στην απόλαυση αυτού καθεαυτού του γεγονότος. Σαν μια πολύ ωραία συναυλία ας πούμε, που όσο την παρακολουθείς δεν σκέφτεσαι ούτε αν θα μπορούσες να κάνεις κάτι καλύτερο την ίδια στιγμή, ούτε ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει. Απλά ευχαριστιέσαι αυτό που συμβαίνει ΤΩΡΑ.

Φυσικά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι θα τα βλέπω πάντα έτσι τα πράγματα, αλλά προς το παρόν μου φαίνεται άσχετο να σκέφτομαι το τέλος αφού εντωμεταξύ έχω να κάνω τόσα πολλά πράγματα που με ευχαριστούν. Δεν ξέρω αν για άλλους οι δραστηριότητες λειτουργούν ως αντιπερισπασμός, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να πιστέψω ότι είναι για όλους έτσι από τη στιγμή που βλέπω άτομα τα οποία έχουν ενδιαφέροντα που κρατάνε μια ζωή. Δεν απέκτησαν δηλαδή ενδιαφέροντα και δραστηριότητες επειδή νιώθουν το τέλος να πλησιάζει, αλλά έτσι ήταν από νέοι.

[foscilis]

Η γιαγιά μου ποτέ δε χώνεψε ότι θα πεθάνει, ή μάλλον ότι υπήρχε θέμα στο οποίο δεν έπαιζε να γίνει το δικό της και συγκεκριμένα ο θάνατος. Από τα 65 και μετά της έγινε εμμονή, σταμάτησε να τρώει για να μη λειτουργεί ο μεταβολισμός, δυσκολευόταν να κοιμηθεί γιατί φοβόταν ότι δε θα ξυπνήσει, πήγαινε ξύπναγε τον παππού μου "Μίμη ζεις;" ("Δυστυχώς" απαντούσε αυτός). Στα 75 εθίστηκε στα ταβόρ που της τα "συνταγογράφησε" η ρούλα η κομμώτρια. Το αποτέλεσμα ήταν ακραία οστεοπενία. Στα 82 έσπασε τη λεκάνη της επειδή σηκώθηκε το βράδυ να πάρει 2ο ταβόρ και παραπάτησε μισοζαλισμένη από το πρώτο. Πέθανε λίγους μήνες μετά, κατάκοιτη και εντελώς τρελαμένη, δυο μέρες πριν τα 83.

Ο παππούς μου που ήταν πιο επικούρειος έζησε άλλα 6 χχρόνια, αν και τρομερά δυστυχισμένος γιατί του έλειπε. "Για μένα αυτή η γυναίκα αυτοκτόνησε, δεν πέθανε" μου έλεγε.

Το έχασε την τελευταία εβδομάδα της ζωής του, σηκώθηκε το βράδυ κι έκανε μαλακίες για λίγα λεπτά ώσπου σκόνταψε και χτύπησε πολύ άσχημα το κεφάλι του. Έπεσε κατάκοιτος και χωρίς ιδιαίτερη επαφή με το περιβάλλον, 4 μέρες μετά πέθανε στο κρεβάτι του.'Ηταν 5 χρόνια μεγαλύτερος από τη γιαγιά που σημαίνει ότι συνολικά έζησε 11 χρόνια περισσότερα και με φοβερή ποιότητα.

προσπαθώ να καταλάβω το πόιντ σου και φοβάμαι πως δεν τα καταφέρνω

Οτι αν υστεριαζεις για τον θανατο οχι απλα ζεις χειροτερα αλλα παιζει να τον φερεις και νωριτερα και με πιο ασχημο τροπο.

Εγω εχω αποφασισει οτι δε με νοιαζει οτι θα πεθανω. Μονο μη συμβει οσο ειναι μικρα τα παιδια μου γιατι μετα γινονται κρεας για τα θηρια.

[talaipwros]

τον θανατο τον φοβουνται συνηθως οσοι περνάνε καλα.

Όσοι δεν περνάνε καλα κυριως λενε " αντε να τελειωνουμε με τις ταλαιπώριες σιγα σιγα"

[nemo]

Η γιαγιά μου ποτέ δε χώνεψε ότι θα πεθάνει, ή μάλλον ότι υπήρχε θέμα στο οποίο δεν έπαιζε να γίνει το δικό της και συγκεκριμένα ο θάνατος. Από τα 65 και μετά της έγινε εμμονή, σταμάτησε να τρώει για να μη λειτουργεί ο μεταβολισμός, δυσκολευόταν να κοιμηθεί γιατί φοβόταν ότι δε θα ξυπνήσει, πήγαινε ξύπναγε τον παππού μου "Μίμη ζεις;" ("Δυστυχώς" απαντούσε αυτός). Στα 75 εθίστηκε στα ταβόρ που της τα "συνταγογράφησε" η ρούλα η κομμώτρια. Το αποτέλεσμα ήταν ακραία οστεοπενία. Στα 82 έσπασε τη λεκάνη της επειδή σηκώθηκε το βράδυ να πάρει 2ο ταβόρ και παραπάτησε μισοζαλισμένη από το πρώτο. Πέθανε λίγους μήνες μετά, κατάκοιτη και εντελώς τρελαμένη, δυο μέρες πριν τα 83.

Ο παππούς μου που ήταν πιο επικούρειος έζησε άλλα 6 χχρόνια, αν και τρομερά δυστυχισμένος γιατί του έλειπε. "Για μένα αυτή η γυναίκα αυτοκτόνησε, δεν πέθανε" μου έλεγε.

Το έχασε την τελευταία εβδομάδα της ζωής του, σηκώθηκε το βράδυ κι έκανε μαλακίες για λίγα λεπτά ώσπου σκόνταψε και χτύπησε πολύ άσχημα το κεφάλι του. Έπεσε κατάκοιτος και χωρίς ιδιαίτερη επαφή με το περιβάλλον, 4 μέρες μετά πέθανε στο κρεβάτι του.'Ηταν 5 χρόνια μεγαλύτερος από τη γιαγιά που σημαίνει ότι συνολικά έζησε 11 χρόνια περισσότερα και με φοβερή ποιότητα.

προσπαθώ να καταλάβω το πόιντ σου και φοβάμαι πως δεν τα καταφέρνω

αμα δεν καταλαβες τι σου εγραψε παρατα τα ολα ...μην διαβαζεις και μην σκεφτεσαι
ισως να μην εισαι τοσο πολυ μεσα στν μιζερια

[akirav]

-Σοφε γεροντα, τι γινεται μετά το θανατο ?
-πολλά γινονται, αλλά δεν εχουν σχέση μ'εσενα

[νύχτα]

Οτι αν υστεριαζεις για τον θανατο οχι απλα ζεις χειροτερα αλλα παιζει να τον φερεις και νωριτερα και με πιο ασχημο τροπο.

Εγω εχω αποφασισει οτι δε με νοιαζει οτι θα πεθανω. Μονο μη συμβει οσο ειναι μικρα τα παιδια μου γιατι μετα γινονται κρεας για τα θηρια.

μα είναι αυτονόητο ότι αν υστεριάζεις και θλίβεσαι, ζεις χειρότερα,
αυτός είναι και ο λόγος που άνοιξα το τόπικ, μου στερεί την ηρεμία μου

είναι τόσο αυτονόητο που γι αυτό υπέθεσα ότι ήθελες να πεις κάτι άλλο

αμα δεν καταλαβες τι σου εγραψε παρατα τα ολα ...μην διαβαζεις και μην σκεφτεσαι
ισως να μην εισαι τοσο πολυ μεσα στν μιζερια

καλώς το σαΐνι

[nemo]

Οτι αν υστεριαζεις για τον θανατο οχι απλα ζεις χειροτερα αλλα παιζει να τον φερεις και νωριτερα και με πιο ασχημο τροπο.

Εγω εχω αποφασισει οτι δε με νοιαζει οτι θα πεθανω. Μονο μη συμβει οσο ειναι μικρα τα παιδια μου γιατι μετα γινονται κρεας για τα θηρια.

μα είναι αυτονόητο ότι αν υστεριάζεις και θλίβεσαι, ζεις χειρότερα,
αυτός είναι και ο λόγος που άνοιξα το τόπικ, μου στερεί την ηρεμία μου

είναι τόσο αυτονόητο που γι αυτό υπέθεσα ότι ήθελες να πεις κάτι άλλο

αμα δεν καταλαβες τι σου εγραψε παρατα τα ολα ...μην διαβαζεις και μην σκεφτεσαι
ισως να μην εισαι τοσο πολυ μεσα στν μιζερια

καλώς το σαΐνι

φανηκε οτι δεν ηταν τοσο αυτονοητο για σενα με την πρωτη ματια
επισης σημασια δεν εχει ο θανατος αλλα πως θα πεθανει καποιος
υπαρχουν δε και πολλες περιπτωσεις που ο θανατος ειναι ευεργετικος

το αλλο ειναι οτι δεν καταλαβα γιατι ανοιξες το τοπικ ενω τα γνωριζεις οπως ειπες

[foscilis]

επισης σημασια δεν εχει ο θανατος αλλα πως θα πεθανει καποιος

αυτό σωστό, δε θα ήθελα να καώ ζωντανός ή να πάω από ALS όπως ο θείος μου και γενικά θα προτιμούσα να είναι σχετικά σύντομο, ειρηνικό και να μην το πολυκαταλάβω, όπως έγινε με τον παππού μου.

[enaon]

βλέπω τις γωνιές μου μες στο σπίτι και τις φαντάζομαι χωρίς εμένα
και με πιάνει τρομερή θλίψη

στεναχωριέσαι για τις γωνίες ε; Τι θα απογίνουν μόνες τους κλπ;

Ωραια το λες ομως, ο θάνατος οταν μας αφορά ειναι θλίψη βαθιά. Ειναι και μια μάχη ισορροπίας, ο θάνατος θα σε κάνει σοφότερη με τις επαναλήψεις, με τον καιρό θα τον βλέπεις καθε φορά που μια ζωή θα αρχίζει, ο σκοπός ειναι να μεγαλώσεις αρκετά ωστε να χωρά η θλίψη χωρις να εξοικειωθείς. Στο τελος θα πεθάνεις βεβαια ο,τι και να κάνεις, αλλα οκ, λεπτομέρειες.

[ΓΑΛΗ]

Όχι, δεν τραβάω ζόρι με την ιδέα του θανάτου.

Με καλύπτει απολύτως η προσέγγιση του φόσι.

[νύχτα]

στεναχωριέσαι για τις γωνίες ε; Τι θα απογίνουν μόνες τους κλπ;

Ωραια το λες ομως, ο θάνατος οταν μας αφορά ειναι θλίψη βαθιά. Ειναι και μια μάχη ισορροπίας, ο θάνατος θα σε κάνει σοφότερη με τις επαναλήψεις, με τον καιρό θα τον βλέπεις καθε φορά που μια ζωή θα αρχίζει, ο σκοπός ειναι να μεγαλώσεις αρκετά ωστε να χωρά η θλίψη χωρις να εξοικειωθείς. Στο τελος θα πεθάνεις βεβαια ο,τι και να κάνεις, αλλα οκ, λεπτομέρειες.

κοροϊδεύεις Κύρο Γρανάζη, ε

[Antares]

Πάντως καλά είστε και εσείς που το φιλοσοφείτε, στο εργασιακό περιβάλλον μου πια υπάρχει ανταγωνισμός για το ποιος θα ζήσει περισσότερο. Κάθε ημέρα ακούω για ασθένειες ή και για θανάτους ακόμη.
Υπάρχει και ο θάνατος όπου σου αφαιρούν σταδιακά από τη ζωή σου όλα αυτά για τα οποία θέλεις να ζεις. Zerzetzung λεγόταν στην ανατολική Γερμανία. Αλλά αυτό σε κάνει να μάχεσαι, βρίσκεις δυνάμεις.