Αρίστος έγραψε: ↑18 Σεπ 2024, 18:28
Isildur έγραψε: ↑18 Σεπ 2024, 18:07
Αρίστος έγραψε: ↑18 Σεπ 2024, 17:33
H καρδια αποφασιζει για το αν υπαρχει θεος η οχι οπως και για τα ολα τα υπαρξιακα μας.
Νομιζουμε οτι παιρνουμε την αποφαση με το μυαλο αλλα σχεδον σε ολους το μυαλο οδηγειται να υποστηριξει τη θεση που η καρδια, η ο ψυχισμος μας αν θελετε, εχει ηδη παρει, ειτε το ξερουμε ειτε οχι.
Αν το ερωτημα προσπαθουσαμε να το λυσουμε με το μυαλο μοιραια θα καταληγαμε στον αγνωστικισμο, ακριβως γιατι οι παραμετροι του θεματος ξεπερνουν το γνωσιακο μας επιπεδο. Δεν ξερουμε πιχι αν υπηρχε κατι και τι ηταν αυτο πριν το Big Bang.
.
Κοίτα, κατανοητό αυτό που λες ως έννοια και με ποιητική διάθεση περί μυαλού και καρδιάς φυσικά, αλλά ίσως σε βοηθήσει να δεις το πράγμα από άλλη σκοπιά, αν ακόμα κι αυτό που λες περί απόφασης μέσω καρδιάς (μεταφορικά) ή ψυχισμολύ, πάλι από το μυαλό εκπορεύετα και σ' αυτό οφείλεται. Χημεία και ρεύμα (βολτάζ) είναι όλα, άσχετα με το πώς τα αντιλαμβανόμαστε και τι επί μέρους ονόματα τα δίνουμε.
Το μυαλο νομιζω πως ειναι απλα η κορυφη του παγοβουνου και μαλιστα το ψηλοτερο μερος της κορυφης ενω αυτο που λεμε ψυχισμος ειναι η μεγαλη κρυμμενη εικονα. Και οπως δεν ερωτευομαστε με το μυαλο ετσι και στα υπαρξιακα δεν αποφασιζουμε με το μυαλο. Πιχι καποιοι ειναι αθεοι επειδη αισθητικα και συναισθηματικα ειναι εναντιον του κληρου, αλλοι ειναι αθεοι γιατι δεν θελουν καποιον ουρανιο μπαμπα να τους λεει τι θα κανουν. Το θελω η το δεν θελω αποφασιζει σε αυτες τις περιπτωσεις βαθυτερα απο το μυαλο και μετα το μυαλο αναλαμβανει να επικυρωσει αυτες τις τασεις βρισκοντας επιχειρηματα.
.
Το πρώτο σου ποστ νιώθω ότι είναι τεράστια αλήθεια. Όντως και γω εκεί έχω καταλήξει, οι περισσότεροι άνθρωποι καταλήγουν στις απόψεις τους πρώτα με την "καρδιά" και μετά το αιτιολογούν με την λογική, δηλαδή post-hoc rationalization.
Αυτό είναι προφανές απ'το γεγονός ότι εξίσου έξυπνοι άνθρωποι, μορφωμένοι κτλ, καταλήγουν σε αντιδιαμετρικά συμπεράσματα όσον αφορά τον Θεό.
Ο δε
Isildur νομίζω απαντάει λίγο αυτιστικά σε αυτό (σόρυ Ισίλντουρ!), διότι είναι ξεκάθαρο ότι όταν λέμε καρδιά εννοούμε το κέντρο συναισθημάτων του εγκεφάλου, όχι κυριολεκτικά την καρδιά βέβαια! (το ότι το μυαλό είναι στην καρδιά το πιστεύαν κάτι αρχαίοι Αιγύπτιοι μόνο)
...
Στο 2ο ποστ σου είσαι τελείως άδικος με τους άθεους, γιατί λες ότι καταλήγουν εκεί λόγω εναντίωσης στον κλήρο, ή γιατί δεν θέλουν τον "ουράνιο μπαμπά", δλδ μόνο για αρνητικούς λόγους.
Όμως ας πούμε εγώ κατέληξα εκεί γιατί όταν με πηγαίνανε μικρό στην εκκλησία δεν ένιωθα τίποτα, παρά κάποια γαλήνη (είναι ωραία να ηρεμείς για λίγο). Επίσης, επειδή δεν ένιωθα τίποτα θείο στην ζωή, τα θρησκευτικά μου φαίνονταν σαν βαρετές ιστορίες και γιατί σκέφτηκα μόνος μου μικρός το κλασικό "και ποιος δημιούργησε τον θεό" και κατέληξα στο αθεϊστικό συμπέρασμα.
