Σήμερα βάλανε κόλλα στις κλειδαριές , να μη μπορέσουμε να ξεκλειδώσουμε τάξεις.
Αλλά ήταν τόσο τσίπηδες που βάλανε.. uhu . Ε του πστη, μετά τη 2η προσπάθεια ,ανοίξαμε κανονικά και -λε πουλέ-έγινε κανονικά το μάθημα.

ΣΣ: άχρηστα γκαφάλια..
Εχμ ,απομόνωσες μια φράση δικέ μου . Ολέθριο σφάλμα.
Γι αυτό έχεις τοπ αντίληψη; Δεν αφορά εσένα η απάντησή μου. Έχει να κάνει με την φράση.
1. Ειρωνίες χωρίς πρόταση.Ας δούμε τι είδαμε μέχρι εδώ:
Κοίτα θα μπορούσε να αντιγράψει το σύστημα παιδείας της Κύπρου.Σπίρτο έγραψε: ↑12 Οκτ 2024, 11:52
Εγώ δεν ειρωνεύομαι τον νηματοθέτη. Δεν φάνηκε να θέλει να επιβάλει την άποψη του αλλά ούτε καν μας παρουσιάζει μία κατασταλαγμένη άποψη. Ερώτηση κάνει και απορία εκφράζει.1. Ειρωνίες χωρίς πρόταση.Ας δούμε τι είδαμε μέχρι εδώ:
Κάποιοι θεωρούν, ατυχώς και λανθασμένα, πως η ειρωνική συμπεριφορά έχει αντιπαραθετική ισχύ. Φτάνουν λοιπόν στο συμπέρασμα ότι αποδυνάμωσαν μία θέση με την οποία διαφωνούν. Στην πραγματικότητα δεν έχουν εκφράσει καμία διαφορετική άποψη. Κάτι τέτοιο είναι αρνητικό γιατί μπορεί να ενδυναμώσει ως άποψη την αρχική θέση που φέρεται στο αρχικό ερώτημα.
2. Αόριστη περιγραφή του προβλήματος της βίας στα σχολεία με σκόρπιες εικόνες. Σε αυτή την περίπτωση κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι τα συναισθήματα που θα προκληθούν από την αναμάσηση των περιγραφών και σχολιασμών, θα αποτελέσουν απάντηση και πρόταση λύσης του προβλήματος. Στην πραγματικότητα προσπαθούν το ευχολόγιο που επεξεργάζονται μέσα τους, να υλοποιηθεί σε λύση τους προβληματος παρόλο που δεν αποσαφηνίζουν πως ακριβώς εννοούν τη λύση. Κι αυτό είναι αρνητικό γιατί επιφέρει μόνο συναισθήματα εις βάρος της λογικής.
3. Επιθετικότητα και αντικοινωνικότητα. Βρίζουν μαθητές, βρίζουν γονείς, σαν να πρόκειται για ξένα σώματα στην κοινωνία που ζου οι ίδιοι. Στη θέση αυτής της συμπεριφοράς αντιπροτείνω τη λογική και την περισυλλογή. Χρειάζεται νομικό πλαίσιο όπου θα υποχρεωθούν οι γονείς να συμμετάσχουν στο οικοδόμημα της παιδείας με καθήκοντα που τους αναλογούν. Υποχρεωτική συμμετοχή σε συλλόγους γονέων και επιτροπές που θα ελέγχονται από το υπουργείο και επίσημους φορείς σχετικούς με τα θέματα αυτά. Διαρκής ενημέρωση και εκπαίδευση μέσω σεμιναρίων. Ουσιαστικές διοικητικές ευθύνες των διευθυντών και των εκπαιδευτικών που θα αγγίζουν και νομικές συνέπειες. Αντίστοιχες ποινικές ευθύνες σε γονείς παραβατών.
Το να θεωρείται πρόταση οτιδήποτε μας έρχεται στο μυαλό δίχως να προσπαθούμε καν να διακρίνουμε μέσα μας, αν πηγάζει από τη λογική μας, αν οδηγεί πουθενά, αν έχει κάποια συνοχή ή στον αντίποδα αν είναι εξωτερίκευση συναισθήματος η απωθημένου, δείχνει ανωριμότητα και κόβει κάθε ελπίδα για βελτίωση. Και δυστυχώς το τελευταίο κυριαρχεί στον διαδικτυακό δημόσιο διάλογο.
Κρίνε λοιπόν αν ο συνομιλητής σου ενδιαφέρεται πραγματικά για το πρόβλημα ή απλά για την εσωτερική του κατάσταση και θέλει να εκφραστεί ενδεχομένως για διάφορα άλλα εσωτερικά του προβλήματα.