Υπάρχει Θεός;

[Νετο Γκουερινο]

Όχι άλλο Δελφους και ερμηνείες Πιθωνα πληζζζ...
Τελευταία ο Σωκρατης λέει κάτι παραπλήσιο...

https://www.greek-language.gr/digitalRe ... 105&page=1

Ε;

Για το λιώσιμο των πάγων λέω...

Το τελευταία παρέα με τον Σώκρατες δεν έπιασα

Αλλά που ακριβώς το λέει αυτό το παραπλήσιο;

[Πασιφάη]

Εσύ θεωρείς πως αν κάνει έρευνα για την μεταθανάτια ζωή, θα βγάλει άκρη;

Ο συγκεκριμένος όχι. Είναι τέρμα στόκος.

Αποδεικνύεται δλδ; Πόθεν προκύπτει; Από 5-10 μαρτυρίες, είναι ικανή η όποια ταυτοποίηση και απόδειξη της ''αλήθειας'';

Οι μαρτυρίες δεν είναι 5-10 αλλά χιλιάδες. Και κάποιοι έχουν κάνει σοβαρή έρευνα επί του φαινομένου, έχοντας γράψει εργασίες ή βιβλία. Μια εργασία πχ είναι αυτή:

https://med.virginia.edu/perceptual-stu ... en-A-H.pdf

Μία από τις πολλές περιπτώσεις που περιγράφει έχει ως εξής:

Furthermore, some near-death experiencers report accurate out-of-body observations that they could not have known about by normal means. For example, a 56-year-old truck driver who had an NDE during coronary bypass surgery, although fully anesthetized, claimed he left his body during the operation and watched from above, where he was surprised to see the surgeon “flapping his elbows as if trying to fly.” When he later asked the surgeon why he had engaged in this strange behavior, the surgeon explained that he had permitted his assistants to start the surgery, and then he entered the operating suite to supervise them. Having “scrubbed in” and having been gloved and gowned, and not wanting to risk touching anything that was not in the sterile surgical field until he was ready to do the surgery, he placed his hands securely on his chest and motioned with his elbows to emphasize his instructions to the assistants (Cook et al. 1998).

Ο axilmar, μόνο μπετόστοκος δεν είναι.

Οι χιλιάδες περιπτώσεις πώς κρίνονται βάσει λογικής; Μήπως μιλάμε για ανθρώπους που απλά στηρίχτηκαν σε μια κατάσταση αυθυποβολής, επειδή κατά πάσα πιθανότητα ήθελαν ενδόμυχα να βιώσουν μια κατάσταση ;
Μήπως ένεκα της άκρατης πίστης τους, είδαν αυτό που επιθυμούσαν διακαώς;
Μήπως όλα όσα παρέθεσες είναι απλά εικασίες και μπαρούφες; Διότι η βεβαιότητα πάσχει ακόμη και σ'αυτό το μετερίζι.
Φύκια για μεταξωτές κορδέλες αν μου επιτρέπεις. Μιας και όσα υποστηρίζεις πρόσκεινται στην παραψυχολογία. Δεν ανήκουν στους φυσικούς νόμους, ούτε εξηγούνται επιστημονικά.

[Καβαλάρης]

Ο axilmar, μόνο μπετόστοκος δεν είναι.

Έτσι θέλεις να πιστεύεις.

Οι χιλιάδες περιπτώσεις πώς κρίνονται βάσει λογικής; Μήπως μιλάμε για ανθρώπους που απλά στηρίχτηκαν σε μια κατάσταση αυθυποβολής, επειδή κατά πάσα πιθανότητα ήθελαν ενδόμυχα να βιώσουν μια κατάσταση ;

Όχι. Οι άθεοι σίγουρα δεν περιμένουν να βιώσουν τίποτα.

Μήπως ένεκα της άκρατης πίστης τους, είδαν αυτό που επιθυμούσαν διακαώς;

Όχι. Κάποιοι έχουν δει πράγματα αντίθετα με την πίστη τους.

Μήπως όλα όσα παρέθεσες είναι απλά εικασίες και μπαρούφες;

Όχι. Και μήπως εσύ να ασχοληθείς με τίποτα άλλο αντί να σπαταλάς τον χρόνο μου;

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες αν μου επιτρέπεις. Μιας και όσα υποστηρίζεις πρόσκεινται στην παραψυχολογία. Δεν ανήκουν στους φυσικούς νόμους, ούτε εξηγούνται επιστημονικά.

Οι φυσικοί νόμοι είναι περισσότεροι από αυτούς που φαντάζεσαι. Απλά είσαι πολύ στενοκέφαλη για να το αντιληφθείς.

[Πασιφάη]

Ο axilmar, μόνο μπετόστοκος δεν είναι.

Έτσι θέλεις να πιστεύεις.

Οι χιλιάδες περιπτώσεις πώς κρίνονται βάσει λογικής; Μήπως μιλάμε για ανθρώπους που απλά στηρίχτηκαν σε μια κατάσταση αυθυποβολής, επειδή κατά πάσα πιθανότητα ήθελαν ενδόμυχα να βιώσουν μια κατάσταση ;

Όχι. Οι άθεοι σίγουρα δεν περιμένουν να βιώσουν τίποτα.

Μήπως ένεκα της άκρατης πίστης τους, είδαν αυτό που επιθυμούσαν διακαώς;

Όχι. Κάποιοι έχουν δει πράγματα αντίθετα με την πίστη τους.

Μήπως όλα όσα παρέθεσες είναι απλά εικασίες και μπαρούφες;

Μήπως και εσύ να ασχοληθείς με τίποτα άλλο αντί να σπαταλάς τον χρόνο μου;

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες αν μου επιτρέπεις. Μιας και όσα υποστηρίζεις πρόσκεινται στην παραψυχολογία. Δεν ανήκουν στους φυσικούς νόμους, ούτε εξηγούνται επιστημονικά.

Οι φυσικοί νόμοι είναι περισσότεροι από αυτούς που φαντάζεσαι. Απλά είσαι πολύ στενοκέφαλη για να το αντιληφθείς.

Το γυρνάς σε προσωπική επίθεση; Καλώς. Είχα την καλή διάθεση να κάνω κουβέντα, αλλά προφανώς δεν επιθυμείς να ακούσεις και την αποψη των υπολοίπων. Δεν επιμένω. Ό,τι θες.

[Καβαλάρης]

Το γυρνάς σε προσωπική επίθεση; Καλώς. Είχα την καλή διάθεση να κάνω κουβέντα, αλλά προφανώς δεν επιθυμείς να ακούσεις και την αποψη των υπολοίπων.

Πρώτον, δεν έχω κανένα πρόβλημα να διαβάσω (και όχι ακούσω) την άποψη των υπολοίπων.

Δεύτερον, μην ισχυρίζεσαι ότι έχεις οποιαδήποτε καλή διάθεση όταν χρησιμοποιείς φράσεις όπως "φύκια για μεταξωτές κορδέλες" χωρίς καν να διαβάσεις την απάντηση στις ερωτήσεις σου και χωρίς να έχεις οποιαδήποτε σχετική γνώση. Δείχνεις απλώς ότι θες να πετάξεις οποιαδήποτε δικαιολογία σού έρθει ώστε να απορρίψεις το θέμα.

Δεν πρόκειται λοιπόν να χάσω τον χρόνο μου με άτομα σαν εσάς.

[Πασιφάη]

Το γυρνάς σε προσωπική επίθεση; Καλώς. Είχα την καλή διάθεση να κάνω κουβέντα, αλλά προφανώς δεν επιθυμείς να ακούσεις και την αποψη των υπολοίπων.

Πρώτον, δεν έχω κανένα πρόβλημα να διαβάσω (και όχι ακούσω) την άποψη των υπολοίπων.

Δεύτερον, μην ισχυρίζεσαι ότι έχεις οποιαδήποτε καλή διάθεση όταν χρησιμοποιείς φράσεις όπως "φύκια για μεταξωτές κορδέλες" χωρίς καν να διαβάσεις την απάντηση στις ερωτήσεις σου και χωρίς να έχεις οποιαδήποτε σχετική γνώση. Δείχνεις απλώς ότι θες να πετάξεις οποιαδήποτε δικαιολογία σού έρθει ώστε να απορρίψεις το θέμα.

Δεν πρόκειται λοιπόν να χάσω τον χρόνο μου με άτομα σαν εσάς.

Όταν ξεκαθαρίζω και είναι εμφανές στο λόγο μου οτι μιλάω σοβαρά, δεν δέχομαι να με αμφισβητούν. Σου απάντησα περιεκτικά κι εσύ στάθηκες στα φύκια, διότι αυτό σε βόλευε να κρατήσεις. Όχι, καλλίτερα να μην χάσεις τον χρόνο σου. Δεν έχει νόημα εκ των πραγμάτων. Οι δογματικοί συνάνθρωποί μας, είναι συνήθως προκατειλημμένοι. Καλή συνέχεια.

[Καβαλάρης]

Όταν ξεκαθαρίζω και είναι εμφανές στο λόγο μου οτι μιλάω σοβαρά, δεν δέχομαι να με αμφισβητούν.

Δεν ισχυρίστηκα ότι αστειευόσουν.

Σου απάντησα περιεκτικά κι εσύ στάθηκες στα φύκια, διότι αυτό σε βόλευε να κρατήσεις.

Δεν απάντησες "περιεκτικά". Αρχικά έθεσες κάποιες ερωτήσεις (και καλώς τις έθεσες) και όπως είδες σου απάντησα χωρίς δυσκολία. Τα φύκια τα σχολίασα στην δεύτερη απάντηση (καθώς παραπονέθηκες για προσωπική επίθεση) διότι αυτά δείχνουν την νοοτροπία σου.

Οι δογματικοί συνάνθρωποί μας, είναι συνήθως προκατειλημμένοι.

Ακριβώς. Και σε αυτούς ανήκετε εσύ και ο αξιλμαρ.

[ksk]

Ε;

Για το λιώσιμο των πάγων λέω...

Το τελευταία παρέα με τον Σώκρατες δεν έπιασα

Αλλά που ακριβώς το λέει αυτό το παραπλήσιο;

Στο τέλος...

ΚΡ. Και ποιό ήταν τ᾽ όνειρό σου;
ΣΩ. Μου φάνηκε πως μια γυναίκα καλοπλασμένη κι όμορφη, [44b] λευκοφορεμένη, με πλησίασε, με φώναξε με τ᾽ όνομά μου και μου είπε: «Σωκράτη,
την τρίτη μέρα θα φτάσεις στην εύφορη Φθία».
ΚΡ. Παράξενο το όνειρό σου, Σωκράτη.
ΣΩ. Κι όμως, ολοφάνερο, όπως μου φαίνεται, Κρίτων.

Υ.Γ Ότι δλδ θα πεθάνει.

[Αλιόσα]

Ησαίας 53

1Ποιος θα το πίστευε αυτό που τώρα ακούσαμε; Και του Κυρίου η δύναμη σε ποιον μ’ αυτόν τον τρόπο έχει φανερωθεί;

2Με του Κυρίου το θέλημα ο δούλος του αναπτύχθηκε σαν τρυφερό φυτό και σαν τη ρίζα που σε ξεραμένη γη φυτρώνει. Ελκυστικός δεν ήταν ούτ’ ωραίος, ώστε να τον προσέξουμε· ούτε η παρουσία του ήταν τέτοια, που να τον αγαπήσουμε.

3Ήτανε περιφρονημένος απ’ τους ανθρώπους κι εγκαταλελειμμένος· άνθρωπος φορτωμένος θλίψεις, του πόνου σύντροφος, έτσι που να γυρίζουν απ’ αλλού οι άνθρωποι το πρόσωπό τους. Τον αγνοήσαμε σαν να ’ταν ένα τίποτα, του δώσαμε την καταφρόνια μας, κι εκτίμηση ούτε μια στάλα.

4Αυτός, όμως, φορτώθηκε τις θλίψεις μας κι υπέφερε τους πόνους τους δικούς μας. Εμείς νομίζαμε πως όλα όσα τον βρήκαν ήταν τραύματα, πληγές και ταπεινώσεις από το Θεό.

5Μα ήταν αιτία οι αμαρτίες μας που αυτός πληγώθηκε, οι ανομίες μας που αυτός εξουθενώθηκε. Για χάρη της δικής μας σωτηρίας εκείνος τιμωρήθηκε και στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη γιατρειά.

6Όλοι εμείς πλανιόμασταν σαν πρόβατα· είχε πάρει καθένας μας το δικό του δρόμο. Μα ο Κύριος έκανε να πέσει πάνω του όλων μας η ανομία.

7Βασανιζόταν κι όμως ταπεινά υπέμενε, χωρίς παράπονο κανένα. Σαν πρόβατο που τ’ οδηγούνε στη σφαγή, καθώς το αρνί που στέκεται άφωνο μπροστά σ’ αυτόν που το κουρεύει, ποτέ του δεν παραπονέθηκε.

8Κακόπαθε, καταδικάστηκε και οδηγήθηκε μακριά· ποιος στη γενιά του ανάμεσα σκέφτεται τι ν’ απόγινε; Τον εξαφάνισαν από των ζωντανών τον κόσμο, για τις αμαρτίες μας χτυπήθηκε απ’ το θάνατο.

9Φτιάξαν τον τάφο του ανάμεσα στους ασεβείς, το μνήμα του ανάμεσα στους παραπεταμένους· κι όμως, δεν είχε πράξει ανομία καμιά και δόλος δεν είχε βρεθεί στο στόμα του.

10Ο Κύριος όμως θέλησε να τον συντρίψει με τον πόνο· έκανε τη ζωή του θυσία εξιλέωσης. Γι’ αυτό θα δει απογόνους· τα χρόνια του θα ’ναι πολλά και θα εκπληρωθεί μ’ αυτόν του Κυρίου το θέλημα.

11Ύστερα απ’ την ταλαιπωρία της ψυχής του, η αμοιβή του θα ’ναι να χορτάσει φως. Λέει ο Κύριος: «Ο δίκαιος δούλος μου, με τη γνώση του θελήματός μου, θα ελευθερώσει πολλούς από την ενοχή, γιατί θα πάρει επάνω του τις ανομίες τους.

12Γι’ αυτό και θα του δώσω θέση στους μεγάλους ανάμεσα και θα μοιράσει αυτός τα λάφυρα στους ισχυρούς. Επειδή ο ίδιος τη ζωή του στο θάνατο την έδωσε και δέχτηκε να συγκαταλεχθεί με τους αμαρτωλούς. Αυτός πολλών τις αμαρτίες βάσταξε και μεσιτεύει υπέρ των αμαρτωλών».

The Great Isaiah Scroll
http://dss.collections.imj.org.il/isaiah#17:9

[Befaios]

Πριν αρκετά χρόνια είχα αμφιβολίες για το αν όντως υπάρχει ο Θεός, όχι ως αόριστος Θεός, αλλά ως ο Χριστός και αν όλα αυτά είναι αλήθεια.
Τίποτα δεν με έπειθε καρδιακά από τους λογικούς υπολογισμούς που έκανα. Δηλαδή ο αγιασμός που δεν χαλάει, κτλ. Ήμουν όμως γνώστης της πατερικής παράδοσης αρκετά. Αυτό τελικά που μίλησε καρδιακά μέσα μου και με έπεισε ήταν όταν αναλογίστηκα το πάθος και τον τρόπο πίστης, κυρίως του Αγίου Παϊσίου και ο τρόπος του. Μου φάνηκε δύσκολο να αφιέρωνε τέτοια ζωή για ένα τίποτα και να ήταν αυτός ο άνθρωπος ένα κορόιδο.
Βρήκα ένα άρθρο και το βάζω γιατί είναι μέσα στην ουσία του θέματος.

https://www.foititikanea.gr/%CF%86%CE%B ... E%B9%CE%BF

Τι συνέβη όταν ένας άθεος φοιτητής πλησίασε τον Άγιο Παΐσιο (Ανατριχιαστική Ιστορία)
Πριν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής... Με πολλή διστακτικότητα, αλλά και με την ένταση του απαιτητικού αναζητητή, μου δήλωσε ότι είναι άθεος, που όμως θα ήθελε πολύ να πιστέψει, αλλά δεν μπορούσε.
Χρόνια προσπαθούσε και αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε με καθηγητές και μορφωμένους, αλλά δεν ικανοποιήθηκε η δίψα του για κάτι σοβαρό. Άκουσε για μένα και αποφάσισε να μοιρασθεί μαζί μου την υπαρξιακή ανάγκη του.
Μου ζήτησε μια επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. «Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις;» τον ρώτησα. «Δυστυχώς όχι», μου απαντά, «είμαι της Φιλοσοφικής». «Κρίμα, διότι ήξερα μια τέτοια απόδειξη», είπα εμφανώς αστειευόμενος. Ένιωσε αμήχανα και κάπως σιώπησε για λίγο. «Κοίταξε»,του λέω, «συγνώμη που σε πείραξα λιγάκι.
Αλλά ο Θεός δεν είναι εξίσωση ούτε μαθηματική απόδειξη. Αν ήταν κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι μορφωμένοι θα Τον πίστευαν.
Να ξέρεις, αλλιώς προσεγγίζεται ο Θεός. Έχεις πάει ποτέ στο Άγιον Όρος; Έχεις ποτέ συναντήσει κανένα ασκητή;» «Όχι πάτερ, αλλά σκέπτομαι να πάω, έχω ακούσει τόσα πολλά! Αν μου πείτε, μπορώ να πάω και αύριο. Ξέρετε κανένα μορφωμένο να πάω να τον συναντήσω;» «Τί προτιμάς; Μορφωμένο που μπορεί να σε ζαλίσει ή άγιο που μπορεί να σε ξυπνήσει;» «Προτιμώ τον μορφωμένο. Τους φοβάμαι τους αγίους».
«Η πίστη είναι υπόθεση της καρδιάς. Για δοκίμασε με κανέναν άγιο. Πώς σε λένε ;»,ρωτώ. «Γαβριήλ», μου απαντά. Τον έστειλα σε έναν ασκητή. Του περιέγραψα τον τρόπο πρόσβασης και του έδωσα τις δέουσες οδηγίες. Κάναμε κι ένα σχεδιάγραμμα. «Θα πας»,του είπα,«και θα ρωτήσεις το ίδιο πράγμα: Είμαι άθεος, θα του πεις, και θέλω να πιστέψω. Θέλω μια απόδειξη περί υπάρξεως Θεού» «Φοβάμαι, ντρέπομαι» μου απαντά. «Γιατί ντρέπεσαι και φοβάσαι τον άγιο και δεν ντρέπεσαι και φοβάσαι έμενα;», ρωτώ. «Πήγαινε απλά και ζήτα το ίδιο πράγμα».
Σε λίγες μέρες, πήγε και βρήκε τον ασκητή να συζητάει με κάποιο νέο στην αυλή του. Στην απέναντι μεριά περίμεναν άλλοι τέσσερις καθισμένοι σε κάτι κούτσουρα. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Γαβριήλ βρήκε δειλά τη θέση του. Δεν πέρασαν περισσότερα από δέκα λεπτά και η συνομιλία του γέροντα με τον νεαρό τελείωσε.
«Τί γίνεστε παιδιά;», ρωτάει. «Έχετε πάρει κανένα λουκουμάκι; Έχετε πιει λίγο νεράκι;» «Ευχαριστούμε, γέροντα», απάντησαν με συμβατική κοσμική ευγένεια. «Έλα εδώ», λέγει απευθυνόμενος στον Γαβριήλ και ξεχωρίζοντάς τον από τους υπόλοιπους. «Θα φέρω εγώ το νερό, πάρε εσύ το κουτί αυτό με τα λουκούμια, και έλα πιο κοντά να σου πω ένα μυστικό: Καλά να είναι κανείς άθεος, αλλά να έχει όνομα αγγέλου και να είναι άθεος; Αυτό πρώτη φορά μού συμβαίνει». Ο φίλος μας κόντεψε να πάθει έμφραγμα από τον αποκαλυπτικό αιφνιδιασμό. Πού γνώρισε το όνομά του; Ποιός του αποκάλυψε το πρόβλημά του; Τί τελικά ήθελε να του πει ο γέροντας; «Πάτερ, μπορώ να σας μιλήσω λίγο;», μόλις που μπόρεσε να ψελλίσει. «Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει· πάρε το λουκούμι, πιες και λίγο νεράκι και πήγαινε στο πιο κοντινό μοναστήρι να διανυκτερεύσεις» «Πάτερ μου, θέλω να μιλήσουμε, δεν γίνεται;» «Τί να πούμε, ρε παλικάρι; Για ποιόν λόγο ήλθες;»
«Στο ερώτημα αυτό ένιωσα αμέσως να ανοίγει η αναπνοή μου», αφηγείται, «η καρδιά μου να πλημμυρίζει από πίστη, ο μέσα μου κόσμος να θερμαίνεται· οι απορίες να λύνονται χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα, δίχως καμία συζήτηση, χωρίς την ύπαρξη μιας ξεκάθαρης απάντησης. Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αυτομάτως όλα τα αν, τα γιατί, τα μήπως και έμεινε μόνο το πώς και το τί από δω κι εμπρός». Ό,τι δεν του έδωσε η σκέψη των μορφωμένων, του το χάρισε ο ευγενικός υπαινιγμός ενός αγίου, αποφοίτου μόλις της τέταρτης τάξης του δημοτικού. Οι άγιοι είναι πολύ διακριτικοί. Σου κάνουν την εγχείρηση χωρίς αναισθησία και δεν πονάς. Σου κάνουν τη μεταμόσχευση χωρίς να σου ανοίξουν την κοιλιά. Σε ανεβάζουν σε δυσπρόσιτες κορυφές δίχως τις σκάλες της κοσμικής λογικής. Σου φυτεύουν την πίστη στη καρδιά, χωρίς να σου κουράσουν το μυαλό. Γέρων Παΐσιος (π.Νικολάου, Μητροπ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, «Φωνή αύρας λεπτής», εκδ. Εν πλω).

[Αρίστος]

Eιχαμε παει τρεις φιλοι στο Αγιο Ορος, εγω να πω την αληθεια πηγα πιο πολυ να δω τα μεσαιωνικα κτιρια και τη φυση, οχι οτι δεν πιστευα αλλα με το μοναχισμο δεν κολλαγα.

Μειναμε σε 4 μοναστηρια διαδοχικα, μια μερα που ειμασταν στη Μονη Ιβηρων εγω ειχα αρρωστησει απο το προηγουμενο βραδυ και καθισα μεσα, οι δυο μου φιλοι πηγαν σε ενα γεροντα που τους συστησαν που ειχε προορατικο χαρισμα να λεει τα ονοματα οσων πηγαιναν να τον συναντησουν γιασ πρωτη φορα.

Οι φιλοι λεγοντουσαν Γιωργος και Τασος, οταν πηγαν και τον βρηκαν τους ειπε βρε καλως το Γιωργο και χαιρετισε τον Τασο και μετα ειπε γεια σου Τασο και χαιρετισε το Γιωργο, χαμογελουσε ομως πονηρα και οι δυο μου φιλοι αμεσως καταλαβαν οτι τους εκανε πλακιτσα, ειχε γνωρισει ακριβως τα ονοματα του καθενος αλλα εκανε πλακα και με τους φιλους μου και με το ιδιο του το χαρισμα!

Ενταξει μετα καθισε και μιλησε με τον καθενα ξεχωριστα αλλα αυτα ηταν προσωπικα και δεν μου τα ειπαν ποτε.

.

[Α Φ Ρ Ο Δ Ι Τ Η 3 6 5 - 24_7]

Πριν αρκετά χρόνια είχα αμφιβολίες για το αν όντως υπάρχει ο Θεός, όχι ως αόριστος Θεός, αλλά ως ο Χριστός και αν όλα αυτά είναι αλήθεια.
Τίποτα δεν με έπειθε καρδιακά από τους λογικούς υπολογισμούς που έκανα. Δηλαδή ο αγιασμός που δεν χαλάει, κτλ. Ήμουν όμως γνώστης της πατερικής παράδοσης αρκετά. Αυτό τελικά που μίλησε καρδιακά μέσα μου και με έπεισε ήταν όταν αναλογίστηκα το πάθος και τον τρόπο πίστης, κυρίως του Αγίου Παϊσίου και ο τρόπος του. Μου φάνηκε δύσκολο να αφιέρωνε τέτοια ζωή για ένα τίποτα και να ήταν αυτός ο άνθρωπος ένα κορόιδο.
Βρήκα ένα άρθρο και το βάζω γιατί είναι μέσα στην ουσία του θέματος.

https://www.foititikanea.gr/%CF%86%CE%B ... E%B9%CE%BF

Τι συνέβη όταν ένας άθεος φοιτητής πλησίασε τον Άγιο Παΐσιο (Ανατριχιαστική Ιστορία)
Πριν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής... Με πολλή διστακτικότητα, αλλά και με την ένταση του απαιτητικού αναζητητή, μου δήλωσε ότι είναι άθεος, που όμως θα ήθελε πολύ να πιστέψει, αλλά δεν μπορούσε.
Χρόνια προσπαθούσε και αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε με καθηγητές και μορφωμένους, αλλά δεν ικανοποιήθηκε η δίψα του για κάτι σοβαρό. Άκουσε για μένα και αποφάσισε να μοιρασθεί μαζί μου την υπαρξιακή ανάγκη του.
Μου ζήτησε μια επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. «Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις;» τον ρώτησα. «Δυστυχώς όχι», μου απαντά, «είμαι της Φιλοσοφικής». «Κρίμα, διότι ήξερα μια τέτοια απόδειξη», είπα εμφανώς αστειευόμενος. Ένιωσε αμήχανα και κάπως σιώπησε για λίγο. «Κοίταξε»,του λέω, «συγνώμη που σε πείραξα λιγάκι.
Αλλά ο Θεός δεν είναι εξίσωση ούτε μαθηματική απόδειξη. Αν ήταν κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι μορφωμένοι θα Τον πίστευαν.
Να ξέρεις, αλλιώς προσεγγίζεται ο Θεός. Έχεις πάει ποτέ στο Άγιον Όρος; Έχεις ποτέ συναντήσει κανένα ασκητή;» «Όχι πάτερ, αλλά σκέπτομαι να πάω, έχω ακούσει τόσα πολλά! Αν μου πείτε, μπορώ να πάω και αύριο. Ξέρετε κανένα μορφωμένο να πάω να τον συναντήσω;» «Τί προτιμάς; Μορφωμένο που μπορεί να σε ζαλίσει ή άγιο που μπορεί να σε ξυπνήσει;» «Προτιμώ τον μορφωμένο. Τους φοβάμαι τους αγίους».
«Η πίστη είναι υπόθεση της καρδιάς. Για δοκίμασε με κανέναν άγιο. Πώς σε λένε ;»,ρωτώ. «Γαβριήλ», μου απαντά. Τον έστειλα σε έναν ασκητή. Του περιέγραψα τον τρόπο πρόσβασης και του έδωσα τις δέουσες οδηγίες. Κάναμε κι ένα σχεδιάγραμμα. «Θα πας»,του είπα,«και θα ρωτήσεις το ίδιο πράγμα: Είμαι άθεος, θα του πεις, και θέλω να πιστέψω. Θέλω μια απόδειξη περί υπάρξεως Θεού» «Φοβάμαι, ντρέπομαι» μου απαντά. «Γιατί ντρέπεσαι και φοβάσαι τον άγιο και δεν ντρέπεσαι και φοβάσαι έμενα;», ρωτώ. «Πήγαινε απλά και ζήτα το ίδιο πράγμα».
Σε λίγες μέρες, πήγε και βρήκε τον ασκητή να συζητάει με κάποιο νέο στην αυλή του. Στην απέναντι μεριά περίμεναν άλλοι τέσσερις καθισμένοι σε κάτι κούτσουρα. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Γαβριήλ βρήκε δειλά τη θέση του. Δεν πέρασαν περισσότερα από δέκα λεπτά και η συνομιλία του γέροντα με τον νεαρό τελείωσε.
«Τί γίνεστε παιδιά;», ρωτάει. «Έχετε πάρει κανένα λουκουμάκι; Έχετε πιει λίγο νεράκι;» «Ευχαριστούμε, γέροντα», απάντησαν με συμβατική κοσμική ευγένεια. «Έλα εδώ», λέγει απευθυνόμενος στον Γαβριήλ και ξεχωρίζοντάς τον από τους υπόλοιπους. «Θα φέρω εγώ το νερό, πάρε εσύ το κουτί αυτό με τα λουκούμια, και έλα πιο κοντά να σου πω ένα μυστικό: Καλά να είναι κανείς άθεος, αλλά να έχει όνομα αγγέλου και να είναι άθεος; Αυτό πρώτη φορά μού συμβαίνει». Ο φίλος μας κόντεψε να πάθει έμφραγμα από τον αποκαλυπτικό αιφνιδιασμό. Πού γνώρισε το όνομά του; Ποιός του αποκάλυψε το πρόβλημά του; Τί τελικά ήθελε να του πει ο γέροντας; «Πάτερ, μπορώ να σας μιλήσω λίγο;», μόλις που μπόρεσε να ψελλίσει. «Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει· πάρε το λουκούμι, πιες και λίγο νεράκι και πήγαινε στο πιο κοντινό μοναστήρι να διανυκτερεύσεις» «Πάτερ μου, θέλω να μιλήσουμε, δεν γίνεται;» «Τί να πούμε, ρε παλικάρι; Για ποιόν λόγο ήλθες;»
«Στο ερώτημα αυτό ένιωσα αμέσως να ανοίγει η αναπνοή μου», αφηγείται, «η καρδιά μου να πλημμυρίζει από πίστη, ο μέσα μου κόσμος να θερμαίνεται· οι απορίες να λύνονται χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα, δίχως καμία συζήτηση, χωρίς την ύπαρξη μιας ξεκάθαρης απάντησης. Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αυτομάτως όλα τα αν, τα γιατί, τα μήπως και έμεινε μόνο το πώς και το τί από δω κι εμπρός». Ό,τι δεν του έδωσε η σκέψη των μορφωμένων, του το χάρισε ο ευγενικός υπαινιγμός ενός αγίου, αποφοίτου μόλις της τέταρτης τάξης του δημοτικού. Οι άγιοι είναι πολύ διακριτικοί. Σου κάνουν την εγχείρηση χωρίς αναισθησία και δεν πονάς. Σου κάνουν τη μεταμόσχευση χωρίς να σου ανοίξουν την κοιλιά. Σε ανεβάζουν σε δυσπρόσιτες κορυφές δίχως τις σκάλες της κοσμικής λογικής. Σου φυτεύουν την πίστη στη καρδιά, χωρίς να σου κουράσουν το μυαλό. Γέρων Παΐσιος (π.Νικολάου, Μητροπ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, «Φωνή αύρας λεπτής», εκδ. Εν πλω).

-Με δεδομενο οτι οι νεαροι Χριστιανοι τεινουν να αμφιταλαντεύονται ως προς τον προσανατολισμο τους
-Με δεδομενο οτι οι Παππουληδες συμπαθουν ιδιαιτερα τα αγορια
-Προκειται οντως για ανατριχιαστικη ιστορια
-Ή, θα μπορουσες ευκολα να το περασεις σαν ελαφρυ ερωτικο διαβασμα..

[axilmar]

Μονο που δεν υπαρχει καμμια τετοια αποδεδειγμενη περιπτωση. Το 100% των περιπτωσεων αυτων, που υποτιθεται οτι περιγραφει πραγματα που δεν μπορουσε να γνωριζει, ειναι hoax.

Πρώτον, για να το ξέρεις αυτό θα έπρεπε να το έχεις ψάξει. Και δεν έχεις κάνει τίποτα.

Και ναι, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, όπως μία ασθενής η οποία είδε έναν λεκέ από φαγητό στα ρούχα του γιατρού, κάτι που ο γιατρός είχε κρύψει και από τους συναδέλφους του.

"μια ασθενης ειδε εναν λεκε απο φαγητο που ο γιατρος ειχε κρυψει"

και συ που ξερεις οτι ειναι αληθεια αυτο; εχεις αποδειξεις;

Αυτο ειναι το προβλημα που σου περιγραφω...ακουτε διαφορα και νομιζετε οτι ειναι αληθεια.

Οταν ομως γινεται λεπτομερειακη και ενδελεχης ερευνα, ολα αυτα αποδεικνυονται μπαρουφες. Στο 100% των περιπτωσεων ειτε ειναι αναποδεικτα ειτε αποδεικνυονται ως ψεμματα, ποτε ομως ως χειροπιαστη αληθεια με αποδειξεις.

Με ενδιαφερει, αλλιως δεν θα το εξεταζα.

Το να γράφεις σ' ένα φόρουμ δεν είναι εξέταση. Χρειάζεται έρευνα την οποία δεν τολμάς να κάνεις διότι θέλεις να μείνεις άθεος.

Εχουν κανει αλλοι ερευνες, και μαλιστα επαγγελματικες. Ερευνα δεν ειναι ουτε να ψαχνεις στο ιντερνετ ουτε να αγοραζεις βιβλια, που απλα συμφωνουν με αυτα που θες να πιστευεις, ουτε να μιλας με τριτους που να σου λενε αυτα που θες να ακουσεις.

Ερευνα ειναι να βρεις πραγματικα στοιχεια που αποδεικνυουν, περαν πασης υποψιας, του λογου το αληθες.

Και στοιχεια δεν ειναι το τι ειπε ο ενας και ο αλλος. Ολοι μπορουμε να ισχυριστουμε οτι ναναι.

Ερευνα που αποδεικνυει περαν και πασης υποψια οτι υπαρχουν μεταφυσικα στοιχεια, δεν εχει συμβει ποτε στον τομεα της μεταφυσικης.

Εγω τωρα ομως θα γινω θετικος και θα σου πω το εξης: εφοσον εχεις κανει ερευνα, δειξε μας τα στοιχεια της ερευνας σου. Τα εχει δει ποτε αλλος; τα εχεις δημοσιευσει; εχει γινει peer review πανω στην ερευνα σου;

Εγω ειμαι διαθετιμενος να σε πιστεψω, εαν παραξεις ατρανταχτα στοιχεια που αποδεικνυουν τα λεγομενα σου...

[Πασιφάη]

Μονο που δεν υπαρχει καμμια τετοια αποδεδειγμενη περιπτωση. Το 100% των περιπτωσεων αυτων, που υποτιθεται οτι περιγραφει πραγματα που δεν μπορουσε να γνωριζει, ειναι hoax.

Πρώτον, για να το ξέρεις αυτό θα έπρεπε να το έχεις ψάξει. Και δεν έχεις κάνει τίποτα.

Και ναι, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, όπως μία ασθενής η οποία είδε έναν λεκέ από φαγητό στα ρούχα του γιατρού, κάτι που ο γιατρός είχε κρύψει και από τους συναδέλφους του.

"μια ασθενης ειδε εναν λεκε απο φαγητο που ο γιατρος ειχε κρυψει"

και συ που ξερεις οτι ειναι αληθεια αυτο; εχεις αποδειξεις;

Αυτο ειναι το προβλημα που σου περιγραφω...ακουτε διαφορα και νομιζετε οτι ειναι αληθεια.

Οταν ομως γινεται λεπτομερειακη και ενδελεχης ερευνα, ολα αυτα αποδεικνυονται μπαρουφες. Στο 100% των περιπτωσεων ειτε ειναι αναποδεικτα ειτε αποδεικνυονται ως ψεμματα, ποτε ομως ως χειροπιαστη αληθεια με αποδειξεις.

Με ενδιαφερει, αλλιως δεν θα το εξεταζα.

Το να γράφεις σ' ένα φόρουμ δεν είναι εξέταση. Χρειάζεται έρευνα την οποία δεν τολμάς να κάνεις διότι θέλεις να μείνεις άθεος.

Εχουν κανει αλλοι ερευνες, και μαλιστα επαγγελματικες. Ερευνα δεν ειναι ουτε να ψαχνεις στο ιντερνετ ουτε να αγοραζεις βιβλια, που απλα συμφωνουν με αυτα που θες να πιστευεις, ουτε να μιλας με τριτους που να σου λενε αυτα που θες να ακουσεις.

Ερευνα ειναι να βρεις πραγματικα στοιχεια που αποδεικνυουν, περαν πασης υποψιας, του λογου το αληθες.

Και στοιχεια δεν ειναι το τι ειπε ο ενας και ο αλλος. Ολοι μπορουμε να ισχυριστουμε οτι ναναι.

Ερευνα που αποδεικνυει περαν και πασης υποψια οτι υπαρχουν μεταφυσικα στοιχεια, δεν εχει συμβει ποτε στον τομεα της μεταφυσικης.

Εγω τωρα ομως θα γινω θετικος και θα σου πω το εξης: εφοσον εχεις κανει ερευνα, δειξε μας τα στοιχεια της ερευνας σου. Τα εχει δει ποτε αλλος; τα εχεις δημοσιευσει; εχει γινει peer review πανω στην ερευνα σου;

Εγω ειμαι διαθετιμενος να σε πιστεψω, εαν παραξεις ατρανταχτα στοιχεια που αποδεικνυουν τα λεγομενα σου...

Εγώ απλά θα σου πρότεινα να τον αφήσεις στις παγιωμένες απόψεις του. Δεν εξυπηρετεί την όποια συζήτηση. Ειδικά απ'την στιγμή που δεν είναι σε θέση να δώσει κάτι απτό. Γνώμη μου.

[BillSeism]

Πριν αρκετά χρόνια είχα αμφιβολίες για το αν όντως υπάρχει ο Θεός, όχι ως αόριστος Θεός, αλλά ως ο Χριστός και αν όλα αυτά είναι αλήθεια.
Τίποτα δεν με έπειθε καρδιακά από τους λογικούς υπολογισμούς που έκανα. Δηλαδή ο αγιασμός που δεν χαλάει, κτλ. Ήμουν όμως γνώστης της πατερικής παράδοσης αρκετά. Αυτό τελικά που μίλησε καρδιακά μέσα μου και με έπεισε ήταν όταν αναλογίστηκα το πάθος και τον τρόπο πίστης, κυρίως του Αγίου Παϊσίου και ο τρόπος του. Μου φάνηκε δύσκολο να αφιέρωνε τέτοια ζωή για ένα τίποτα και να ήταν αυτός ο άνθρωπος ένα κορόιδο.
Βρήκα ένα άρθρο και το βάζω γιατί είναι μέσα στην ουσία του θέματος.

https://www.foititikanea.gr/%CF%86%CE%B ... E%B9%CE%BF

Τι συνέβη όταν ένας άθεος φοιτητής πλησίασε τον Άγιο Παΐσιο (Ανατριχιαστική Ιστορία)
Πριν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής... Με πολλή διστακτικότητα, αλλά και με την ένταση του απαιτητικού αναζητητή, μου δήλωσε ότι είναι άθεος, που όμως θα ήθελε πολύ να πιστέψει, αλλά δεν μπορούσε.
Χρόνια προσπαθούσε και αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε με καθηγητές και μορφωμένους, αλλά δεν ικανοποιήθηκε η δίψα του για κάτι σοβαρό. Άκουσε για μένα και αποφάσισε να μοιρασθεί μαζί μου την υπαρξιακή ανάγκη του.
Μου ζήτησε μια επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. «Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις;» τον ρώτησα. «Δυστυχώς όχι», μου απαντά, «είμαι της Φιλοσοφικής». «Κρίμα, διότι ήξερα μια τέτοια απόδειξη», είπα εμφανώς αστειευόμενος. Ένιωσε αμήχανα και κάπως σιώπησε για λίγο. «Κοίταξε»,του λέω, «συγνώμη που σε πείραξα λιγάκι.
Αλλά ο Θεός δεν είναι εξίσωση ούτε μαθηματική απόδειξη. Αν ήταν κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι μορφωμένοι θα Τον πίστευαν.
Να ξέρεις, αλλιώς προσεγγίζεται ο Θεός. Έχεις πάει ποτέ στο Άγιον Όρος; Έχεις ποτέ συναντήσει κανένα ασκητή;» «Όχι πάτερ, αλλά σκέπτομαι να πάω, έχω ακούσει τόσα πολλά! Αν μου πείτε, μπορώ να πάω και αύριο. Ξέρετε κανένα μορφωμένο να πάω να τον συναντήσω;» «Τί προτιμάς; Μορφωμένο που μπορεί να σε ζαλίσει ή άγιο που μπορεί να σε ξυπνήσει;» «Προτιμώ τον μορφωμένο. Τους φοβάμαι τους αγίους».
«Η πίστη είναι υπόθεση της καρδιάς. Για δοκίμασε με κανέναν άγιο. Πώς σε λένε ;»,ρωτώ. «Γαβριήλ», μου απαντά. Τον έστειλα σε έναν ασκητή. Του περιέγραψα τον τρόπο πρόσβασης και του έδωσα τις δέουσες οδηγίες. Κάναμε κι ένα σχεδιάγραμμα. «Θα πας»,του είπα,«και θα ρωτήσεις το ίδιο πράγμα: Είμαι άθεος, θα του πεις, και θέλω να πιστέψω. Θέλω μια απόδειξη περί υπάρξεως Θεού» «Φοβάμαι, ντρέπομαι» μου απαντά. «Γιατί ντρέπεσαι και φοβάσαι τον άγιο και δεν ντρέπεσαι και φοβάσαι έμενα;», ρωτώ. «Πήγαινε απλά και ζήτα το ίδιο πράγμα».
Σε λίγες μέρες, πήγε και βρήκε τον ασκητή να συζητάει με κάποιο νέο στην αυλή του. Στην απέναντι μεριά περίμεναν άλλοι τέσσερις καθισμένοι σε κάτι κούτσουρα. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Γαβριήλ βρήκε δειλά τη θέση του. Δεν πέρασαν περισσότερα από δέκα λεπτά και η συνομιλία του γέροντα με τον νεαρό τελείωσε.
«Τί γίνεστε παιδιά;», ρωτάει. «Έχετε πάρει κανένα λουκουμάκι; Έχετε πιει λίγο νεράκι;» «Ευχαριστούμε, γέροντα», απάντησαν με συμβατική κοσμική ευγένεια. «Έλα εδώ», λέγει απευθυνόμενος στον Γαβριήλ και ξεχωρίζοντάς τον από τους υπόλοιπους. «Θα φέρω εγώ το νερό, πάρε εσύ το κουτί αυτό με τα λουκούμια, και έλα πιο κοντά να σου πω ένα μυστικό: Καλά να είναι κανείς άθεος, αλλά να έχει όνομα αγγέλου και να είναι άθεος; Αυτό πρώτη φορά μού συμβαίνει». Ο φίλος μας κόντεψε να πάθει έμφραγμα από τον αποκαλυπτικό αιφνιδιασμό. Πού γνώρισε το όνομά του; Ποιός του αποκάλυψε το πρόβλημά του; Τί τελικά ήθελε να του πει ο γέροντας; «Πάτερ, μπορώ να σας μιλήσω λίγο;», μόλις που μπόρεσε να ψελλίσει. «Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει· πάρε το λουκούμι, πιες και λίγο νεράκι και πήγαινε στο πιο κοντινό μοναστήρι να διανυκτερεύσεις» «Πάτερ μου, θέλω να μιλήσουμε, δεν γίνεται;» «Τί να πούμε, ρε παλικάρι; Για ποιόν λόγο ήλθες;»
«Στο ερώτημα αυτό ένιωσα αμέσως να ανοίγει η αναπνοή μου», αφηγείται, «η καρδιά μου να πλημμυρίζει από πίστη, ο μέσα μου κόσμος να θερμαίνεται· οι απορίες να λύνονται χωρίς κανένα λογικό επιχείρημα, δίχως καμία συζήτηση, χωρίς την ύπαρξη μιας ξεκάθαρης απάντησης. Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αυτομάτως όλα τα αν, τα γιατί, τα μήπως και έμεινε μόνο το πώς και το τί από δω κι εμπρός». Ό,τι δεν του έδωσε η σκέψη των μορφωμένων, του το χάρισε ο ευγενικός υπαινιγμός ενός αγίου, αποφοίτου μόλις της τέταρτης τάξης του δημοτικού. Οι άγιοι είναι πολύ διακριτικοί. Σου κάνουν την εγχείρηση χωρίς αναισθησία και δεν πονάς. Σου κάνουν τη μεταμόσχευση χωρίς να σου ανοίξουν την κοιλιά. Σε ανεβάζουν σε δυσπρόσιτες κορυφές δίχως τις σκάλες της κοσμικής λογικής. Σου φυτεύουν την πίστη στη καρδιά, χωρίς να σου κουράσουν το μυαλό. Γέρων Παΐσιος (π.Νικολάου, Μητροπ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, «Φωνή αύρας λεπτής», εκδ. Εν πλω).

Ποιόν; Τον Παΐσιο; Αυτόν που ισχυριζόταν ότι επικοινωνούσε με σαύρες;