Ζενίθεδρος έγραψε: ↑21 Μαρ 2019, 20:39
stavmanr έγραψε: ↑21 Μαρ 2019, 19:15
Ζενίθεδρος έγραψε: ↑21 Μαρ 2019, 18:28
Στο πρώτο παράδειγμα είναι η προσωποποιηση της θεάς Νίκης που στεφάνωνει με δάφνες το στρατό. Που φυσικά είναι σε ενεστώτα και όχι σε αόριστο, μιας και δείχνει μια μόνιμη κατάσταση. Αν μη τι άλλο παρουσιάζει το στρατό σαν αήττητο. Πόθος που εκφράζεται μέσω αορίστου... Τζίφος!

Κορυφή! Στην πιο πυρηνική εποχή του ελληνορθόδοξου κράτους (μεσοπόλεμα) ύμνος σε ανορθόδοξες ...θεότητες από τον πιο επίσημο θεσμό του κράτους!
Τί άλλο θα σκαρφιστείς ρε Ζεν; Μήπως θα ανακαλύψεις και κανέναν ...Δία στα εμβατήρια;
Ή μήπως και οι Δόξες που γράφονται με κεφαλαίο είναι τίποτα Μούσες που παραστρατήσανε και κατέληξαν παρέα με τα φανταράκια;

Στο δεύτερο παράδειγμα, πρέπει, όπως αναφερουν τα υπογραμμισμενα (η μόνη περίπτωση που ο αοριστος αφορά κάτι που θα γίνει στο μέλλον) να υπαρχει φυσικα δευτερεύουσα πρόταση που συντάσσεται με αόριστο και να είναι η υπόσχεση για το τι θα επακολουθησει μετά την ενέργεια της πρώτης, η οποία πρέπει να συντάσσεται με μέλλοντα φυσικα.
Τί λες ρε Ζεν;
"Σε δύο λεπτά έφτασα" σου λέει το δεύτερο παράδειγμα. Ποια δευτερεύουσα πρόταση και χαζομάρες; Κύρια πρόταση είναι το "έφτασα" από μόνο του, όπως αναφωνεί και το παλικάρι (γκαρσόν) στον πελάτη πριν φτάσει σε εκείνον: "έφτασεεεεε" (μελλοντικός αόριστος).
Ζορίστηκες και το έριξες στην "Ζενίθεδρη φιλολογία";

Σου έγραψα και πριν: αν για κάποιο λόγο δεν μπορείς να διαβάσεις σωστά, βάλε γυαλιά ή άλλαξε μόνιτορ. Δεν σου φταίει κανείς άλλος.
Άντε, ο Hell είναι γνωστός για τις εμμονές του στο φόρουμ και τις οικονομοτεχνικές αναλύσεις των Lidl. Ξέπεσες κι εσύ στις προσωπικές προσβολές και τα γρυλίσματα;

Δεν ήξερα πως έχουμε θεοκρατικο καθεστώς σαν του Αγιατολαχ Χομεϊνί όπου δεν επιτρέπεται ούτε καν σε ποιήματα ή σε τραγούδια να γίνεται αναφορά σε αρχαίες θεότητες. Εάν ίσχυε η πιπα που πέταξες υπερασπιζομενος την ζαιικη εμμονή σου, τον Σικελιανό, που ζούσε επί Βαλκανικών, σύγχρονος δλδ του Μακεδονία Ξακουστή και του Περνάει ο Στρατός, θα έπρεπε να τον είχαν κάψει ζωντανό, ίσαμε με σαράντα φορές.
Βασικά αν ο κάθε Σικελιανός έγραφε εμβατήρια με δωδεκαθεϊστικές ή άλλες παγανιστικές θεότητες θα είχε φύγει βράδυ από την τότε Ελλάδα. Ο έρμος ο Καζαντζάκης προσπαθούσε να εξηγήσει ότι δεν είναι ελέφαντας, και μάλιστα μεταπολεμικά, όταν είχαν ηρεμήσει τα πράγματα...
Εν τέλει, έγραψες μία μπαρούφα μη γνωρίζοντας ότι τόσο ο ενεστώτας όσο και ο αόριστος μπορεί να είναι μελλοντικοί,
όταν εκφράζουν υπόσχεση, απειλή ή πόθο, κι επέμεινες με προσβλητικό τρόπο (βασικά για εσένα).
Παρέσυρες και τον Hell(egennes) που αρέσκεται στις προσωπικές βεντέτες και ψάχνεται ή κοινώς ξύνεται για προσβολές, ο οποίος και την πάτησε εξίσου στο φιλολογικό κομμάτι που πήγε να κάνει το ...κομμάτι του.

Και όσον αφορά τα δύο ή τα τρία λεπτά, φυσικά και είναι πρόταση. Μπορεί καλλιστα να αντικατασταθεί με την πρόταση "μετά το πέρασμα των δύο λεπτων" ή "αφού περάσουν δύο λεπτά". Σημασία έχει πως υπάρχει σαφής αναφορά σε μελλοντική στιγμή, στην οποία θα ισχύει πως θα είναι εκπληρωμενο αυτό που συντάσσεται με αόριστο. Το πως η φράση "που έδιωξες τους βαρβαρους" συνδέεται συντακτικά με κάποια αναφορά σε κάποια μελλοντική στιγμή, ώστε να ισχύει πως υμνειται, όχι το τετελεσμενο, αλλά η επιδίωξη της εκδιωξης των βαρβάρων, μόνο στο μυαλό κάποιου που θεωρεί το τσιμπουκλοανδρεικελο του Τραμπ και της Μερκελ, ηγέτη, μπορεί να υπάρχει. Όχι όμως στην πραγματικότητα.
Oι συνειρμοί σου που καταλήγουν σε άσχετες αναφορές για δυστοπικούς κόσμους είναι πραγματικά αξιομνημόνευτοι!
