Εθνοκεντρισμός, αριστερισμός, πολίτες, λαός και εγγενής ιδεοληπτική διπλωματία

[Kauldron]

Βρήκα κάτι που πιστεύω οτι θα σ' αρέσει.
Λοχαγός Πετρόπουλος από το 1994.

[ΓΑΛΗ]

Για να δώσω ένα πρακτικό παράδειγμα, οι διάφορες περιοχές της Ελλάδας που δεν υπέστησαν τις καταστροφικές περιπτώσεις της μαζικής άναρχης δόμησης και διατήρησαν την αρχιτεκτονική τους παράδοση, πετυχαίνοντας έτσι εκτόξευση της τουριστικής τους αξίας, είναι μια μορφή εθνοκεντρισμού.

Επομένως θεωρείς εθνική και άρα ελληνική την διατήρηση της αρχιτεκτονικής κάποιων οικισμών.

Εξ ίσου ελληνική βρίσκω και την μάζα πολυκατοικιών στις πόλεις. Η αντιπαροχή εκφράζει την νοοτροπία του νεοέλληνα, την επιθυμία του για εύκολο και γρήγορο κέρδος, την άγνοια και αδιαφορία του για οτιδήποτε δεν είναι ιδιοκτησία του και ταυτόχρονα την γενικότερη έλλειψη καλλιέργειας.

Δεν υπάρχει ξένος δάχτυλος στην άναρχη δόμηση, είναι καθαρά εθνικό προϊόν.

Από την άλλη μπορεί το παραδοσιακό χωριό να φαντάζει σήμερα όμορφο και μια όαση για όποιον ζει σε μεγαλούπολη, δεν σημαίνει όμως ότι είναι εθνικό στοιχείο.

Μα δεν ανέφερα κάτι για ξένους δαχτύλους, αυτό είναι δική σου υπόθεση. Προσωπικώς, βρίσκω σχεδόν αστείες τις συνωμοσιολογικές δικαιολογίες για θέματα που είναι καθαρά προσωπικές επιλογές, είτε αφορά στις μεγάλες δυνάμεις είτε στον Κωστόπουλο.

Το θέμα των οικισμών το ανέφερα ως ένα παράδειγμα, που μπορεί να λειτουργήσει λόγω μεγέθους. Ο χαρακτήρας κάθε περιοχής έχει δημιουργηθεί από τους κατοίκους της που δεν είχαν ακαδημαϊκές γνώσεις αλλά έκτιζαν σύμφωνα με τις ανάγκες τους, το φυσικό περιβάλλον και φυσικά τα υλικά που υπήρχαν. Είναι τελείως διαφορετική η αρχιτεκτονική των νησιών, της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Μάνης.

Η αρχιτεκτονική των πόλεων είναι τεράστιο θέμα και θα ξεφύγουμε πολύ αν αρχίσουμε τα πως και γιατί. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σε ό,τι αφορά το οπτικό ή αισθητικό πεδίο, εθνοκεντρισμός για μένα δεν είναι να έχεις στον τοίχο τη γκλίτσα του παππού και στην αυλή τα αγάλματα της Αφροδίτης και του Απόλλωνα ούτε οι τσίγκινες ή πλαστικές περικεφαλαίες.
Είναι το να αντιλαμβάνεσαι ότι ο ελληνισμός πρόσφερε περισσότερα από τον διαφωτισμό.
Και βρίσκω κωμική, παράλογη ή αφελή την άποψη αυτών που υποτιμούν τον πρώτο και αποθεώνουν τον δεύτερο για τον χ ή ψ λόγο.
Όπως το ίδιο κωμική, παράλογη ή αφελή θεωρώ την άποψη για Παρθενώνες και βελανίδια.

Προς το παρόν αυτά.

[tipiti klop]

Είναι το να αντιλαμβάνεσαι ότι ο ελληνισμός πρόσφερε περισσότερα από τον διαφωτισμό.
Και βρίσκω κωμική, παράλογη ή αφελή την άποψη αυτών που υποτιμούν τον πρώτο και αποθεώνουν τον δεύτερο για τον χ ή ψ λόγο.

Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω, ποια λογική επιβάλλει τέτοιου είδους συγκρίσεις. Νομίζω ότι, για κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο, οι θεμελιώδεις αρχές του ελληνισμού και του διαφωτισμού ταυτίζονται, κατά Καστοριάδη τουλάχιστον, όσον αφορά στην αυτονομία και στην αυτοθέσμιση απέναντι σε μια απολυταρχική ή θρησκευτική κυριαρχία.
Έχω την εντύπωση, ότι αυτή η προσπάθεια διαχωρισμού ελληνισμού- διαφωτισμού έχει καλλιεργηθεί από την (νεο)ορθοδοξία κυρίως, που κάτω από τη λεοντή του "ελληνισμού" προσπαθεί να υπονομεύσει τις ιδέες του διαφωτισμού που αμφισβητούν το δόγμα της.

[Drexler]

Βρήκα κάτι που πιστεύω οτι θα σ' αρέσει.
Λοχαγός Πετρόπουλος από το 1994.

Μορφη ο λοχαγος.

Παντως να ξερεις τα νηματα στην οργανωση του κινει το εθνικιστικο τοτεμ δασκαλος(απο το 12.05)



Δεν υπαρχουν κομμουνιστες αλλα κομμουνισμενοι δηλαδη σατανιασμενοι

[sharp]

Είναι το να αντιλαμβάνεσαι ότι ο ελληνισμός πρόσφερε περισσότερα από τον διαφωτισμό.

Αυτό είναι μια σαφής θέση.

Πρώτον, σε ποιον εννοείς ότι προσέφερε περισσότερα, στους Έλληνες ή σε όλους τους λαούς;

Δεύτερον, η ιστορία γράφει το εξής: η μεσαιωνική Ευρώπη αφυπνίζεται όταν διαβάζει τρία εγχειρίδια του Αριστοτέλη που μετέφρασε στα λατινικά ο μοναχός Βοήθιος (Boethius). Η σκοταδιστική θεολογία παραμερίζεται και την θέση της παίρνει ο τεχνικός ορθολογισμός. Την περαιτέρω εξέλιξη την γνωρίζουμε, αν το δει κανείς ευθύγραμμα μπορεί να πει ότι το Ίντερνετ είναι επίτευγμα του ελληνισμού...

Με άλλα λόγια ο διαφωτισμός που είναι και αυτός ένα στάδιο του δυτικού πολιτισμού ανήκει στην ίδια εξελικτική διαδικασία και δεν βλέπω τον διαχωρισμό και την αντιπαλότητα. Όπως φαίνεται, αυτός ο πολιτισμός είναι και ο μοναδικός, καθότι όλοι σπεύδουν να τον υιοθετήσουν. Ακόμη και οι Κινέζοι του Μάο δείχνουν να τον ασπάζονται μανιωδώς.

Με αυτή την έννοια ο αρχαίος ελληνισμός προσέφερε παγκοσμίως και αυτό είναι γνωστό, αλλά η κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική δεν βλέπω πώς το πετυχαίνει αυτό. Αυτός ο ελληνισμός, όπως εσύ τον εννοείς αν δεν κατάλαβα λάθος, θα έπρεπε να υπάρξει σε φιλοσοφικό επίπεδο ώστε να μπορέσει να αποτελέσει κίνημα, διαφορετικά θα παραμένει κάτι ευχάριστο και γραφικό (όμορφα σπίτια, νησάκια, καφές, τάβλι κλπ.)

[Kauldron]

Βρήκα κάτι που πιστεύω οτι θα σ' αρέσει.
Λοχαγός Πετρόπουλος από το 1994.

Μορφη ο λοχαγος.

Παντως να ξερεις τα νηματα στην οργανωση του κινει το εθνικιστικο τοτεμ δασκαλος(απο το 12.05)



Δεν υπαρχουν κομμουνιστες αλλα κομμουνισμενοι δηλαδη σατανιασμενοι

[ΓΑΛΗ]

Είναι το να αντιλαμβάνεσαι ότι ο ελληνισμός πρόσφερε περισσότερα από τον διαφωτισμό.

Αυτό είναι μια σαφής θέση.

Πρώτον, σε ποιον εννοείς ότι προσέφερε περισσότερα, στους Έλληνες ή σε όλους τους λαούς;

Δεύτερον, η ιστορία γράφει το εξής: η μεσαιωνική Ευρώπη αφυπνίζεται όταν διαβάζει τρία εγχειρίδια του Αριστοτέλη που μετέφρασε στα λατινικά ο μοναχός Βοήθιος (Boethius). Η σκοταδιστική θεολογία παραμερίζεται και την θέση της παίρνει ο τεχνικός ορθολογισμός. Την περαιτέρω εξέλιξη την γνωρίζουμε, αν το δει κανείς ευθύγραμμα μπορεί να πει ότι το Ίντερνετ είναι επίτευγμα του ελληνισμού...

Με άλλα λόγια ο διαφωτισμός που είναι και αυτός ένα στάδιο του δυτικού πολιτισμού ανήκει στην ίδια εξελικτική διαδικασία και δεν βλέπω τον διαχωρισμό και την αντιπαλότητα. Όπως φαίνεται, αυτός ο πολιτισμός είναι και ο μοναδικός, καθότι όλοι σπεύδουν να τον υιοθετήσουν. Ακόμη και οι Κινέζοι του Μάο δείχνουν να τον ασπάζονται μανιωδώς.

Με αυτή την έννοια ο αρχαίος ελληνισμός προσέφερε παγκοσμίως και αυτό είναι γνωστό, αλλά η κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική δεν βλέπω πώς το πετυχαίνει αυτό. Αυτός ο ελληνισμός, όπως εσύ τον εννοείς αν δεν κατάλαβα λάθος, θα έπρεπε να υπάρξει σε φιλοσοφικό επίπεδο ώστε να μπορέσει να αποτελέσει κίνημα, διαφορετικά θα παραμένει κάτι ευχάριστο και γραφικό (όμορφα σπίτια, νησάκια, καφές, τάβλι κλπ.)

Μπολντάρισα τα βασικά σημεία για να μη χαθούμε με πλατειασμούς, είναι πολύ εύκολο σε τέτοιο θέμα γιατί θίγονται πολλά σημαντικά ζητήματα.

Οπότε ξεκινάω από το τέλος και ναι, αυτό ακριβώς εννοώς ως ελληνικό εθνικοκεντρισμό αλλά χωρίς να μπω στη διαδικασία να τον ορίσω ως κάτι που παίζει σε φιλοσοφικό επίπεδο ή κίνημα, γιατί μου φαίνονται κάπως πομπώδεις και ελιτίστικοι προσδιορισμοί. Περισσότερο ως προσέγγιση των πραγμάτων το θέτω, που η διάχυση της αφορά σε όλα τα κοινωνικά και μορφωτικά επίπεδα των Ελλήνων, γιατί το τελικό ζητούμενο είναι αυτό.

Στα υπόλοιπα, θα αναφερθώ πιο αναλυτικά σε άλλο μήνυμα. Απλώς ήθελα να δώσω κάποιο στίγμα για το δικό μου σκεπτικό.

[Πάολο]

Πριν μιλησουμε για εθνος, θα πρεπει πρωτα να μιλησουμε για εθνικη συνειδηση.
Και για να μιλησουμε για εθνικη συνειδηση, θα πρεπει πρωτα να μιλησουμε για πατριδα.
Η εννοια του σημερινου εθνους, ειναι διαφορετικη απο την εννοια του εθνους στην αρχαια Ελλαδα.
Τοτε ηταν περισσοτερο φυλετικη-ταξικη.
Σημερα εχει άλλα χαρακτηριστικα.
Με την ΕΕ, περναμε σε μια τριτη κατασταση.
Αφου οι θεσμοι της ΕΕ, διαλυουν το εθνος-κρατος, (οπως το γνωριζουμε απο τη Γαλλικη επανασταση και μετα),
η εννοια εθνος παει να παρει εκ νεου ταξικες διαστασεις, με βασικη διαφορα την απουσια της εννοιας πατριδα.

Αριστερισμος, υποθετω πως εννοεις οτι ειναι, κατι σαν τη μεταλλαξη του Συριζα.
Η εννοια αριστερα, ξεπουληθηκε απο την πτωση του υπαρκτου.
Χαρακτηριστικο παραδειγμα τα κατα τοπους ΚΚ.
Ολα διαλυθηκαν, λογω ελλειψης ρουβλιων.
Αυτο ειναι μια δραματικη κατασταση, γιατι φανερωνει οτι η διακινηση της αριστερης ιδεας, (η επισημη), ειχε στενες σχεσεις με το χρημα.

Πολιτες επαψαν να υπαρχουν.
Υπαρχουν μονο καταναλωτες απο τη μια, και μελλοντες σκλαβοι απο την αλλη.
Ο πολιτης εχει χασει την κριτικη σκεψη του. Αγεται και φερεται απο τους διαφορους ταγους της εξουσιας, με ανταλλαγμα μια καλη θεση στη δουλειά και στην κοινωνια.
Ειναι σχεδον αδιαφορος στα κοινωνικα θεματα.

Η εννοια Λαος, εμπιπτει στην εννοια εθνος.
Χωρις λαό, δεν μπορει να υπαρξει εθνος. Με ορισμενες προυποθεσεις.

Πολυ χοντρα κι επιγραμματικα.

Oι πολίτες δεν έπαψαν να υπάρχουν, είναι το κύριο θεσμικό συστατικό της κάθε δημοκρατίας. Και σήμερα βιώνουμε μια περίοδο όπου τα δημοκρατικά κράτη είναι η συντριπτική πλειοψηφία.

Η έννοια "λαός" χρησιμοποιείται τόσο από τους εθνικιστές όσο και από τους αντιεθνικιστές.
Και ναι, από τους εθνικιστές χρησιμοποιείται με την εθνική έννοια της διαφορετικής πολιτισμικής ταυτότητας.

Από τους αντιεθνικιστές με ποια έννοια χρησιμοποιείται;
Γιατί οι αντιεθνικιστές σήμερα χρησιμοποιούν συχνότερα τη λέξη "λαός" από τη λέξη "πολίτες";

Μήπως το κάνουν για να διατηρήσουν την αίσθηση ότι ο λαός χρειάζεται πάντα κάποιον πεφωτισμένο ηγέτη κι ένα επίσης πεφωτισμένο επιτελείο, που θα του διδάξουν τη σωστή οδό του σκέπτεσθαι και πράττειν;

Αν ναι, αυτό σημαίνει ότι με το πρόσχημα της ισότητας καλλιεργείται η αποδοχή της ανισότητας.

Τα μπερδευεις λιγο, (παντα κατα τη γνωμη μου).
Η διαφορα μεταξυ, του πολιτη και του λαου, ειναι τεραστια.
Δηλαδη, πολλοι πολιτες αθροιστικα, δεν κανουν Λαό.
Παραδειγμα.
Οι βορειοι γειτονες ειναι περιπου 2 εκ. πολιτες. Δεν ειναι ομως Λαός.
Γιατι ο Λαός προυποθετει αγωνες, ακομα και με τιμημα τη ζωη σου.
Στην επανασταση του '21, ειχαμε ανθρωπους που πολεμησαν μαζι, με εντελως διαφορετικα χαρακτηριστικα.
Αλλη γλωσσα, άλλη κουλτουρα, άλλη θρησκεια.
Πολεμησαν ομως δίπλα-δίπλα, κατω απο τα Ελληνικα λαβαρα.
Αυτη η νικη της επαναστασης, τους εδωσε κοινα χαρακτηριστικα και κοινη συνειδηση. Εθνικη.
Τους εδωσε επισης και Πατριδα.
Δηλαδη κοινο τοπο, οπου θα αυτοδιατειθενται ελευθερα και οπως νομιζουν αυτοι, οτι ειναι καλυτερα γι αυτους.

Η εθνικη συνειδηση (που αποκτησαν με τον πολεμο), και η ελευθερη πατριδα, τους κανουν Λαό.
Και ο Λαός αυτος, συγκροτει Εθνος.

Αντιθετα οι βορειοι γειτονες μας, ειναι πληθυσμιακη οντοτητα.
Δηλαδη κερδισαν την αναγνωριση τους σαν κρατος, απο διπλωματικες αποφασεις και μετα το διαμελισμο κυριαρχου κρατους.
Της Γιουγκοσλαβιας.
Το χειρωτερο ειναι, οτι τους δωθηκε και εθνος, με την καταπτυστη συμφωνια των Πρεσπων.
Τους λειπουν δηλαδη κοινοι αγωνες, οπου θα ενωθει ο κοσμος, για να γινει Λαός
Κι αυτο φαινεται απο την ασυμφωνια που εχουν για τη γλωσσα, το συνταγμα και δεν ξερωγω τι αλλο.
Ειναι κρατος-εθνος υβριδιο. Οπως το Κοσσοβο.

Συνεπως, άλλο πραμα ο Λαος, άλλο πραμ η πληθυσμιακη οντοτητα.

Επαναλαμβανω, οτι ολ΄αυτα προκυπτουν απο τη γαλλικη επανασταση και μετα, κι ετσι ιδυθηκαν τα κρατη εθνη,
οπως τα ξερουμε μεχρι σημερα. Ή μαλλον τα ξεραμε.
Συμφωνω οτι τις εννοιες και τις λεξεις, τις διαμορφωνουν αυτοι που εχουν την εξουσια.
Ας πουμε η κακια τρόικα, εγινε θεσμοι.
Το ξεπουλημα, αξιοποιηση.
Αλλά εδω μπαινουμε σε αλλο πεδίο, τον πολεμο των λεξεων.

[Πάολο]

Συνεχεια στο απο πανω.

Λαός και Δημοκρατια πανε παντα μαζι.
Δεν χρειαζεται κανενος ειδους ηγετης, γιατι ο ιδιος ο Λαός με τους αγωνες του,
δειχνει το δρομο.
Ηγετες-ηγετισκοι-πρακτορισκοι, ειναι εκ του πονηρου, και συνεπως συμφωνουμε.

[πατησιωτης]

Γιατι ο Λαός προυποθετει αγωνες, ακομα και με τιμημα τη ζωη σου.

Yπάρχουν πολλές χώρες που δημιουργήθηκαν χωρίς πολέμους.Δεν μπορείς να πεις ότι δεν έχουν λαό.π.χ. η Αυστραλία ξεκίνησε ως τόπος αποστολής καταδίκων από τις αγγλικές φυλακές.Είναι σήμερα μια ευημερούσα χώρα που φυσικά έχει λαό.Η Ελβετία δεν πολέμησε προ αιώνων αλλά λαό έχει.
Όσον αφορά τα Σκόπια και αγώνες έχουν και εθνικούς ήρωες - προχθές ήταν η εθνική τους εορτή το Ίλιντεν από την εξέγερση του προφήτη Ηλία.Φυσικά όταν συνέβη η εξέγερση ήταν μάλλον βουλγαρική αλλά αυτό δεν έχει σημασία.Και η Κύπρος εορτάζει τον αγώνα της ΕΟΚΑ που έγινε για την ένωση με την Ελλάδα αλλά τώρα έχει πάρει την έννοια του αγώνα για την ανεξαρτησία της Κύπρου.Εθνικούς ήρωες στα Σκόπια έχουν αυτούς που εμείς ονομάζουμε κομιτατζήδες.

[ΓΑΛΗ]

Τα μπερδευεις λιγο, (παντα κατα τη γνωμη μου).
Η διαφορα μεταξυ, του πολιτη και του λαου, ειναι τεραστια.

Σαφώς είναι τεράστια η διαφορά για έναν πολύ απλό λόγο.

Η έννοια "πολίτης" σημαίνει ισορροπία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Οι μαζικές πολιτογραφήσεις διενεργούνται σε περιβάλλον κατάλυσης, σύγχυσης ή συσκότισης αυτών των διαδικασιών με θεωρητικούς ακροβατισμούς.

Η διαφορά μεταξύ πολίτη και λαού, είναι η διαφορά της συγκροτημένης μονάδας, που μπορεί να συγκροτήθεί αρμονικά σε μια μικρού ή μεγάλου μεγέθους ομάδα. Με λίγα λόγια οι πολίτες έχουν ταυτότητα και στις δύο περιπτώσεις.

Ο "λαός" είναι κάτι απολύτως αόριστο, χωρίς κανέναν σαφή προσδιορισμό ως προς τα ζητούμενα του.
Η έννοια του μπορεί να εκλαμβάνεται ή να προβάλλεται ως κάτι θετικό ή αρνητικό ή ως στοιχείο υπερηφάνειας ή υποτίμησης.

Ο όρος "λαϊκισμός" είναι παράγωγο αυτής της οπτικής, με συνέπεια να μην υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ της "λαϊκής" βούλησης και της "λαϊκίστικης" οπτικής. Και ακριβώς γι' αυτό χρησιμοποιούνται από τους πολιτικούς και οι δύο όροι, χωρίς κάποιο πρόβλημα.

Καλώς ή κακώς, είναι πλέον μια παρωχημένη έννοια που χρησιμοποιείται για να δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ισχύος, που δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί.

[ΓΑΛΗ]

Συνεχεια στο απο πανω.

Λαός και Δημοκρατια πανε παντα μαζι.
Δεν χρειαζεται κανενος ειδους ηγετης, γιατι ο ιδιος ο Λαός με τους αγωνες του,
δειχνει το δρομο.
Ηγετες-ηγετισκοι-πρακτορισκοι, ειναι εκ του πονηρου, και συνεπως συμφωνουμε.

Μπορείς να αναφέρεις κάποια παραδείγματα αγώνων του Λαού που δικαιώθηκαν τα τελευταία χρόνια;

[Πάολο]

Ο εθνοκεντρισμός δεν είναι αντίπαλο/εχθρικό στοιχείο με τον κοσμοπολιτισμό.

Κι ομως ειναι.
Ο κοσμοπολιτης εχει πεδιο δρασης, τ΄ανοιχτα συνορα. Οπως αυτοκρατοριες, Ενωσεις (ΕΕ).
Στις αυτοκρατοριες ομως, οπως και στην ΕΕ, τα εθνη ομογεννοποιουνται και χανουν τα χαρακτηριστικα τους.
Κι αυτο ερχεται μετα την οικονομικη κυριαρχια, του δυνατου κρατους, που υποδουλωνει τα υπολοιπα.
Συγχρονο παραδειγμα η Γερμανια με τα Λιντλ.
Ή το φρεσκο γαλα. Που απο φρεσκο γαλα ημερας, εγινε σκονη γαλακτος, διαρκειας εβδομαδων.
Σε λιγο θα γινει μοδα και το πεδιλο-καλτσα.

[Πάολο]

Συνεχεια στο απο πανω.

Λαός και Δημοκρατια πανε παντα μαζι.
Δεν χρειαζεται κανενος ειδους ηγετης, γιατι ο ιδιος ο Λαός με τους αγωνες του,
δειχνει το δρομο.
Ηγετες-ηγετισκοι-πρακτορισκοι, ειναι εκ του πονηρου, και συνεπως συμφωνουμε.

Μπορείς να αναφέρεις κάποια παραδείγματα αγώνων του Λαού που δικαιώθηκαν τα τελευταία χρόνια;

Ο αγωνας των Κυπριων στο σχεδιο Αναν, μετα τον καταπληκτικο λογο του Τασου Παπαδοπουλου,
που ειπε πως, εγω παρελαβα Δημοκρατια, δεν θα παραδωσω Κοινότητα.

Ο αγωνας των Ισλανδων το 2009, που απαιτησαν να μην πληρωσουν τα χρεη των ιδιωτικων τραπεζων τους,
κι εβαλαν στη φυλακη τους τραπεζιτες.


Υπηρξε βεβαια και το ΟΧΙ, που ο Τσιπρας το εκανε ΝΑΙ.
Γι αυτο ειχα γραψει οτι δεν υπαρχουν σημερα πολιτες ενεργοι.
Κι αυτο γιατι εδωσαν στα κομματα του μνημονιου 99,5%. (Παντα με την υποψια της Σινγκιουλαρ).

[ΓΑΛΗ]

Ο εθνοκεντρισμός δεν είναι αντίπαλο/εχθρικό στοιχείο με τον κοσμοπολιτισμό.

Κι ομως ειναι.
Ο κοσμοπολιτης εχει πεδιο δρασης, τ΄ανοιχτα συνορα. Οπως αυτοκρατοριες, Ενωσεις (ΕΕ).
Στις αυτοκρατοριες ομως, οπως και στην ΕΕ, τα εθνη ομογεννοποιουνται και χανουν τα χαρακτηριστικα τους.
Κι αυτο ερχεται μετα την οικονομικη κυριαρχια, του δυνατου κρατους, που υποδουλωνει τα υπολοιπα.
Συγχρονο παραδειγμα η Γερμανια με τα Λιντλ.
Ή το φρεσκο γαλα. Που απο φρεσκο γαλα ημερας, εγινε σκονη γαλακτος, διαρκειας εβδομαδων.
Σε λιγο θα γινει μοδα και το πεδιλο-καλτσα.

Το βλέπεις πολύ στενά. Ο κοσμοπολίτης έχει απλώς γνώση του τι συμβαίνει και εκτός των συνόρων του. Δηλαδή τη δυνατότητα σύγκρισης, χωρίς αυτό να σημαίνει τυφλή αποδοχή της οποιασδήποτε νοοτροπίας ή πρακτικής.

Τα λιντλ δεν είναι κοσμοπολιτισμός, είναι μια καθαρά εμπορική πρακτική.
Σε ενοχλούν επειδή δεν είναι ελληνική επιχείρηση.
Αν μία ελληνική επιχείρηση είχε τη δυνατότητα να εξαπλωθεί με τον ίδιο τρόπο στη διεθνή αγορά, όπως οι ξένες πολυεθνικές, δεν νομίζω ότι θα είχες ιδιαίτερο πρόβλημα.

Σε κάθε περίπτωση, μια και ανέφερες τα λιντλ, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού τα συντηρεί.
Ή όχι;

Ξέρεις πολλούς να αγοράζουν μόνον ελληνικά προϊόντα ακόμη και αν είναι πολύ πιο ακριβά;