O I έγραψε: ↑13 Οκτ 2019, 03:58
- Casper - έγραψε: ↑12 Οκτ 2019, 15:43
«Αυτός που υποφέρει πρέπει να
έχει το δικαίωμα να τερματίσει την ζωή του, αν θέλει. Αλλά πιστεύω ότι θα ήταν πολύ μεγάλο σφάλμα. Όσο άσχημη και να φαίνεται η ζωή, υπάρχει πάντοτε κάτι που μπορείτε να κάνετε και να είστε επιτυχημένοι σε αυτό. Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα».
Και βέβαια ο καθένας έχει το δικαίωμα να τερματίσει τη ζωή του με δική του ευθύνη και κυρίως
με δική του πράξη!!
Άλλος δεν έχει το δικαίωμα να τού την τερματίσει έστω κι αν υπάρχει νομοθεσία γι' αυτό εκτός, κατ' εμέ, των ακραίως παραβατικών. Κάτι σαν τους προδότες πολιτικούς τύπου Τσαουσέσκου, ΓΑΠ και άλλων των διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων
χωρίς περιορισμούς.
Είναι πάρα πολύ εύκολο κάποιος να τερματίσει τη ζωή του από μόνος του αν αυτό θέλει. Ας βράσει ένα g πρέζα (κώμα-άπνοια-θάνατος) και το τέλος ανώδυνο τελείως.
Γιατί δηλαδή πρέπει να γίνει νόμος η ευθανασία και μάλιστα να το διαπράττουν άλλοι που ξεκάθαρα πρόκειται περί φόνου;;
Κάτι βρωμάει εδώ...
Ο.Ι.
Δεν έχω συγκεκριμένη άποψη για το θέμα γιατί δεν ξέρω τι θα έκανα αν μου συνέβαινε κάτι παρόμοιο και έπρεπε να αποφασίσω. Το βλέπεις αυστηρά νομίζω. Αν ένας δικός μου άνθρωπος είχε μια ανίατη ασθένεια, βασανιζόταν φρικτά καθημερινά (για χρόνια) και ο ίδιος παρακαλούσε να τον σκοτώσουμε για να ησυχάσει και εγώ τα παρακολουθούσα όλα αυτά, μπορεί να θεωρείται φόνος με την ψυχρή έννοια του όρου γιατί αφαιρείς μια ζωή, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν πως θα ήταν καλύτερο να είχε κάποιος άλλο το κουράγιο και να έπαιρνε την ευθύνη για να σταματήσει ο δικός μου άνθρωπος να βασανίζεται.
stavmanr έγραψε: ↑13 Οκτ 2019, 09:27
- Casper - έγραψε: ↑12 Οκτ 2019, 15:43
stavmanr έγραψε: ↑12 Οκτ 2019, 15:22
Grateful προς ποιον;

Και grateful γιατί; Επειδή κατά την δική του οπτική ήταν ένα τίποτα για 13 δις χρόνια, εμφανίστηκε 80 χρόνια, έμεινε ανάπηρος, πέθανε και θα μείνει ένα τίποτα για άλλα τόσα;
"Σε ευχαριστώ σύμπαν που ήμουν ένα τίποτα για το 99,99999999999999999999999% της ύπαρξής σου";
Αυτή η φαινόμενη ...μυστικιστική μετριοπάθεια πολλών αθέων με προβληματίζει ως προς την ειλικρίνειά της.
Δεν το ξέρεις ότι ο χρόνος είναι σχετικός; Για τους ανθρώπους αυτά τα 80 χρόνια είναι είτε πολλά, είτε λίγα και αυτό εξαρτάται κυρίως από την οπτική σου και πώς ζεις την ζωή σου, πώς την βιώνεις. Και λίγα να τα δεις, ταρακουνιέσαι και θες να τα ζήσεις με ποιότητα, να τα χαρείς.
Μιλάς για άνθρωπο με σχεδόν ισόβια αναπηρία σε όλο το σώμα...
Η φαινόμενη και αμπελοφιλοσοφική αυτή μετριοπάθεια που εμφανίζουν συγκεκριμένοι αθεϊστές δεν είναι τυχαία.
Το έχουμε συναντήσει σε όλες τις συζητήσεις μαζί τους. Όταν το θέμα αφορά τις θρησκείες, ο κόσμος γίνεται βίαιος, κακός, θλιβερός, δίχως νόημα. Όταν είναι να μιλήσουν για τον αθεϊσμό, ο
ίδιος κόσμος γίνεται υπέροχος, γαλήνιος, πρώτος λαχνός στο τζόκερ.
Όταν μιλάς σε αθεϊστή για το Θεό, θυμάται τους βιασμούς, τους πολέμους, τον πόνο, τη δυστυχία. Όταν του μιλάς για άσχετο θέμα σου λέει πόσο τυχερός είναι ο άνθρωπος που έπιασε το λόττο...
Γι' αυτό και γράφω για μία απόλυτα υποκριτική στάση της ιδεολογίας αυτής. Θα το βρεις ΣΕ ΟΛΕΣ τις συζητήσεις του φόρουμ, στα θεολογικά ζητήματα.
Σου έβαλα κάτι από κάτω που μιλάει ο ίδιος και όχι εγώ.
Υποκριτικό θεωρώ κι' εγώ να συμβαίνουν ατυχήματα που κάποιος βγαίνει αλώβητος και να του λένε "Σε έσωσε ο Θεός" και μετά τα ίδια άτομα να λένε σε κάποια μητέρα/πατέρα που πενθεί "Το παιδί στο πήρε ο Θεός για κάποιο λόγο. Κάνε κουράγιο, θα καταλάβεις στην πορεία", ή να σώζεσαι από ένα χειρουργείο και όλοι να λένε για τον καλό Θεούλη (η επιστήμη δεν έπαιξε ρόλο φυσικά) και αν ο άνθρωπος τελικά πεθάνει να τα ρίχνουν στους γιατρούς.
Κατά τα άλλα αυτό που θεωρείς υποκριτικό συμβαίνει γιατί μάλλον ο κόσμος έχει κουραστεί να ακούει τα πιο πάνω και την καραμέλα της ελεύθερης βούλησης.
Και δεν καταλαβαίνω κιόλας πώς τα σύνδεσες έτσι. Ναι όταν μου μιλάς (όχι εσύ, γενικά) για έναν Θεό που θέλει το καλό μας και τα κάνει όλα γιατί έχει τον σκοπό του, εγώ αναπόφευκτα θα κοιτάξω την μιζέρια γύρω μου και γιατί την επιτρέπει αφού θέλει το καλό μας. Δεν είμαι εγώ που το υποστηρίζω αυτό, οπότε όταν το ακούω τι θες να σκεφτώ; Ακόμα και στις μίζερες φάσεις όμως και στις πιο καταθλιπτικές, ο κόσμος ΘΕΛΕΙ να ζήσει γιατί έτσι είναι προγραμματισμένος να κάνει και αυτό δεν έχει καμιά σχέση με Θεούς, όπως δεν έχει το να εκτιμάς παρά τα άσχημα, και όλα τα καλά που βλέπεις γύρω σου.
Κάτι τελευταίο. Δεν εκπροσωπώ τους άθεους καθότι εγώ πιστεύω πως στην περίπτωση που υπάρχει κάτι (όχι πρόσωπο αναγκαστικά), μας έχει τέρμα χεσμένους.
