Μάνος Δανέζης και αστροφυσική

[Ζενίθεδρος]

Δεν είναι.

Αυτό είναι το θεμα μωρε κ εσυ; τα υπόλοιπα τα ειδες;

Τι είναι ζωή ;
Με βάση όλα τα παραπάνω, ζωή μπορούμε να ονομάσουμε τη δυνατότητα της υλικής μας υπόστασης να μεταβάλλει την ενεργειακή της πυκνότητα (δηλαδή την καμπυλότητά της). Αυτό σημαίνει αυτόματα μια δυνατότητα αυξομειώσεως της διάστασης χρόνος, που εγκλείουμε αοράτως μέσα μας.
Η έννοια της ζωής όμως χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της γέννησης, της ανάπτυξης, της φθοράς και του θανάτου. Η έννοια της γέννησης, της εμφάνισης δηλαδή μιας υλικής πραγματικότητας από το αισθητό τίποτα, δεν είναι παρά μια καμπύλωση του χώρου προς τον χρόνο, πέραν κάποιου ορίου. Η καμπύλωση αυτή μπορεί να γίνει αισθητή και λογικά αντιληπτή από την επιστήμη, σαν μια περιοχή αυξημένης τιμής της πυκνότητας ενέργειας, που γύρω της σχηματίζεται κάποιο πεδίο βαρύτητας.
Η έννοια της ανάπτυξης μιας υλικής ύπαρξης, είναι ταυτόσημη με την έννοια της αύξησης της καμπυλότητας του χώρου και με την ισοδύναμη έννοια της αύξησης της ενεργειακής πυκνότητας.

Τι είναι ο θάνατος ;
Ως θάνατο, εάν συναρτήσουμε τον υλικό θάνατο με την αισθητή εξαφάνιση της ύλης, μπορούμε να εκλάβουμε δύο περιπτώσεις. Κατά πρώτον την ελαχιστοποίηση της πυκνότητας ενέργειας που έχει σαν αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό στην ψευδή φύση του τρισδιάστατου φυσικού ειδώλου του χώρου του σύμπαντος, κάτι που συμβαίνει εφόσον η τιμή της πυκνότητας ενέργειας – αλλιώς της καμπύλωσης – του χώρου που καταλαμβάνει το αντικείμενο γίνεται ή μηδέν ή δεν ξεπερνά την οριακή τιμή ώστε να γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις μας : αυτό σημαίνει πως αν η καμπύλωση του χώρου προς την διάσταση χρόνος γίνει μικρότερη από μια ελάχιστη τιμή, τότε η ύλη στερούμενη της αισθητής καμπυλότητας ξαναπαίρνει τη μορφή του «καθαρού» χώρου, μιας ουσίας έξω από την δυνατότητα των αισθήσεων. Κατά δεύτερον, μιας και ως αισθητή ύλη λογίζεται ο καμπυλωμένος χώρος προς την διάσταση χρόνος ή αλλιώς μία κύρτωση με μορφή πηγαδιού προς την διάσταση χρόνος, συνεπάγεται πως ομιλούμε δια καμπύλωση, του χώρου, προς την διάσταση χρόνος, κατά την οποία ξεπερνιέται το ανώτατο όριο και τότε η ύλη καθίσταται αόρατη από τις αισθήσεις – αυτή την αιτία θανάτου, όσον αφορά τα άστρα, την ονομάζουμε μελανή οπή.

Οσο και να θέλει κανείς να δεί με συμπάθεια το "έργο" του Δανέζη, αυτό το κείμενο είναι μπούρδα πέρα γιά πέρα.
- Η καμπυλότητα του χώρου αφορά τις 4 διαστάσεις, δεν γίνεται αποκλειστικά ως προς τον χρόνο. Μάλιστα, η καμπύλωση του χρόνου είναι η λιγότερο αισθητή.
- Την καμπυλότητα του χώρου δεν την προκαλεί η ζωή, αλλά η μάζα. Η ζωή όμως δεν δημιουργεί μάζα. Μόνο μετατροπή μάζας προκαλεί. Π.χ. το μωρό που μεγαλώνει δεν δημιουργεί μάζα. Μετατρέπει μέρος των χημικών ενώσεων που προσλαμβάνει με την τροφή σε μύες, όργανα κ.λ.π. Ούτε κάν το φυτό που κάνει σύνθεση χλωροφύλλης δεν δημιουργεί μάζα. Απλώς μετατρέπει αέριες ενώσεις σε στερεές.
- Ούτε ο θάνατος προκαλεί απώλεια μάζας.
- Φυσικά είναι λάθος το ότι μιά μαύρη τρύπα είναι αόρατη από τις αισθήσεις. Η όραση δεν μπορεί να την συλλάβει μεν, αλλά μπορούν οι αισθήσεις να συλλάβουν τις συνέπειες τής ύπαρξής της. Αν δεχθούμε ότι αυτό συνιστά "αορατότητα" από τις αισθήσεις, θα πρέπει να συμπεράνουμε επίσης ότι φαινόμενα τόσο κοινά όπως π.χ. ο άνεμος είναι επίσης "αόρατα" στις αισθήσεις.

Και γιατί να μπεί κάποιος στον κόπο να γράψει μιά τέτοια μπούρδα; Μόνο γιά να εντυπωσιάσει όσους δεν καταλάβουν τίποτα.

Δεν υπάρχει 4η διασταση + χρόνος = 5 στην ΘτΣ.

[Antares]

Δεν υπάρχει 4η διασταση + χρόνος = 5 στην ΘτΣ.

5 διαστάσεις υπάρχουν στην 5 dimensional gravity που είναι επέκταση της ΘτΣ και έως τώρα δεν υπάρχουν πειραματικά αποτελέσματα που να την επαληθεύουν. Η ΘτΣ παρότι διατυπωμένη σε εποχή που δεν υπήρχαν όλα τα μέσα για επαλήθευση, επαληθεύεται συνεχώς. Η καμπύλωση του φωτός στο βαρυτικό πεδίο κάποιου αστρικού σώματος επαληθεύτηκε από τότε βέβαια.

[stavmanr]

Επιστήμονας είσαι από τη στιγμή που φέρεις τίτλο αναγνωρισμένου ΑΕΙ της ημεδαπής ή αλλοδαπής.

Άρα σήμερα οι απόφοιτοι ΙΕΚ ή κολλεγίων δεν είναι επιστήμονες, αλλά αν αύριο τα παραπάνω αναγνωριστούν ως ισότιμα των πανεπιστημίων, θα είναι; Δηλαδή επιστήμονας γίνεσαι με ένα νόμο κ ένα άρθρο που λένε;

Υπάρχει άλλος τρόπος;
Όλα γίνονται με ένα νόμο. Το τί θα ορίζει αυτός ο νόμος είναι το ζητούμενο, όχι το πλήθος των νόμων που απαιτούνται.

Πχ.
Μέχρι πριν μία 20ετία οι απόφοιτοι τμημάτων ΤΕΙ δεν ήταν επιστήμονες. Σήμερα είναι ΑΕΙ. Άλλαξαν πρόγραμμα σπουδών, ακολούθησαν όλα τα διεθνή κριτήρια αναγνώρισης του πτυχίου και πλέον είναι ισότιμοι επιστήμονες. Όσοι παλιοί απόφοιτοι ήθελαν να ανωτατοποιήσουν τις σπουδές τους έπρεπε να παρακολουθήσουν και νέο κύκλο μαθημάτων.

[stavmanr]

Ξέρεις ποιο είναι το αστείο σε αυτή τη συζήτηση; Ότι φερόμενοι ως πτυχιούχοι τριτοβάθμας εκπαίδευσης αρνούνται την αξία της άποψής τους σε εκείνη στην προσπάθειά τους να μηδενίσουν κάποιον απέναντί τους τον οποίο δεν συμπαθούν.

Πρώτα απ' όλα δεν είμαστε φερόμενοι ως πτυχιούχοι, είμαστε πτυχιούχοι. Προσωπικά έχω τίτλο από τρία ιδρύματα, ένα BSc (Bachelor of Science, ελπίζω να μην θες μετάφραση), ένα MSc (Master of Science) και μια αναγνώριση ισοτιμίας τίτλου της ημεδαπής.

Στο διάλογο αυτό "φερόμενοι ως" είστε. Δεν θα κάτσουμε να ψάχνουμε πτυχία.

Αυτό δεν έχει σχέση με το αν κάνουμε επιστήμη.Προσωπικά δεν κάνω επιστήμη.

Τι είναι η επιστήμη για να την "κάνεις"; Παστίτσιο; Έχεις χρησιμοποιήσει όλα τα ακατάλληλα ρήματα προκειμένου να αποδείξεις την ανοησία αυτή.

Η επιστήμη είναι η μεθοδολογία της. Αν μυηθείς στη μεθοδολογία και κριθεί ότι πλέον έχεις την ικανότητα να την εφαρμόσεις είτε για ανάλυση, είτε για απόκτηση γνώσης, είτε για εφαρμογή σε επαγγελματικά πλαίσια, είτε για έρευνα, τότε φέρεις τον τίτλο και είσαι πλέον επιστήμονας.

Επιστημονικές γνώσεις έχω. Πρέπει να διαχωρίσεις στο μυαλό σου το ένα από το άλλο.

Ούτε οι επιστημονικές γνώσεις κρίνουν τον επιστήμονα από το μη επιστήμονα.
Η μύηση στην επιστημονική μεθοδολογία τον κρίνει. Το να ξέρεις την απόσταση γης από σελήνη ή τους πλανήτες δεν σε κάνει αστρονόμο. Η αξιολόγηση της ικανότητας εφαρμογής της επιστημονικής μεθόδου γίνεται στα ΑΕΙ.

Την διαφορά της κατοχής επιστημονικής γνώσης, με την πιστοποίηση επιστημονικής γνώσης, που έχει σημασία μόνο για το κράτος και επίσημες διαδικασίες (π.χ. πρόσληψη στο δημόσιο) και την ιδιότητα του επιστήμονα, που είναι αυτός που η δουλειά του είναι να παράγει νέο επιστημονικό έργο και όχι να εφαρμόζει επιστημονικές γνώσεις στην δουλειά του. Όλοι εφαρμόζουμε επιστημονικές γνώσεις στην δουλειά μας, όλων οι εργασίες είναι στην σύγχρονη εποχή προϊόν επιστημονικής γνώσης στον έναν ή στον άλλον βαθμό.

Ο επιστήμονας δεν είναι εγκυκλοπαίδεια για να κατέχει απλά "γνώσεις". Οι επιστημονικές θεωρίες παράγονται για όλο τον κόσμο. Ανοίγεις το google και βρίσκεις τόσα στοιχεία όσα ο Αινστάιν δεν φαντάστηκε καν.

Δεύτερον, τα συμπεράσματά σου είναι ηλίθια και non sequitur. Κανείς μας δεν αρνείται την αξία της άποψής μας. Η άποψή μας στο θέμα είναι προϊόν ορισμού· και για το τι είναι επιστήμη και για το τι είναι επιστήμονας.

Δεν διαβάζεις σωστά. Κατά συνήθεια πλέον.

Τρίτον, αυτό:

Η άποψή μας δεν αποκτά αξία επειδή είμαστε πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Φυσικά και δεν αποκτά καμία αξία ούτως ή άλλως.

[stavmanr]

Ε ναι
https://www.visaltis.net/2013/06/blog-post_30.html

Μα δεν έγραψε ότι οι απόψεις του αυτές είναι αστροφυσική.
Έγραψε ότι η αστροφυσική μας οδηγεί εκεί, σε μία ευρύτερη φιλοσοφική προσέγγιση.
Πουθενά δεν είπε ότι η απουσία θανάτου είναι μία επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρία.

Επομένως, έχω την υποψία ότι το πρόβλημά σου παραμένει ιδεολογικής φύσεως.

Εγώ πάλι έχω την υποψία ότι δεν ξέρεις να διαβάζεις. Δείξε μας που λοιπόν στο κείμενο αναφέρει ότι αυτά που λέει είναι η δική του "ευρύτερη φιλοσοφική προσέγγιση" και ότι δεν έχουν καμία σχέση με την αστροφυσική.

Γιατί αυτό πχ:

Με βάση όλα τα παραπάνω, ζωή μπορούμε να ονομάσουμε τη δυνατότητα της υλικής μας υπόστασης να μεταβάλλει την ενεργειακή της πυκνότητα (δηλαδή την καμπυλότητά της). Αυτό σημαίνει αυτόματα μια δυνατότητα αυξομειώσεως της διάστασης χρόνος, που εγκλείουμε αοράτως μέσα μας.
Η έννοια της ζωής όμως χαρακτηρίζεται από τις έννοιες της γέννησης, της ανάπτυξης, της φθοράς και του θανάτου. Η έννοια της γέννησης, της εμφάνισης δηλαδή μιας υλικής πραγματικότητας από το αισθητό τίποτα, δεν είναι παρά μια καμπύλωση του χώρου προς τον χρόνο, πέραν κάποιου ορίου. Η καμπύλωση αυτή μπορεί να γίνει αισθητή και λογικά αντιληπτή από την επιστήμη, σαν μια περιοχή αυξημένης τιμής της πυκνότητας ενέργειας, που γύρω της σχηματίζεται κάποιο πεδίο βαρύτητας.
Η έννοια της ανάπτυξης μιας υλικής ύπαρξης, είναι ταυτόσημη με την έννοια της αύξησης της καμπυλότητας του χώρου και με την ισοδύναμη έννοια της αύξησης της ενεργειακής πυκνότητας.

δεν το λες και "ευρύτερη φιλοσοφική προσέγγιση"

Τί είναι δηλαδή; Αστροφυσική;
Έχεις δει στην αστροφυσική ορισμό της ζωής και του θανάτου;

Γενικά, σε είχα για πιο σοβαρό, αλλά μου το έχεις χαλάσει σε αυτό το νήμα.

Ο άνθρωπος κάνει μία φιλοσοφική προσέγγιση επάνω στα ζητήματα ζωής και θανάτου χρησιμοποιώντας εργαλεία της αστροφυσικής. Δηλαδή, καθαρά υλιστικά εργαλεία. Προσεγγίζει τη ζωή με όρους ύλης, ως την "πορεία" της ύλης του οργανισμού μέσα στο χωροχρονικό πλαίσιο. Δεν ασχολείται με τη βιολογική διάσταση της ζωής, αλλά μόνο με την καθαρή της υλιστική βάση: την ύλη/υλοενέργεια στο πιο θεμελιώδες επίπεδο που μπορούμε να την γνωρίζουμε. Αναφέρεται στον οργανισμό ως κάπου είδους νεφέλωμα μικροσωματιδίων, θα λέγαμε, και το εξετάζει όπως θα εξέταζες έναν γαλαξία ή κάτι παρόμοιο στο μεγάκοσμο.

[stavmanr]

Αυτό είναι το θεμα μωρε κ εσυ; τα υπόλοιπα τα ειδες;

Οσο και να θέλει κανείς να δεί με συμπάθεια το "έργο" του Δανέζη, αυτό το κείμενο είναι μπούρδα πέρα γιά πέρα.
- Η καμπυλότητα του χώρου αφορά τις 4 διαστάσεις, δεν γίνεται αποκλειστικά ως προς τον χρόνο. Μάλιστα, η καμπύλωση του χρόνου είναι η λιγότερο αισθητή.
- Την καμπυλότητα του χώρου δεν την προκαλεί η ζωή, αλλά η μάζα. Η ζωή όμως δεν δημιουργεί μάζα. Μόνο μετατροπή μάζας προκαλεί. Π.χ. το μωρό που μεγαλώνει δεν δημιουργεί μάζα. Μετατρέπει μέρος των χημικών ενώσεων που προσλαμβάνει με την τροφή σε μύες, όργανα κ.λ.π. Ούτε κάν το φυτό που κάνει σύνθεση χλωροφύλλης δεν δημιουργεί μάζα. Απλώς μετατρέπει αέριες ενώσεις σε στερεές.
- Ούτε ο θάνατος προκαλεί απώλεια μάζας.
- Φυσικά είναι λάθος το ότι μιά μαύρη τρύπα είναι αόρατη από τις αισθήσεις. Η όραση δεν μπορεί να την συλλάβει μεν, αλλά μπορούν οι αισθήσεις να συλλάβουν τις συνέπειες τής ύπαρξής της. Αν δεχθούμε ότι αυτό συνιστά "αορατότητα" από τις αισθήσεις, θα πρέπει να συμπεράνουμε επίσης ότι φαινόμενα τόσο κοινά όπως π.χ. ο άνεμος είναι επίσης "αόρατα" στις αισθήσεις.

Και γιατί να μπεί κάποιος στον κόπο να γράψει μιά τέτοια μπούρδα; Μόνο γιά να εντυπωσιάσει όσους δεν καταλάβουν τίποτα.

Δεν υπάρχει 4η διασταση + χρόνος = 5 στην ΘτΣ.

Ασ' τα Ζεν...

Καταρχήν, δεν διαβάζουν το κείμενο που παραθέτουν. Διαβάζουν ένα δικό τους κείμενο και κάνουν κριτική επ' αυτού.

[stavmanr]

Δεν έχω διαβάσει το Δανέζη και είναι κάπως περιορισμένος ο χρόνος αυτό το διάστημα οπότε θα μιλήσω γενικά. Κατανοώ τις ενστάσεις όσων θα ήθελαν η επιστημονική άποψη και οι προσωπικές προτιμήσεις να είναι δύο τελείως διακριτά και ξεχωριστά πράγματα.

Το απίστευτο είναι ότι ενώ ο Δανέζης είναι από τους ελάχιστους που διαχωρίζουν πότε μιλούν επιστημονικά και πότε φιλοσοφικά, είναι αυτός που τα ακούει για μη διαχωρισμό!
Δεν υπάρχει διάλεξή του που να μην ακούσεις από το στόμα του "αυτά αποτελούν επιστημονικές θεωρίες και με βάση αυτά μπορούμε να προχωρήσουμε στα εξής...".

[Ζενίθεδρος]

Οσο και να θέλει κανείς να δεί με συμπάθεια το "έργο" του Δανέζη, αυτό το κείμενο είναι μπούρδα πέρα γιά πέρα.
- Η καμπυλότητα του χώρου αφορά τις 4 διαστάσεις, δεν γίνεται αποκλειστικά ως προς τον χρόνο. Μάλιστα, η καμπύλωση του χρόνου είναι η λιγότερο αισθητή.
- Την καμπυλότητα του χώρου δεν την προκαλεί η ζωή, αλλά η μάζα. Η ζωή όμως δεν δημιουργεί μάζα. Μόνο μετατροπή μάζας προκαλεί. Π.χ. το μωρό που μεγαλώνει δεν δημιουργεί μάζα. Μετατρέπει μέρος των χημικών ενώσεων που προσλαμβάνει με την τροφή σε μύες, όργανα κ.λ.π. Ούτε κάν το φυτό που κάνει σύνθεση χλωροφύλλης δεν δημιουργεί μάζα. Απλώς μετατρέπει αέριες ενώσεις σε στερεές.
- Ούτε ο θάνατος προκαλεί απώλεια μάζας.
- Φυσικά είναι λάθος το ότι μιά μαύρη τρύπα είναι αόρατη από τις αισθήσεις. Η όραση δεν μπορεί να την συλλάβει μεν, αλλά μπορούν οι αισθήσεις να συλλάβουν τις συνέπειες τής ύπαρξής της. Αν δεχθούμε ότι αυτό συνιστά "αορατότητα" από τις αισθήσεις, θα πρέπει να συμπεράνουμε επίσης ότι φαινόμενα τόσο κοινά όπως π.χ. ο άνεμος είναι επίσης "αόρατα" στις αισθήσεις.

Και γιατί να μπεί κάποιος στον κόπο να γράψει μιά τέτοια μπούρδα; Μόνο γιά να εντυπωσιάσει όσους δεν καταλάβουν τίποτα.

Δεν υπάρχει 4η διασταση + χρόνος = 5 στην ΘτΣ.

Ασ' τα Ζεν...

Καταρχήν, δεν διαβάζουν το κείμενο που παραθέτουν. Διαβάζουν ένα δικό τους κείμενο και κάνουν κριτική επ' αυτού.

Οι μηχανικοί ειναι γενικά ξερολες, αλλα επειδη τυχαίνει να έχουν μαυρα μεσάνυχτα στην τανυστικη ανάλυση, τους ξεφεύγουν αρλούμπες.

[klg]

Τί είναι δηλαδή; Αστροφυσική;

Είναι παπαριές.

Έχεις δει στην αστροφυσική ορισμό της ζωής και του θανάτου;

Το είδαμε τώρα από τον Δανέζη.

Γενικά, σε είχα για πιο σοβαρό, αλλά μου το έχεις χαλάσει σε αυτό το νήμα.

Άμα στη χαλάει όποιος διαφωνεί μαζί σου, δεν ξέρω τι ακριβώς κάνεις εδώ πέρα.

Ο άνθρωπος κάνει μία φιλοσοφική προσέγγιση επάνω στα ζητήματα ζωής και θανάτου χρησιμοποιώντας εργαλεία της αστροφυσικής. Δηλαδή, καθαρά υλιστικά εργαλεία. Προσεγγίζει τη ζωή με όρους ύλης, ως την "πορεία" της ύλης του οργανισμού μέσα στο χωροχρονικό πλαίσιο. Δεν ασχολείται με τη βιολογική διάσταση της ζωής, αλλά μόνο με την καθαρή της υλιστική βάση: την ύλη/υλοενέργεια στο πιο θεμελιώδες επίπεδο που μπορούμε να την γνωρίζουμε. Αναφέρεται στον οργανισμό ως κάπου είδους νεφέλωμα μικροσωματιδίων, θα λέγαμε, και το εξετάζει όπως θα εξέταζες έναν γαλαξία ή κάτι παρόμοιο στο μεγάκοσμο.

Ότι κάνει μια προσέγγιση το βλέπουμε, "φιλοσοφική' δεν είναι σε καμία περίπτωση.

Οσο και να θέλει κανείς να δεί με συμπάθεια το "έργο" του Δανέζη, αυτό το κείμενο είναι μπούρδα πέρα γιά πέρα.
- Η καμπυλότητα του χώρου αφορά τις 4 διαστάσεις, δεν γίνεται αποκλειστικά ως προς τον χρόνο. Μάλιστα, η καμπύλωση του χρόνου είναι η λιγότερο αισθητή.
- Την καμπυλότητα του χώρου δεν την προκαλεί η ζωή, αλλά η μάζα. Η ζωή όμως δεν δημιουργεί μάζα. Μόνο μετατροπή μάζας προκαλεί. Π.χ. το μωρό που μεγαλώνει δεν δημιουργεί μάζα. Μετατρέπει μέρος των χημικών ενώσεων που προσλαμβάνει με την τροφή σε μύες, όργανα κ.λ.π. Ούτε κάν το φυτό που κάνει σύνθεση χλωροφύλλης δεν δημιουργεί μάζα. Απλώς μετατρέπει αέριες ενώσεις σε στερεές.
- Ούτε ο θάνατος προκαλεί απώλεια μάζας.
- Φυσικά είναι λάθος το ότι μιά μαύρη τρύπα είναι αόρατη από τις αισθήσεις. Η όραση δεν μπορεί να την συλλάβει μεν, αλλά μπορούν οι αισθήσεις να συλλάβουν τις συνέπειες τής ύπαρξής της. Αν δεχθούμε ότι αυτό συνιστά "αορατότητα" από τις αισθήσεις, θα πρέπει να συμπεράνουμε επίσης ότι φαινόμενα τόσο κοινά όπως π.χ. ο άνεμος είναι επίσης "αόρατα" στις αισθήσεις.

Και γιατί να μπεί κάποιος στον κόπο να γράψει μιά τέτοια μπούρδα; Μόνο γιά να εντυπωσιάσει όσους δεν καταλάβουν τίποτα.

Δεν υπάρχει 4η διασταση + χρόνος = 5 στην ΘτΣ.

Ασ' τα Ζεν...

Καταρχήν, δεν διαβάζουν το κείμενο που παραθέτουν. Διαβάζουν ένα δικό τους κείμενο και κάνουν κριτική επ' αυτού.

Από την άλλη βέβαια, ο Lepo δεν έγραψε πουθενά για 5 διαστάσεις, έγραψε ότι η καμπυλότητα αφορά τις 4 διαστάσεις, όχι μόνο τη διάσταση του χρόνου.

[Leporello]

Οσο και να θέλει κανείς να δεί με συμπάθεια το "έργο" του Δανέζη, αυτό το κείμενο είναι μπούρδα πέρα γιά πέρα.
- Η καμπυλότητα του χώρου αφορά τις 4 διαστάσεις, δεν γίνεται αποκλειστικά ως προς τον χρόνο. Μάλιστα, η καμπύλωση του χρόνου είναι η λιγότερο αισθητή.
- Την καμπυλότητα του χώρου δεν την προκαλεί η ζωή, αλλά η μάζα. Η ζωή όμως δεν δημιουργεί μάζα. Μόνο μετατροπή μάζας προκαλεί. Π.χ. το μωρό που μεγαλώνει δεν δημιουργεί μάζα. Μετατρέπει μέρος των χημικών ενώσεων που προσλαμβάνει με την τροφή σε μύες, όργανα κ.λ.π. Ούτε κάν το φυτό που κάνει σύνθεση χλωροφύλλης δεν δημιουργεί μάζα. Απλώς μετατρέπει αέριες ενώσεις σε στερεές.
- Ούτε ο θάνατος προκαλεί απώλεια μάζας.
- Φυσικά είναι λάθος το ότι μιά μαύρη τρύπα είναι αόρατη από τις αισθήσεις. Η όραση δεν μπορεί να την συλλάβει μεν, αλλά μπορούν οι αισθήσεις να συλλάβουν τις συνέπειες τής ύπαρξής της. Αν δεχθούμε ότι αυτό συνιστά "αορατότητα" από τις αισθήσεις, θα πρέπει να συμπεράνουμε επίσης ότι φαινόμενα τόσο κοινά όπως π.χ. ο άνεμος είναι επίσης "αόρατα" στις αισθήσεις.

Και γιατί να μπεί κάποιος στον κόπο να γράψει μιά τέτοια μπούρδα; Μόνο γιά να εντυπωσιάσει όσους δεν καταλάβουν τίποτα.

Δεν υπάρχει 4η διασταση + χρόνος = 5 στην ΘτΣ.

Ασ' τα Ζεν...

Καταρχήν, δεν διαβάζουν το κείμενο που παραθέτουν. Διαβάζουν ένα δικό τους κείμενο και κάνουν κριτική επ' αυτού.

Τι λες ρε παπάρα; Ποιός μίλησε γιά 5 διαστάσεις; Οχι εγώ, ο Ζενίθεδρος το πρωτοανέφερε και απαξίωσα να του απαντήσω. Εσύ είσαι εκείνος που δεν διαβάζεις τα κείμενα των άλλων.

[Leporello]

Ο άνθρωπος κάνει μία φιλοσοφική προσέγγιση επάνω στα ζητήματα ζωής και θανάτου χρησιμοποιώντας παραποιώντας εργαλεία της αστροφυσικής.

Αναφέρεται στον οργανισμό ως κάπου είδους νεφέλωμα μικροσωματιδίων, θα λέγαμε, και το εξετάζει όπως θα εξέταζες έναν γαλαξία ή κάτι παρόμοιο στο μεγάκοσμο.

Α, εσύ μολογάς χωρίς ξύλο.

[Leporello]

Προσωπικά έχω τίτλο από τρία ιδρύματα, ένα BSc (Bachelor of Science, ελπίζω να μην θες μετάφραση), ένα MSc (Master of Science) και μια αναγνώριση ισοτιμίας τίτλου της ημεδαπής.

Εγώ επιπρόσθετα έχω και δίπλωμα οδηγήσεως.

[Leporello]

Οσο και να θέλει κανείς να δεί με συμπάθεια το "έργο" του Δανέζη, αυτό το κείμενο είναι μπούρδα πέρα γιά πέρα.
- Η καμπυλότητα του χώρου αφορά τις 4 διαστάσεις, δεν γίνεται αποκλειστικά ως προς τον χρόνο. Μάλιστα, η καμπύλωση του χρόνου είναι η λιγότερο αισθητή.
- Την καμπυλότητα του χώρου δεν την προκαλεί η ζωή, αλλά η μάζα. Η ζωή όμως δεν δημιουργεί μάζα. Μόνο μετατροπή μάζας προκαλεί. Π.χ. το μωρό που μεγαλώνει δεν δημιουργεί μάζα. Μετατρέπει μέρος των χημικών ενώσεων που προσλαμβάνει με την τροφή σε μύες, όργανα κ.λ.π. Ούτε κάν το φυτό που κάνει σύνθεση χλωροφύλλης δεν δημιουργεί μάζα. Απλώς μετατρέπει αέριες ενώσεις σε στερεές.
- Ούτε ο θάνατος προκαλεί απώλεια μάζας.
- Φυσικά είναι λάθος το ότι μιά μαύρη τρύπα είναι αόρατη από τις αισθήσεις. Η όραση δεν μπορεί να την συλλάβει μεν, αλλά μπορούν οι αισθήσεις να συλλάβουν τις συνέπειες τής ύπαρξής της. Αν δεχθούμε ότι αυτό συνιστά "αορατότητα" από τις αισθήσεις, θα πρέπει να συμπεράνουμε επίσης ότι φαινόμενα τόσο κοινά όπως π.χ. ο άνεμος είναι επίσης "αόρατα" στις αισθήσεις.

Και γιατί να μπεί κάποιος στον κόπο να γράψει μιά τέτοια μπούρδα; Μόνο γιά να εντυπωσιάσει όσους δεν καταλάβουν τίποτα.

Το έχω γράψει και πιο πάνω ότι ο Δανέζης δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται καθόλου τι λέει η ΘτΣ ή την διαστρεβλώνει για να πει τις μπούρδες του. Προσωπικά πιστεύω το πρώτο, γιατί ό,τι λέει περί καμπυλώσεων είναι απολύτως λάθος.

Ναι, αλλά αρκεί να αναφέρεις τις μπούρδες του. Οχι να μπλέξεις σε συζητήσεις περί όνου σκιάς γιά το αν είναι επιστήμονας ή όχι και ποιός είναι πιό επιστήμονας από τον άλλο.

[hellegennes]

Ναι, αλλά αρκεί να αναφέρεις τις μπούρδες του. Οχι να μπλέξεις σε συζητήσεις περί όνου σκιάς γιά το αν είναι επιστήμονας ή όχι και ποιός είναι πιό επιστήμονας από τον άλλο.

Είναι δύο διαφορετικά θέματα. Για μένα όποιος χρησιμοποιεί μια θέση του για να μιλήσει σαν αυτά που λέει να είναι έγκυρες επιστημονικές απόψεις ενώ στην πραγματικότητα είναι δικές του φιλοσοφικές μπούρδες και διαστρεβλώσεις αληθινών θεωριών, δεν είναι επιστήμονας, είναι κομπογιαννίτης. Επιπροσθέτως, τεχνικά δεν είναι επιστήμονας αυτός που δεν διεξάγει επιστήμη και οι καθηγητές με αυτήν τους μόνη την ιδιότητα δεν είναι επιστήμονες, είναι απλώς καθηγητές. Κάποιοι κάνουν και έρευνα, εκείνοι είναι επιστήμονες.

Αυτό είναι ανεξάρτητο από το αν λέει μπούρδες. Και ο Γουότσον έλεγε ρατσιστικές μπούρδες αλλά ήταν επιστήμονας. Δεν μιλούσε για κάποια επιστήμη που δεν κατέχει.

[stavmanr]

Τί είναι δηλαδή; Αστροφυσική;

Είναι παπαριές.

Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι το ύφος σου.
Πολύ μένος για μία άποψη περί ζωής και θανάτου.

Έχεις δει στην αστροφυσική ορισμό της ζωής και του θανάτου;

Το είδαμε τώρα από τον Δανέζη.

Μα δεν είναι αστροφυσική.
Ξεχώρισέ τα.

Γενικά, σε είχα για πιο σοβαρό, αλλά μου το έχεις χαλάσει σε αυτό το νήμα.

Άμα στη χαλάει όποιος διαφωνεί μαζί σου, δεν ξέρω τι ακριβώς κάνεις εδώ πέρα.

Μα δεν πρόκειται για διαφωνία. Διαφωνία υπάρχει όταν καταθέτει κανείς άποψη για ένα θέμα. Εσύ απλά απαξιώνεις και επιτίθεσαι.

Ο άνθρωπος κάνει μία φιλοσοφική προσέγγιση επάνω στα ζητήματα ζωής και θανάτου χρησιμοποιώντας εργαλεία της αστροφυσικής. Δηλαδή, καθαρά υλιστικά εργαλεία. Προσεγγίζει τη ζωή με όρους ύλης, ως την "πορεία" της ύλης του οργανισμού μέσα στο χωροχρονικό πλαίσιο. Δεν ασχολείται με τη βιολογική διάσταση της ζωής, αλλά μόνο με την καθαρή της υλιστική βάση: την ύλη/υλοενέργεια στο πιο θεμελιώδες επίπεδο που μπορούμε να την γνωρίζουμε. Αναφέρεται στον οργανισμό ως κάπου είδους νεφέλωμα μικροσωματιδίων, θα λέγαμε, και το εξετάζει όπως θα εξέταζες έναν γαλαξία ή κάτι παρόμοιο στο μεγάκοσμο.

Ότι κάνει μια προσέγγιση το βλέπουμε, "φιλοσοφική' δεν είναι σε καμία περίπτωση.

Α μάλιστα. Έπειτα από τον αφορισμό του επιστήμονα, ετοιμαζόμαστε να αφορίσουμε και τον φιλοσοφο, τον καλλιτέχνη και ό,τι άλλο προκειμένου να βγάλουμε το θυμικό μας.