nik_killthemall έγραψε: ↑19 Απρ 2022, 23:40
Αρίστος έγραψε: ↑19 Απρ 2022, 21:32
Εγω θεωρω τεραστια τα εργα του Μιχαηλ Αγγελου, του Γουιλιαμ Μπλεηκ και του Μπαχ που ειχαν κυριως θρησκευτικη εμπνευση, η συγκεκριμενη Ευρωπη που εζησαν μπορει να μην εφτασε σε καποια πνευματικη ωριμοτητα η ολοκληρωση αλλα τουλαχιστον εφτασε σε μια ακμη προσφεροντας κοινωνικη σταθεροτητα και αναπτυξη στους λαους της. Η σημερινη Ευρωπη ομως που εχει απαρνηθει καθε θρησκευτικο, πνευματικο η εστω ηθικο προσανατολισμο τρεχει με σπασμενα τα φρενα προς τη διαλυση.
.
Αριστο και οι δυο μας γνωριζουμε πως ο εγκεφαλος σου ειναι εξαρχης πελτες.
Δεν εχει καμια σχεση το αν υπαρχει θεος με χ ευτελη χαρακτηριστικά πηθικανθρωπων μυθοποιων, με το αν οι ανθρωπινες κοινωνιες εξελλισονται προς κατευθυνση που γουσταρεις ή οχι. Αυτα τα δυο ειναι ασυνδετα μεταξυ τους υπο την εννοια πως το ενα ΔΕΝ αποδεικνυει το αλλο και αντιστροφα ! Αρα ολο το επιχειρημα σου ειναι σαν τον εγκεφαλο του σταβ : κενο.
Βασικα η συλλογιστικη σου δεν διαφερει καθολου απο αυτον που θεωρει πως αποδειξη για το αν υπαρχει ζωη στον διπλανο γαλαξια ειναι το αν η ανθρωπινη κοινωνια εχει πνευματικη ολοκληρωση και μαλιστα ετσι οπως αυτος την καταλαβαινει. Με μια λεξη ΠΕΛΤΕΣ ! Πελτες και ψυχασθενεια.
"Αν η κοινωνια παει προς τα κει που γουσταρω, αρα υπαρχει το μωβ μακαρονοτερας με ηλεκτρικη κιθαρα στον αλφα του κενταυρου" Αυτη ειναι η θεση σου.
Περαν αυτων τωρα, η οπτικη σου ειναι πελτες ^ 2 γιατι επιπλεον ειναι και ανιστορητη !
Στη πραγματικοτητα οταν ο χριστιανισμος καθιερωθηκε δεν ειχες καμια πνευματικη ολοκληρωση ! Με την βοηθεια του χριστιανισμου ειχες διαιωνιση του αυτοκρατορικου - φεουδαρχικου τροπου διακυβερνησης των λαων, ειχες εκτιναξη της διαφθορας μεσα στην ιδια την θρησκεια (*), ειχες εξαφανιση κάθε πλουραλισμου στην φιλοσοφια, η οποια εκφυλιστηκε και εγινε δογματικη θεολογια, και ειχες επιστημονικη καθιζηση και μεσαίωνα.
Αντιθετα με την αποκαθηλωση της θρησκειας μετά τον διαφωτισμό, ειχες σιγουρα κατι πολυ πιο κοντα στην πνευματικη ολοκληρωση, ειχες ΔΙΑΛΥΣΗ των αυτοκρατοριων και των βασιλιαδων (κατερρευσε η μπουρδα ενας αυτοκρατορας στον ουρανο και ενας στη γη), ειχες επιστροφη στον εθνισμο, τεθηκαν η βασεις για την επιστροφη στη δημοκρατια (που ειναι κατι πολυ καλυτερο απο την αυτοκρατορικη - φεουδαρχικη διακυβερνηση), ειχες εκτιναξη της επιστημης και ειχες "ανακαλυψη" της φιλοσοφιας ξανα μετα απο 2 χιλιετιες χριστιανικης μαυριλας !
Προφανως για σενα το πρωτο ειναι πνευματικη ολοκληρωση ... και αποδεικνυει πως υπαρχουν χελωνονιτζακια στον Ωριωνα ...
(*) Αγιος Ιερωνυμος 390 μ.Χ. "
Όταν η εκκλησία του Χριστού περιήλθε στα χέρια χριστιανών ηγεμόνων (βλεπε Μ. Κωνσταντίνος)
αυξήθηκαν οι δύναμη και ο πλούτος της, αλλά μειώθηκαν οι αρετές της".
Δες πως ξηγηθηκαν στην επιστημη οι πρωτοι διακηρυγμενοι αθεοι στην ιστορια.
Λαβουαζιέ: Ο μεγαλοφυής επιστήμονας που καρατομήθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση
Γράφει ο Γιώργος Ν.Παπαθανασόπουλος
Μια από τις φετινές επετείους, που περνάει χωρίς καμία νύξη από πουθενά, είναι η 270ή επέτειος από τη γέννηση του μεγαλοφυούς επιστήμονα και δημιουργού της σύγχρονης Χημείας Αντουάν - Λοράν ντε Λαβουαζιέ. Όπως έγραψε ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Λυών Ζαν Κεγερόν, "χωρίς τον Λαβουαζιέ η Χημεία δεν θα είχε εξελιχθεί σε επιστήμη" (1). Ο Λαβουαζιέ, παρά τις υπηρεσίες που προσέφερε στη Γαλλία και στην ανθρωπότητα, καρατομήθηκε, μετά από απόφαση του λαϊκού δικαστηρίου της Γαλλικής Επανάστασης. Πριν από 220 χρόνια, τον Νοέμβριο του 1793, συνελήφθη και τον Μάϊο του 1794 έπεσε το κεφάλι του από τη γκιλοτίνα στο ικρίωμα. Ήταν 50 ετών και είχε πολλά ακόμη να προσφέρει στην Επιστήμη. Ο καθηγητής Λέστερ σημειώνει σχετικά: "Η χημική δραστηριότητα του Λαβουαζιέ σταμάτησε απότομα όταν καρατομήθηκε στις 8 Μαϊου 1794, στα 50 χρόνια του. Μόνο να εικάσει μπορεί κανείς τι θα μπορούσε να είχε επιτύχει αν ζούσε και συνέχιζε το επιστημονικό του έργο. Παρ' όλα αυτά, το έργο που είχε φέρει εις πέρας ήταν αρκετό για να δώσει στη Γαλλία μια υπεροχή στη χημεία, που κράτησε για πολλά χρόνια και για να τη θέσει σε μια πορεία που της επέτρεψε να αναπτύξει τις δυνατότητές της με τρόπους που τα αποτελέσματά τους δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως" (2).
Η σιωπή για την ουσιαστική δολοφονία του Λαβουαζιέ προέρχεται από τα αισθήματα ενοχής των συνειδητών οπαδών της Γαλλικής Επανάστασης και της αδιαφορίας που διακρίνει τους υπόλοιπους πολίτες.
Ουδείς από τους "διαφωτιστές" επιθυμεί να του υπενθυμίζεται πως οι Γάλλοι επαναστάτες φόνευσαν τον Λαβουαζιέ, καθώς και τον Κοντορσέ, άλλο μεγάλο επιστήμονα. Ουδείς από αυτούς επιθυμεί να πληροφορηθεί ο κόσμος την αλήθεια, πως οι Γάλλοι επαναστάτες κοντά στη θρησκεία θέλησαν να καταργήσουν και τις επιστήμες! Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια. Ο Μπερτελό (1827-1907), σπουδαίος χημικός και δημιουργός πληθώρας οργανικών συνθέσεων, επιβεβαιώνει πως οι ηγέτες της Γαλλικής Επανάστασης περιφρονούσαν και δίωκαν τις επιστήμες:
"Η αλήθεια (της περιφρόνησης των επιστημών) εκφράστηκε από τον Κοφενχάλ, που προήδρευε του επαναστατικού δικαστηρίου. Είπε ο εν λόγω λαϊκός δικαστής την ημέρα της καταδίκης του Λαβουαζιέ σε θάνατο: Η Δημοκρατία δεν έχει ανάγκη από επιστήμονες! Η Δικαιοσύνη πρέπει να συνεχίσει το έργο της…"( 3).
Στη Γαλλική Επανάσταση οι δημαγωγοί, ανεξάρτητα από τη μόρφωση τους και από την γενικότερη Παιδεία που διέθεταν, μπήκαν μπροστά στο κοπάδι "που δεν ήξερε τίποτε και δεν στενοχωριόταν καθόλου γι' αυτό", όπως ευφυώς σημειώνει ο Ρουσσώ (4) και το πήγαιναν κατά τις άλογες και ενστικτώδεις παρορμήσεις τους. Από την ώρα που επικράτησε η επανάσταση στόχος έγιναν οι Επιστήμες και η Ακαδημία των Επιστημών. Κατά την επαναστατική άποψη που επικράτησε, οι επιστήμονες και οι διανοούμενοι αποτελούσαν μια νέα αριστοκρατία, που ήταν δημόσιος κίνδυνος.
"Η Δημοκρατία", έλεγε ο Ζαν Μπον Σαιντ - Αντρέ, "δεν είναι υποχρεωμένη να φτιάχνει επιστήμονες. Με ποιο δικαίωμα θα ζητούσε κάποιος προνόμια γι' αυτούς;…". - "Ούτε Πανεπιστήμια, ούτε Ακαδημίες Επιστημών και Τεχνών χρειάζονται", τόνισε κάποιος άλλος επαναστάτης"(5). Όταν κάποιοι - λίγοι - επιστήμονες, όπως οι Μπορντά και Αουί, τόλμησαν, διακινδυνεύοντας κυριολεκτικά το κεφάλι τους, να υποστηρίξουν την αθωότητα του Λαβουαζιέ και πως θάπρεπε να απελευθερωθεί και μόνο για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει στη Γαλλία, μέλος της προανακριτικής επιτροπής σχολίασε: "Η ατιμωρησία των υποστηρικτών του Λαβουαζιέ είναι περισσότερο αξιοσημείωτη από το θάρρος τους"(6). Οι ακραίες συνέπειες τέτοιων αντιλήψεων είχαν ως αποτέλεσμα την περίοδο της τρομοκρατίας και των ομαδικών φόνων. Το 1792, με διάταγμα, απαγορεύτηκε στην Ακαδημία των Επιστημών να αναπληρώσει τις κενές θέσεις των μελών της που είχαν εκτελεσθεί ή αποθάνει και στις 10 Αυγούστου 1793 συνεδρίασε για τελευταία φορά... http://www.elzoni.gr/html/ent/840/ent.35840.asp
.