Μια εποχη επασχα απο εντονες ζαλαδες και δυσπνοια. Δυσκολευομουν να περπατησω λιγα μετρα. Σταματουσα, καθομουν, συνεχιζα. Σκεφτομουν οτι αν λιποθυμησω θα με περασουν για πρεζονι και δε θα ενδιαφερθει κανεις. Μια μερα γυρνωντας σπιτι ειδα εναν ανθρωπο πεσμενο στο πεζοδρομιο με σπασμους. Πηρα τηλεφωνο το 166 και τους ανεφερα το περιστατικο. Με ρωτησαν αν φαινεται ναρκομανης. Που να ξερω, τους ειπα, ενας ανθρωπος πεσμενος κατω, θα ερθετε;
Πιο παλια για να γλιτωσω απο επιθεση αλλοδαπων μπηκα σε μαγαζι αλλων αλλοδαπων. Ανεβηκα τα σκαλοπατια αλλα κοντοσταθηκα στην εισοδο γιατι τους ειδα να ερχονται προς το μερος μου με οχι πολυ φιλοξενη διαθεση. Αυτοι που με κατεδιωκαν ανεβηκαν και εκεινοι τα σκαλοπατια. Αστυνομια αστυνομια φωναξα! Εκανα προς τα πισω για να μπω στο καταστημα να προστατευθω. Καπου βρηκα, επεσα κατω. Ευτυχως οι αλλοι εφυγαν, αταραχοι...
Εχοντας αυτες τις εμπειριες δε μου φαινεται τοσο τραβηγμενη η εκδοχη του Πετρου Σαπουντζακη.
“Φαντάσου να περπατάς στον δρόμο και ξαφνικά να σου συμβαίνει κάτι έκτακτο (έντονος πόνος, αδυναμία κλπ πολλά μπορούν να συμβούν σε καθένα άτομο). Αρχίζεις να αναζητάς βοήθεια.
Μπαίνεις τρικλίζοντας σε έναν φούρνο, σου λένε να φύγεις. Αρχίζεις να νιώθεις πιο άσχημα, μπαίνεις στο πρώτο κατάστημα που βρίσκεις δίπλα.
Και στις δύο περιπτώσεις σε αντιμετωπίζουν ως παρείσακτο, εγκληματία. Εγκλωβίζεσαι, είσαι σε πανικό, η κατάστασή σου χειροτερεύει. Προσπαθείς να βγεις έξω, σε έχουν κλειδώσει. Σου πετάνε πέτρες και σπάνε οι ίδιοι τις τζαμαρίες τους. Βγαίνεις μέσα από κλωτσιές και σωριάζεσαι. Μαζεύονται άτομα και συνεχίζουν να σε κλωτσάνε.
Έρχονται οι αστυνομικοί και σε κλωτσάνε και αυτοί.
Σε δένουν και σε στέλνουν νεκρό πια στο νοσοκομείο.
Δεν μαζεύουν κανένα στοιχείο από τον χώρο και καθαρίζουν τα πάντα.
Στα ΜΜΕ μιλάνε για θάνατο επίδοξου ληστή υπό την επήρεια ναρκωτικών, χωρίς κανένα στοιχείο. Οι μικρόψυχοι κατακλίζουν το διαδίκτυο με σχόλια μίσους "Καλά να πάθει", "Εγώ αν έμπαινε κάποιος τέτοιος στο μαγαζί μου θα τον σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια".
Ποια είναι τα στοιχεία που έκαναν αυτούς τους ανθρώπους να λειτουργήσουν έτσι?
Αν φορούσες κουστούμι θα είχε εξελιχθεί έτσι η ιστορία?
Όχι. Ήταν η εμφάνισή σου, τα χαρακτηριστικά σου που χτυπούσαν. Με βάση αυτά σε έκριναν και σε κρίνουν, με βάση αυτά ζυγίζουν αν πρέπει να σε δουν ως άνθρωπο, αν πρέπει να σε ρωτήσουν τι έχεις, ή αν θα σε εξοντώσουν.
Η κοινωνία μας έχει χάσει την ανθρώπινη ματιά της.
Το μίσος και ο ρατσισμός φουντώνουν.”
@ Petros Sapoutzakis