ΓΑΛΗ έγραψε: ↑16 Σεπ 2019, 12:22
Διαφωνώ.
Η όποια πραγματικά σύγκρουση στο θέμα επικινδυνότητας είναι μεταξύ του θολού τοπίου των φερόμενων ως "ζωόφιλων". Ουδείς από τους ζωόφιλους που έχουν ευμεγέθη ζώα συντροφιάς, διαφωνεί ως προς τις απαιτήσεις (ευθύνες) της συγκατοίκησης με ένα μεγάλο ζώο. Όπως επίσης, ουδείς από τους συγκεκριμένους ζωόφιλους θέλει να επιβάλλει το ζώο του σε χώρους που δεν είναι επιθυμητό για τον α ή β λόγο. Οι ανεύθυνοι "ζωόφιλοι" είναι το πρόβλημα. Αυτοί που το σκυλί τους γαυγίζει, λερώνει, κυκλοφορεί χωρίς λουρί σε δημόσιους χώρους γιατί ...έτσι. Είναι οι πολύ μάγκες ή πολύ ευαίσθητοι να' ουμ.
Οι ζωοφοβικοί έχουν άλλο θέμα. Χρησιμοποιούν ως επιχείρημα την επικινδυνότητα των "σαρκοβόρων" σκύλων ενώ το κυρίως πρόβλημα τους είναι ότι δεν μπορούν να ανεχθούν με ΤΙΠΟΤΑ ακόμη και την ιδέα ενός γιορκσάιρ τεριέ στον καναπέ γιατί το θεωρούν ΥΒΡΙ προς την ανθρώπινη υπόσταση.
Για να λέμε τελικώς τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα, έτσι;
Δεν έχεις ουτε είχες ποτε στα γραπτά σου σχεση με το πραγματικό ονομα των πραγμάτων. Στα λεκτικά πυροτεχνήματα ειδικευεσαι κυρίως, ενίοτε τυγχανουν πρωτότυπα και διασκεδαστικα, στην συγκεκριμενη περίπτωση ειναι απο αυτα που σκάνε πανω σου πριν προλάβεις να τα εκτινάξεις μακρυα.
Ναι, οι ζωόφιλοι χωρίζονται στους κανονικούς και στους ανεύθυνους. Εγω δεν θα τους έλεγα βεβαια κανονικούς τους μεν και ακανονιστους τους δε. Διά την ακρίβεια, μπορει κάλλιστα ένας ακανονιστος να ειναι ζωόφιλος μεχρι τα μπουνια, αδιάφορος για τυχόν μόδα ή να καλύψει τα δικά του κενα/έλλειψη κάποιου διποδου που να μπορει να προσταζει κλπ κλπ αλλα να εχει γεννηθεί γυφτουλας και να αφήνει και σκατά και γαβγισματα όλη μέρα. Ζωόφιλος δεν σημαίνει και πολιτισμενος. Υπάρχει εννοιολογικη συνάφεια, υπάρχει στατιστικά αναμενόμενη ταύτιση, αλλα η πλήρης ταύτιση που επιχειρεις ειναι ίδιον κλασσικου οπαδικού χουλιγκάνου που ομαδοποιεί με τα δικά του κριτήρια για να φτιάξει το άγιο εικονισμα που αυτος γουστάρει κλείνοντας τα ματια στην πραγματικοτητα: Γνωστο το έργο απο την πολιτικη μεχρι τα αθλητικα κλπ. Αλλα ως εδω, μικρό το κακό. Φτάνουμε στο γνωστο δίπολο δραση-αντίδραση. Δεν υφίσταται ποτε και πουθενά, αντίδραση χωρις δραση. Αυτο που βλεπεις σε αυτο το νήμα και εξω σε χαμηλόφωνα πηγαδάκια, ειναι αντίδραση. Η αντίδραση εχει παντα κάποιες γραφικές πινελιες, είτε παιδιάστικες και αχαλινωτες τυπου Φοσίλη (που βεβαια ως παιδιάστικες, μοιραία θα ειναι και οι πλέον πηγαίες), είτε αναζητούντων προσοχή που αισθάνονται ανακουφισμενοι να ετεροπροσδιορίζονται είτε προφανώς τυπων που τρώγονται με τα ρουχα τους και ανυπομονούν να φαγωθουν και με κατι άλλο. Σε αντιθεση με την καβαφική μεγαλειοτητα σου που επιλέγει ποιούς θα ορισει φιλόζωους , δεν τους ξεχωριζω τους ως ανω περιγραφέντες απο τους "ζωομάχους" (λολ) . Πρωτον διά να διαφανει η ουτως η αλλως εκδηλη ανωτεροτητα μου και δευτερον επειδη και να τους ξεχωριζα σε δυο κατηγοριες, αμφοτερες θα κουβαλουσαν μεσα τους ψηγματα η μια της αλλης. Αλλά, επαναλαμβάνω, δεν υφίσταται αντίδραση χωρις δράση. Π.χ. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να δεις ρατσιστικό κόμμα που να κυνηγάει τους φιλιπιννεζους στην Ελλάδα; Ποτέ. Αυτο δικαιωνει τον Παναγιωταρο να ωρυεται ον κάμερα για "γαμημενες αλβανικές κωλοτρυπίδες"; Φυσικά και όχι. Κανεις δεν ισχυριστηκε ποτε οτι κάθε αντίδραση καρπωνεται με ανιδιοτελεις σκοπούς, εκφερεται με ψυχραιμία ή αντικρουει με καθησυχαστική αναλογικότητα τις αμετροέπειες που την ωθησαν να συσταθεί. Ομως όσοι νομίζουν οτι ο εθνικισμός, το κίνημα των mgtw, οι βεγκαν ή οι σκυλιασμένοι ονησεείς ειναι παρδαλες γραφικοτητες αυτοαναφορικών ριψάσπιδων της ζωης, παντα διαψευδονται απο την Ιστορία. Και ο διεθνισμος, οι καζινοκαπιταλιστικές κάργιες, η μανία για κρέας και οι σκυλομάνες που γεννησαν τα παραπάνω υπερβολικά, με την σειρα τους ως αντίδραση σε κάποιο αλλο άκρο γεννήθηκαν. Τα σκυλάκια με το γελοίο τρίχωμα και τα ποδαράκια που σέρνονται αστεία και τις ιδιοκτητριες με το ντεκαπαζ που τα κρατάνε αγκαλια εκστασιασμενες ποτέ δεν θα δημιουργουσαν την αντίδραση που τόσο σε ξενισε. Βλεπεις, αμελησα να αναφέρω τον κύριο παράγοντα δημιουργίας αντιδρασης. Δεν αρκεί να υφίσταται κάτι ακραίο, αλλα αυτο το ακραίο να μας χαλάει την ισορροπία μας. Να μας δημιουργεί φόβο.Και το πασοκ ηταν ακραίο. Όταν εγινε αμεσα - και ορατα και απο τον πλέον ηλίθιο -επικίνδυνο, και μας έφαγε τις οικονομίες στο χρηματιστήριο, ξύπνησε η Αντίδραση. Η χλευη για τα τατουάζ προ ετών γιατι ξύπνησε τοσο έντονα και οχι φερειπειν παλιότερα για τα αντρικά σκουλαρίκια; Διότι καμία αντίδραση δεν ξυπνάει για αισθητικούς λόγους. Η μοδα των σκουλαρικιων ηταν απλώς μια μοδα. Τα τατουάζ συνεπεσαν με την γενιά που ανταγωνιζοταν πλέον τους φυλακόβιους σε κυνισμο, αγριάδα και πράξεις χωρις ίχνος σκεψεις. Μπορώ να σε σκοτώσω πλέον γιατί μου πούλησες τα λαθος αναβολικά, γιατι μου πήρες την θεση πάρκινγκ, γιατι δεν καθησες να σε πάρω παρτούζα. Μα και η αντίδραση στους ιμο με την μακρυα φράντζα και τους εντεχνους παλιότερα ειχε τις ρίζες της στον φόβο: Πάω γυμναστήριο, δουλεύω, τα λέω ωραια και έρχεσαι εσυ ο μαλακας και με ενα φεϊκ στυλιστικο τρικ, μου τρως το γκομενακι που ζαχαρωνω.
Εν κατακλείδι, εισαι πανασχετη απο ανθρώπινη ψυχολογία. Ποτέ ενα "γιορκσάιρ τεριέ στον καναπέ - ΥΒΡΙΣ προς την ανθρώπινη υπόσταση" δεν θα ξυπνήσει μαζικά και με αντοχή στον χρονο, τα αντανακλαστικά των εκάστοτε πρωτοσυνθετικό-μάχων. Διότι είτε το βλέπουν είτε οχι σαν υπερβολή, δεν τους απειλεί προσωπικως. Όπως θα βροντοφωναξει κάποιος "εξω ολοι οι ξένοι, στα παπαρια μου αν οι μισοί ήρθαν να ζήσουν ειρηνικά, κανένα όφελος δεν θα εχω απο αυτο προσωπικα αρα ας γλιτώσω απο το πολυ πολυ προσωπικο μπελά που θα εχω πιθανον απο τους αλλους μισους",ετσι και δω βροντοφωναζει "στα παπαρια μου ο γνήσιος φιλόζωος που θα φροντισει το ροντβάιλερ σύμφωνα με τους διεθνείς ρονταβαιλεεικους κανονισμους, ο μαλακας που θα το αφήσει λυτό και θα ορμηξει στο παιδί μου (και ζω και σε κράτος μπουρδελο, ούτε την ηθική δικαίωση δεν θα καρπωθω δίχως πρότερη εξάντληση πάσης φύσεως) γίνεται να εξαφανιστεί με ενα μαγικό ραβδί; και αν δεν γινεται, είθε το μαγικό ραβδί μου να είναι η λεκτικη γελοιοποιηση της καρικατουρας του..