OrderAndChaos έγραψε: ↑12 Μαρ 2019, 01:32
nrg έγραψε: ↑12 Μαρ 2019, 00:30
Επιμένεις για αντιφάσεις, αλλά αυτό αντίφαση δεν είναι.
Η Μαγδαληνή μπορεί να μην είναι μόνη της, Όπως ο Α δεν είναι μόνος του, αλλά ο Α1 το περιέγραψε σαν να ήταν μόνος του.
Ασάφεια υπάρχει, αλλά είναι διαφορετικό πράγμα από την αντίφαση.
Πρόχειρο σενάριο.
Αρχικά η Μαγδαληνή ήταν μαζί με την Μαρία. Επιστρέφοντας συνάντησαν τις υπόλοιπες γυναίκες που πήγαιναν για μύρο. Είτε από περιέργεια, είτε από αμφισβήτηση, είτε για να σιγουρευτεί, πήγε μαζί τους ξανά στον τάφο.
Το σενάριο αυτό, δεν είναι ασύμβατο ούτε με την κοινή λογική, ούτε με τις Γραφές.
Δυστυχώς για σένα η ιστορία ΕΙΝΑΙ αντιφατική, όσα απολογητικά σενάρια και αν φτιάξετε.
Στην απάντησή μου κάνατε τον Κινέζο...
Οι χριστιανοί απολογητές επινοούν δικές τους ιστορίες προκειμένου να εναρμονίσουν τις αντιφάσεις και να υποστηρίξουν οτι έχουμε τέσσερις διαφορετικές μαρτυρίες. Το πρόβλημα είναι οτι ούτε αυτές οι ιστορίες εναρμονίζουν τίποτα, ούτε υποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων.
Για παράδειγμα θεωρούν πως πριν την ανάσταση συνέβη ένας σεισμός και ένας άγγελος παρέλυσε τους φρουρούς ανοίγοντας τον τάφο, πριν έρθουν οι γυναίκες. Ωστόσο ο Ματθαίος δεν λέει κάτι τέτοιο. Οι γυναίκες "ήρθαν" στον τάφο και τότε έγινε ο σεισμός και η παράλυση των φρουρών με τον άγγελο να στέκεται στην θύρα του τάφου και να τους απαντά για το τι συνέβη. Και τότε "αποχώρησαν γρήγορα με μεγάλο φόβο και χαρά για να μεταφέρουν τα νέα στους μαθητές" (Ματθαίος 28:8).
Σε αντίθεση με τον Ματθαίο, ο Μάρκος ποτέ δεν αναφέρει όλα αυτά τα γεγονότα λέγοντας για τις γυναίκες πως "Και αυταί αφού εβγήκαν, έφυγαν από το μνημείον. Τας είχε δε καταλάβει τρόμος και κατάπληξις και δεν είπαν εις κανένα τίποτε, διότι εφοβούντο" (16:16). Αρα τι ακριβώς έγινε; Οι γυναίκες δεν είπαν τίποτα σε κανέναν επειδή φοβόντουσαν ή το είπαν σε όλους απο μεγάλη χαρά; Οι Χριστιανοί απολογητές δεν μπορούν να "διορθώσουν" αυτή την αντίφαση και απλά προσποιούνται πως δεν υπάρχει. Διαφορετικά τι μπορούμε να συμπεράνουμε; Πως ο άγγελος έκανε ό,τι έκανε επειδή ήξερε πως οι γυναίκες ήταν παρούσες και θα έδιναν μαρτυρία για αυτό ή μήπως κανένας δεν είδε τίποτα και πρόκεται για επινόηση του Ματθαίου;
Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως κανένας αστυνομικός ντέτεκτιβ ή ιστορικός δεν λειτουργεί κατ' αυτόν τον τρόπο. Ολοι οι πραγματικοί ντέτεκτιβ, όταν αντιμετωπίζουν μια αντιφατική ιστορία, υποθέτουν πως κάποιος δεν τα λέει καλά. Ποτέ δεν υποθέτουν πως όλες οι καταθέσεις μαρτύρων είναι σωστές και άρα η λύση του προβλήματος προκύπτει απο το άθροισμα όλων των καταθέσεων. Κανένας μάρτυρας δεν θα ξεχνούσε μια οντότητα από το ...διάστημα που παρέλυσε με μαγικό τρόπο τους φρουρούς. Και ο μόνος λόγος που οι αυτόπτες μάρτυρες θα διαφωνούσαν μεταξύ τους στις λεπτομέρειες για ένα ουράνιο λαμπερό ον που τους μίλησε (μέσα στον τάφο; έξω απο τον τάφο;), είναι επειδή κάποιος δεν θυμάται καλά.
Οι απολογητές συχνά υποστηρίζουν πως οι πραγματικές καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων είναι πάντα σε ασυμφωνία γιατί οι μάρτυρες κάνουν λάθος στις λεπτομέρειες. Η χριστιανική απολογητική πάντα έχει να κάνει με την απόκρυψη αποδείξεων. Οταν μιά ιστορία έχει αντιφάσεις σε σημαντικές λεπτομέρειες, αυτό συμβαίνει επειδή κάποιος επινοεί πράγματα απο το μυαλό του. Υπάρχουν αρκετές αποδείξεις οτι ο Ματθαίος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης ξαναέγραψαν την ιστορία του Μάρκου με δικές τους επινοήσεις και προσθήκες. Για παράδειγμα, δείτε πως ο Ιωάννης 11:1 επινοεί έναν εντελώς καινούργιο χαρακτήρα απο μια παραβολή του Λουκά 16:19-31 (τον Λάζαρο), την οποία προσπαθεί απεγνωσμένα να διαψεύσει (ότι όντως ένας νεκρός Λάζαρος θα επέστρεφε απο τους νεκρούς για να δώσει σημείο). Δείτε πως ο Ματθαίος 28:2 διανθίζει την απλή ιστορία του Μάρκου προκειμένου να παραλληλίσει την "απόδραση" του Ιησού απο τον κενό τάφο με την απόδραση του Δανιήλ 6:17 απο τον λάκκο των λεόντων.
Eνα άλλο παράδειγμα "τυπικής ασυμφωνίας καταθέσεων αυτοπτών μαρτύρων" που συχνά επικαλούται οι απολογητές, είναι το σημείο όπου οι στρατιώτες χτυπούν τον Ιησού και του ζητούν να προφητέψει ποιος τον χτύπησε, αλλά μόνο ο Λουκάς αναφέρει το κάλυμμα στα μάτια. Αρα αφού ο Ματθαίος ξέχασε να το αναφέρει, o ένας επιβεβαιώνει τον άλλον!
Ο Λουκάς όμως παίρνει την πληροφορία απο τον Μάρκο 14:65 τον οποίο αντιγράφει " Καὶ ἤρξαντό τινες ἐμπτύειν αὐτῷ καὶ περικαλύπτειν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ...". Ο Μάρκος χρησιμοποιεί το απαρέμφατο "περικαλύπτειν", ενώ ο Λουκάς την μετοχή "περιακαλύπσαντες". Ο Ματθαίος 26:67-68 επίσης αντιγράφει απο τον Μάρκο, αλλά αφήνει το κάλυμμα και λέει πως τον έφτυναν στο πρόσωπο (αντί "να τον φτύνουν", στον Μάρκο). Ο Ματθαίος τότε προσθέτει το παιχνίδι όπου τον ρωτάνε να προφητέψει ποιος τον χτύπησε. Ο Λουκάς 22.63-65 δανείζεται την λεπτομέρεια του καλύμματος, αλλά αφήνει την λεπτομέρεια του φτυσίματος. Μετά αντιγράφει τα ακριβή λόγια απο τον Ματθαίο "προφήτευσον τίς ἐστιν ὁ παίσας σε;" αφήνοντας απ'εξω το "χαίρε, ο βασιλεύς των Ιουδαίων”.
Αυτά δεν είναι ανεξάρτητες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, αλλά μια ελεύθερη αναδιαμόρφωση μιας αρχικής πηγής. Ο Ματθαίος ξαναγράφει τον Μάρκο και τον διανθίζει και ο Λουκάς χρησιμοποιεί επιλεκτικά τους δύο προηγούμενους (Ο Ιωάννης δεν αναφέρει καν το τελευταίο συμβαν). Και πάλι αυτές οι ιστορίες δεν προέρχονται απο αυτόπτες μάρτυρες, αλλά απο ξενόγλωσσους συγγραφείς, πολύ αργότερα, χωρίς να αναφέρουν τις πηγές τους και μέσα σε εντελώς αλληγορικά πλαίσια.
Το λάθος στον συλλογισμό είναι εδώ:
Ωστόσο ο Ματθαίος δεν λέει κάτι τέτοιο.
Επειδή δεν το είπε, δεν σημαίνει ότι δεν έγινε, οπότε δεν υπάρχει αντίφαση.
Γράφει ο Ματθαίος:
Και ιδού, σεισμός μέγας έγινε, διότι άγγελος Κυρίου κατέβηκε από τον ουρανόν, προσήλθεν στο μνημείον, εκύλισεν από την θύραν τον λίθον και εκάθητο επάνω εις αυτόν.
Ητο δε η εξωτερική του εμφάνισις σαν αστραπή και το ένδυμά του ολόλευκον σαν το χιόνι.
Αυτά δεν προκύπτει ότι τα είδαν οι γυναίκες.
Γράφει ο Μάρκος:
Και μόλις εσήκωσαν τα βλέματά των είδαν ότι είχε αποκυλισθή ο λίθος ο οποίος άλωστε ήτο πολύ μεγάλος.
Γιατί γράφει ότι σήκωσαν τα βλέμματα;
Μήπως λόγο εκτυφλωτικού φωτός έβλεπαν χαμηλά;
Το ότι δεν περιγράφει αυτά που λέει ο Ματθαίος, δεν σημαίνει ότι δεν έγιναν.
Και από αυτό:
Οι γυναίκες δεν είπαν τίποτα σε κανέναν επειδή φοβόντουσαν ή το είπαν σε όλους απο μεγάλη χαρά;
Το είπαν. Μπορεί αρχικά να φοβήθηκαν (λογικό) και να δίστασαν. Τελικά όμως το είπαν.
Και εδώ:
Ο Λουκάς 22.63-65 δανείζεται την λεπτομέρεια του καλύμματος, αλλά αφήνει την λεπτομέρεια του φτυσίματος.
Ναι, και; Αυτό δεν είναι αντίφαση.
Αντίφαση θα ήταν αν ο ένας περιέγραφε ότι τα μάτια ήταν ανοιχτά και ο άλλος έλεγε ότι ήταν καλυμμένα.
Η λέξη "δανείζεται" είναι λάθος. Η σωστή λέξη θα ήταν "περιγράφει".
Εκτός και αν έχουμε αποδείξεις για τον δανεισμό.
Τα γράφουν λες και γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε.
Δηλαδή κάνουν ακριβώς αυτό, για το οποίο κατηγορούν τους άλλους.